Seni bir kerecik sevmek isterdim

16.Bölüm

Baba: Alo? Kızım burda mısın?

Bu haber beni çok şaşırtmıştı. Sonunda geldiğim yere dönebilecektim. Ama...Taehyung? Minji? Onları nasıl bırakacaktım? Bana zaman gerekiyordu ama babamın beni sonsuza kadar burda bırakmayacağını biliyordum.

Lana: Ben...yapamam.

Baba: Neyi yapamazsın?

Lana: Şimdi gelemem. Herşeyi bırakamam. Bana biraz zaman ver.

Baba: Bana hep geri dönmek istediğini söylüyordun şimdide orda kalmak istiyorsun. Neden?

Lana: Bir sürü sevdiğim insan oldu kolay kolay ayrılamam.

Baba: Ne desem bilemedim şimdi...

Lana: Seni çok seviyorum babacım. Benim için endişelenme. Burda bir yıl daha kalıp liseyi bitirdikten sonra gelirim?

Baba: Bilmiyorum Lana... annenle bu konuda konuşmam lazım.

Lana: Hayır sakın! Ona bişey deme!

Baba: Tamam tamam! Bişey demicem. Ama biraz düşünmem lazım.

Lana: Tamam babacım.

Belki burada bir süre daha kalabilecektim ama temelli kalamayacağımı çok iyi biliyordum. O gece çok uyumadım, pek uykum yoktu. Bu konuşmadan hiç kimseye bahsetmeyecektim, Minji'ye bile.

Ertesi gün biraz moralsizdim. Bir gün buradan gideceğimi hiç düşünmemiştim. Aklım hep başka bir yerdeydi derslere odaklanamıyordun.

Öğlen yemeğini hep birlikte yemeğe karar verdik; erkekler Minji ve ben. Herkes konuşuyordu, ama ben susup sadece dinliyordum.

Hoseok: Noldu Lana hiç konuşmuyorsun?

Lana: Yok bişey.

Jungkook: Trip mi atıyorsun yoksa?

Lana: Hayır endişelenmeyin yok bişey (Gülümser)

Gülüşüm üzüntümü saklıyordu. Konuşmaları dinlemeye devam ettim. Sonra telefonuma bir mesaj geldi. Bu sadece bir mesaj değildi fotoğrafta vardı.

Lana: B...ben tuvalete gidip geliyorum.

Sakince yanlarından uzaklaştım ama her adım attığımda kalbimin atışları hızlanıyordu. Kendimi tuvalete kapattığım anda yeniden nefes alabildim. Bana bu fotoyu yollayan kişi her şeyi biliyordu; yağmurun altında öpüşen Taehyung ve ben. Fotonun altında bir mesaj vardı: "bu gece aynı yerde buluşalım". Artık bunları bana yollayanı bulmam gerekiyordu. Belli ki benden birşey istiyordu. Ama kim? Bu soruya herkes Se Min cevabını verirdi. Bizden nefret eden tek kişi oydu. Ceza günü çıkıp dışarda beklemiş olabilirdi. Kafamdaki sorulara cevap bulmak için onunla konuşmaya karar vermiştim. Ama önce diğerlerinin yokluğumu hissetmemesi için geri dönmem gerekiyordu.
Tuvaletten çıktığımda Se Min'le karşılaştım. Bana bakıp sinsice güldü ve yoluna devam etti. O an çok gerilmiştim terlemeye başlamıştım. Artık emindim, aradığım kişi oydu.

Minji: Noldu?

Lana: Bişey olmadı.

Minji: Yüzün bembeyaz, bir sorun mu var?

Lana: Hayır...

Eve Tae'yle dönmüştüm. O'da iyi olmadığımı anlamıştı.

Taehyung: Tamam etrafta kimse yok, söyle hadi.

Lana: Neyi?

Taehyung: İyi olmadığını biliyorum. Bana herşeyi söyleyebilirsin Lana.