Seni bir kerecik sevmek isterdim

3. Bölüm

Hemen kapıyı yüzüne kapattım ama vurmaya devam etti. Taehyung geldi, beni kapının önünden itti ve kapıyı açtı.

Tae: Heh geldin mi Se Min ?

Se Min: Evet oppa seni çok özledim (aegyo yapar)

Tae: Hadi gir dışarda kalma.

Öpüşürler. İçeri  adımını atınca bana ters ters bakmaya başlar.

Se Min: Seni görmek için aceleyle derslerimi bitirdim. Çok mutlu oldun demi?

Tae: Evet ama yinede biraz geç oldu, baban gil bişey demedi mi?

Se Min: Yok bişey demediler, zaten deselerde gelirdim. Oppa ben acıktım yiyecek bişeyler var mı?

Tae: Tabiki var ama odama gidelim daha rahat oluruz.

Se Min: Evet doğru. Ne demek istediğini anladım.

Kol kola mıy mıy bir şekilde odaya gittiler tam bir rezillik 😒. Acıdım.
Koltuğa uzanıp biraz televizyon izledim. Belgesel, dizi, reklam derken sıkılmıştım. Odadan gülüş sesleri geliyordu bazen hiç ses gelmiyordu ne yapıyorlardı acaba yoksa...😳 garip garip şeyler düşünmeye başladım. Bir süre sonra annem geldi.

Anne: Merhaba canım, okuldaki ilk günün nasıl geçti bakalım?

Lana: Eh işte...İyi denebilir.

Anne: Yok sen karamsarsın eminim her şey yolunda geçmiştir.

Lana: 8 yıl sonra benimle görüşeli bir gün oldu anne beni nasıl olduğumu nerden biliceksin. Haklısın herşey yolunda geçti (diyerek geçiştirdim)

Anne: Bak demiştim sana. Neyse Taehyung nerde?

Lana: Götü havada olan Se Min ile odasında.😂😂

Anne: Aaa cidden mi? Gidip bir merhaba diyim.

Annem odanın kapısına tıklar.

Anne: Se Min? Burda mısın? Girebilir miyim?

Se Min: Tabi. Girin.

Benimle bile yapmadığı sıcak bir şekilde öz kızı oymuş gibi onu selamladı. Bir 15dakka boyunca sohbet ettiler. Ben bile geldiğimden beri bu kadar konuşmadım annemle. Tüm bunlar beni değişik bir hisse kaptırıyordu. Kıskançlık? Birbirlerine olan sevgilerini kıskanıyor muydum? Yok, imkansız. Böyle bir sevgiye ihtiyacım yoktu hele anne sevgisi. Zaten çocukluğum boyunca benimle olmadı niye şimdi değişsin ki? Aslında biraz ilgiye ihtiyacım vardı, biraz sıcaklık, biriyle sıcak bir sohbet. Evde babamla olan muhabbetleri özlemiştim arkadaşlarımla kahkahaları. Prenses gibi bir muamele istemiyordum ihtiyaçlarımı sormalarını yardım etmelerini değil sadece içimi ısıtacak bir sohbet, bir eşya değilde insan yerine koyulmak istiyordum. İyiki tek arkadaşım Minji vardı yanımda.

Dae Yong: Kimse yokum?

Düşüncelere o kadar dalmıştım ki sesini duymamıştım.

Lana: Hepsi Tea'nin odasında.

Dae Yong: Ne? Yine mi Se Min geldi?

Lana: Evet iki saattir burda.

Dae Yong: Umarım yemeğe kalmaz.

Lana: Niye? Sevmiyor musunuz ?

Dae Yong: Yok..Öyle değil de.. işte..herkes mükemmel olamaz.