Seni bir kerecik sevmek isterdim

1. Bölüm

Dae yong: Tanıştırayım Taehyung üvey kardeşin.

Hiç oralı olmadı. Kafasını telefonuna sokmuş birşeyler kurcalıyordu.

Dae yong: 17 yaşındasın demi?

Lana: Evet ama 6 ay sonra Doğum günüm.

Dae yong: Taehyung ile aynı yaştasın ama yinede istersen oppa diyebilirsin

Taehyung: Yok hayır teşekkürler

Hiç gözüm tutmamıştı bunu. Ama hala bakmaya cesaret edemedim. Neye benziyor acaba? Birden aklıma dikiz aynası geldi. Yavaşça çevirdim ve yüzünü görmeye başladım. Tüh ya gözlük takmış! Bu sefer telefonla değildi. Uyuyor muydu? Neye bakıyordu? Bilmiyorum.
Üvey kardeşimi öyle kafama takmıştım ki annemi unutmuştum. Beni almaya o gelecekti.

Lana: Annem nerde?

Dae yong: Gelemedi. Biliyorsun bu zamanlar iş yüzünden çok yoğun.

Lana: Anladım.

Hayır anlamıyorum! Neden 8 yıldır görmediği kızını karşılamaya gelmediğini anlamıyorum.
Binanın yakınına geldik.

Dae yong: Akşam için alış veriş yapıcam. Lana sen yerleşmeye başla. Taehyung sende ben yokken evi gezdirirsin. Hadi ben gidiyorum görüşürüz!

Arabayla uzaklaştı ve onunla baş başa kaldım. İki büyük valizim vardı.  Taehyung arkasını dönmeden bana baştan aşağı baktı ve binaya girdi. Pff bana yardım edebilirdi.😠 Aman banane ben zaten güçlü bir kadınım! Alt tarafı iki valiz... Çok çabuk konuşmuştum. Valizler benden daha ağırdı.😰

Lana : Taehyung! Valizleri çıkarmama yardım eder misin lütfen?!

Tae: *gözlerime bakar*

Lana: Şey..yardım...

Duygusuz bir yüzle arkasını döner ve yoluna devam eder.

Lana: İnanmıyorum ya! Kendini ne sanıyor bu?!

Sinirlenmiştim. Başından beri beni ciddiye almıyordu. Neyse belki sonradan düzelir. Ona güçsüz olmadığımı göstericem. Birden yükselen hırsımla valizleri çıkarmaya başladım. Uzun sürse de bir şekilde asansörün kapısına gelmeyi başardım. Taehyung beni canı sıkılmış bir halde bekliyordu. Asansöre bindik. Birden büyük bir sessizlik yerleşti. Sadece asansör sesi vardı. Sonunda evin kapısına geldik. Tae kapıyı açtı. İçerisi sandığımdan daha güzeldi; lüks vazolar deriden koltuklar göz alıcı tablolarla donatılmıştı bakmaya doyamadım.

Lana: wow..

Tae: Ayakkabıların...çıkarmıyor musun? Biraz eve saygılı ol.

Lana: Aaaa sen konuşuyor muydun? Bir an dilsiz olduğunu sanmıştım.

Tae: Çıkarmıyor musun? Dinle güzelim, belki burası seninde evin ama burda benim sözüm geçer!

Lana: Tamam güzelce söyleye bilirsin. Çıkarcam ayakkabıları.

Ne sanıyor bu kendini ? Sinirimin patlamasına az kalmıştı. Ayakkabıları çıkardım ve içeri geçtim. Odanın nerde olduğunu sormak için çok sinirliydim. Evi arayıp en sonunda odamı buldum. Yatağımın üstünde okul forması ve annemden bir zarf vardı.
"Merhaba kızım, nasılsın? Gün boyu meşgul olacağımı biliyodum. Akşam gelicem mi bilmiyorum. İşte harçlığın. Yarın 9:05 de okula başlıyorsun geç kalma! Ders saatlerini ve okul  formanı bıraktım sakın kirletme. Okula gitmek içi Taehyung'a sor o sana yolu tarif eder.  Öptüm!
Annen "
Aslında çok alınmadım. Sonuçta ailesi için çabalıyor yoğun olması çok normal. En azından bir zarf bırakmış diye düşündüm. Zarfın içine baktım 400tl ! (Kore parasını pek bilmiyorum😆) Bu çok fazlaydı o kadar paraya ihtiyacım yoktu. Yarısını babama yollamaya karar verdim.
(Ding! Dong!) Tam eşyalarımı düzlemeyi bitirdim kapı çaldı. Dae Yong alış verişten dönmüştü.

Dae Yong: Çocuklar! Eşyaları yerleştirmeme yardım edin, Lana ben anneni almaya gidiyorum işi bitmiş tamam mı? Geri gelicem. Biz gelene kadar sofrayı kurun.

Lana: Tamam

Dae Yong çıktı. Eşyaları kapının önünden alıp mutfağa götürdüm, ama Teahyung yerinden kıpırdamadı.

Lana: Taehyung kalk baban eşyaları yerleştirmemizi istedi.

Taehyung: Öyle mi dedi? Ben "Lana sen eşyaları yerleştir Taehyung sen yerinden kıpırdama" dediğini duydum.

Lana: Bana bak! Baştan beri beni sinir ediyosun. Sana hiç birşey yapmadım. Sen bana emir veriyorsun, sorularıma cevap vermiyorsun ve bütün işi benim yapmamı mı istiyorsun?! Çok beklersin!!!

Tae: (mırıldanır) kendini beğenmiş or**pu

Lana: Ne!!

Tae: Ha bide sağır mısım? Defol git başımdan burda hiç kimse seni sevmiyor, kendi annen bile...

Sinirden cümlenin sonunu dinlemeyip arkamı döndüm. Öfkeden delirmiş bir şekilde odama gidip kapıyı hızlı bir şekilde kapattım ve kendimi yatağa attım.

Anne: Lana? Lana nerdesin?

Lana: Anne?

Koşarak odadan çıktım.

Anne: Aigooo nasıl da büyümüş. Eee herşey yolunda geçti mi kızım?

Lana: E..Evet

Anne: Taehyung ile iyi anlaştınız mı?

Tae: Evet, o sadece gıcık

Anne: Lana kardeşinle daha iyi olabilirdin...

Lana: ...

Anne: Neyse hadi sofraya. Ellerinizi yıkayıp gelin.

Yok artık! Annem benim yerime şu pisliği mi savundu? Galiba iki yüzlü, anneme iyi davranıp benim sinirlerimle oynuyor.
Sofraya oturduk.

Anne: Eee Lana arkadaşlarını köpeğini şimdiden özledin mi?

Lana: Babamı biraz özle...

Anne: Baban yine ne yaptı bilmiyorum. Şirketi yine iflas ediyo, yine bana iş açtı. 😠

Lana: Anne wifi şifresi ne? Babamla görüntülü konuşmak istiyorum.

Anne: Daha Yeni geldin şimdiden aramak istiyorsun...Dinle kızım sana bunu söylemek istemezdim ama babanla bir süreliğine iletişimini kesmem gerekecek.

Lana: Şakamı yapıyorsun? Olmaz!! Zaten her şeyimi elimden aldın şimdide babamı almaya başlama.

Anne: Hayır!! Para sorunları yüzünden bize yeterince sorun açıyor. Sözümü dinleyeceksin o kadar. Konuyu burada kapatalım.

Tae: (fısıldayarak) Demiştim seni sevmediğini...😏

Lana: Pislik!! (sinirden tokat atar)

Taehyung kalktı ve iki elimde tutarak beni duvara yapıştırdı. Elimi çok sıkı tutuyordu kıpırdayamıyordum.

Anne: Lana dur !!

En sonunda bir eli kurtara bildim ve bir tokat daha attım bu sefer yüzünde izi çıkmıştı. Tae daha fazla sinirlendi ve omuzumdan tutup yere itti. Kavga durmayacaktı Dae Yong bizi ayırdı. Sakinleşmem gerekiyordu. Tam odama giricem bir el omuzumu tuttu...