11.Bölüm

155 14 3
                                    

Bir süre sonra kapı sesi duydum. Diğerleri gelmişti. Sessizce girmişlerdi. Ben ise odamdan çıkmadım. Güçlü ve cesaretli gözükebilirdim ama aslında korkağın tekiyimdir. Bugün olanlardan hiçkimseyle konuşmak istemiyordum.

Jimin: Lana biz geldik!

Minji: Gel konuşmamız gerekiyor.

Herşeye rağmen kafamı dik tutup ifadesiz yüzümle odadan çıktım.

Lana: Ne?

Emma: Benim yüzümden gittiğini biliyorum. Seni iyi anlayamadım. Özür dilerimde.

Minji: Hayır senin bir suçun yok.

Jimin: Affettik seni üzülme.

Ne yani benim suçum mu!? "Affettik seni üzülme" mi? Kız ya bilerek yaptı yada çok aptal. İki cümleninde benzerliği yoktu nasıl karıştırdı anlamadım! Emma'nın özürü hiç içten değildi. Sahte gülüşü ve hareketleri vardı. Bende özürü kabul etmiş gibi yaptın ve eminim oda bunun farkındaydı. Oyun istedi bende o oyuna katıldım kim kazanacak bakalım.

Minji: Sonunda her şey yoluna girdi.

Jimin: Ben anneleri arayım yemeği birlikte yiyelim. Çok yemek türü yok herkese ramen ve kimshi.

Yemekte herkes o gün ne yaptığını anlatıyordu ama yine Emma'nın bir sorunu vardı.

Emma: Taehyung oppa çubukları kullanamıyorum.

Taehyung oppa mı? Ne zamandan beri ona oppa diyor? Ona oppa diyebilen tek kişi benim ama ben bile demiyorum. Yine boş yere sinirlenmeye başlamıştım. "Niye sinirleniyorsun?" der gibi bana bakıyordu.

Jimin: Garip, küçüklüğünden beri çok iyi kullanırdın.

Emma: Ama unutmuşum. Yardım eder misin oppa?

Taehyung: Tabi. Şimdi şöyle çubukları tutuyorsun..parmaklarını şöyle birleştir...işte böyle.

Tutuşu göstermek için arkasına geçmişti. Ellerini onun elinin üzerine koymuştu. Bu beni deli etmişti. Masadan kalkıp çatal aldım ve sertçe masanın üzerine koydum.

Lana: Bu sana yardımcı olur.

Emma: Ah...sağol.

Lana: Bişey değil!

Bunu görünce Minji sinirime ne yapacağını bilmediği için çaresiz bir şekilde elini başının üzerine koydu.

Yemekten sonra beni alıp başka bir odaya götürdü.

Minji: Sadece şu soruma cevap ver.

Lana: Dinliyorum.

Minji: Tae'ye karşı bir şeyler mi hissediyorsun?

Lana: Ben mi?! Yok artık! Çok komiksin o benim kardeşim.

Minji: Azıcıkta olsa bişey hissetmiyor musun cidden?

Lana: Hayır...bildiğim kadarıyla.

Minji: Yok yani böyle düşünmem çok normal. Çünkü Emma'nın Tae'ye her yanaşmasında kendi kendine sinirleniyorsun.

Seni bir kerecik sevmek isterdimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin