SHE'S BACK! || #KARA Fanfiction || Book 1 Of SHE'S Series ||

Chapter Nineteen - Cool Off

Mika's POV

*beep beep*

Napalingon ako sa bed side table ko ng marinig kong nag vibrate ang cellphone ko at hindi ko na kailangan pang tignan kung sino na naman ang nagtext sakin. Sino pa nga ba edi si Ara!

Hindi man lang ba niya maramdaman na ayaw kong makipag usap sa kanya? Napaka selfish niya talaga!

Huminga ako ng malalim at saka humiga ulit sa kama ko. Umuulan ng malakas sa labas ngayon kaya naman hindi ako naka punta sa mall para aliwin ang sarili ko. Nagkulong ako buong magdamag sa bahay simula kahapon ng dumating ako dahil hindi ko alam ang gagawin ko.

Ang daming pumapasok sa isip ko ngayon at isa na doon si Ara pero tulad nga ng sabi ko sa kanya ayaw ko muna siyang kausapin dahil sa nangyari hindi pa ako ready.

Ano ang tawag sa inyo ngayon?

Ahmm, cool off muna?

Ayy taray! May ganyan din pala ang KARA 😂

Tumahimik ka nga konsensiya! Hindi ka nakakatulong eh!

*tok tok*

Napa angat ang tingin ko ng pumasok sa kwarto ko si Mama na may dalang gatas. She knows me when i am feeling sad and drinking milk really soothes me.

"Thank you, Ma." I said
"You're welcome, anak." She said and then leave immediately

I was busy drinking my milk when i heard my phone ringed and due to the annoyance i answered it without looking who's the caller is and i was shocked to hear Ara's voice.

"Ano bang kailangan mo?! Can't you see that i don't wanna talk to you!"
"B-baby tumingin ka sa labas ng bintana mo."

Holy mother of all nature! Don't tell me nagpapa ulan siya sa labas?!

Tumakbo naman ako papunta sa bintana ng kwarto ko at doon nakikita ko siyang nagpapa ulan nga sa labas sa may tapat ng gate namin.

What the hell are you doing, Ara?!

"Please, talk to me. I badly want to explain myself." Ara pleaded

Hindi ako nagsalita sa kanya at binabaan nalang siya ng tawag. Kinuha ko ang payong ko at lumabas ng kwarto ko. Naabutan ko ang dalawa kong kapatid na nanunuod ng tv habang si mama naman ay nasa kusina.

"Saan ka pupunta, ate?" Sabay nilang tanong sakin
"May kakausapin lanh sa labas. Wait lang ah." I replied

Hindi nila alam na dalawa na naghiwalay kami dati ni Ara at sina Mama at Papa lang ang nakaka alam. Kahapon din ng dumating ako eh kinuwento ko lahat ng nangyari kay Mama at nagpapasalamat ako at naintindihan niya na nagkabalikan kami ni Ara. Knowing her and my my dad malamang hindi nila hahayaan na magkabalikan kami dahil sa ginawa ni Ara dati.

Nang maka labas ako eh naglakad ako papunta sa gate namin at nakita ang basang basa na si Ara. I want to pity her and at the same time hug her and let her inside our house pero mas nangingibabaw ang galit ko sa kanya ngayon lalo na sa ginawa niya.

"B-baby, I'm sorry."

Nakatingin lang ako sa kanya ngayon with a blank expression para malaman niya na galit parin ako sa kanya ngayon.

"Umuwi ka na sa dorm room or better yet sa inyo, Ara. Ayaw kong makita at makipag usap sa'yo ngayon." I coldly said

Kahit na basang basa na ang mukha niya ng ulan alam ko kasabay ng pagpatak ng tubig ulan sa mukha niya ay ang mga luhang lumalabas sa mata niya.

Be strong, Mika. You need time and space for what happened between the two of you. You need those two to decide in the end.

"Baby, please. Huwag ka naman ganito at pag usapan natin ito." Ara pleaded again
"There's no need to have the conversation as of the moment, Ara." I replied
"Anong ibig mong sabihin?"
"I'm saying na mag cool off muna tayo."

We both became silent for about ten second not until Ara breaks the silence.

"Ano?! No, baby! Ayaw ko mag cool off tayo!" Sigaw nito
"Huwag ka sumigaw dahil nasa loob sina Mama at ang dalawa kong kapatid magpasalamat ka at wala si Papa ngayon kundi nabugbog ka na niya.

Kahit dati pa takot na si Ara kay Papa pero kahit ganoon eh nirerespeto parin ni Ara si Papa at ganoon din si Papa sa relasyon naming dalawa.

"Baby, please. Ipagawa mo na lahat huwag lang ang cool off."
"I'm sorry pero yun lang ang nakikita kong pwedeng mangyari ngayon."
"H-hindi ko kakayanin yun, baby."
"Kayanin mo dahil kakayanin ko. Give us both some time, Ara. Time for us to think about our relationship and the things that happened. Kapag nakapag isip isip ka na at ako don't worry ako mismo ang tatawag sa'yo."

Napa yuko si Ara pero alam ko in the end gagawin niya ang sinabi ko because she respects my decision all throughout in our relationship.

"Please promise me one thing."
"Sure, what is it?"
"When the time comes please don't break up with me. I can't afford to lose you again."

After saying that she just leave me in the middle of the rain thinking about what she said.

Bakit parang ang sakit sakit sa puso? Tagos na tagos ang sinabi niya sakin!

Bakit may balak ka na bang makipag break sa kanya?

Wala pa naman tsaka hindi pa ako nakakapag isip isip eh.

Yun naman pala eh! Isipin mo muna ng maige bago ka gumawa ng aksyon dahil baka sa huli ikaw naman ngayon ang magsisi.

My mind and heart is at the battle field right now 😞 what am i going to do? Is cool off a really good thing to do or is it just another failure decision i made?

(Double update! Medyo inspired yung rain scene sa Thai movie na Yes or No 😊 if you guys haven't watched it panuorin niyo po sa Youtube kasi may tatlong movies siya doon. The movie is all about same sex relationship and it was a really good movie so please watched it guys!)