SHE'S BACK! || #KARA Fanfiction || Book 1 Of SHE'S Series ||

Chapter Five - Private Nurse

Ara's POV

It's been two since na discharged ako sa hospital at ngayon naman nasa home dorm ako nagpapahinga dahil hindi pa ako pinayagan nila Coach and Mother Aby na magpractice palipasin ko daw muna ang isang linggo.

"Grabe, napaka OA naman nila MotherF and Coach! Kaya ko naman eh! Ayan tuloy super bored ako dito walang maka usap. Hmph!"

Totoo naman kasi lahat ng Lady Spikers nasa gym court ngayon nagpa-practice.

"I'm sure nandoon si Yeye my loves ko ngayon nagpa-practice mag isa."  Huhuhu ~ 😭 

*tok tok tok*

Napatingin ako sa may pintuan ng bumukas iyon at pumasok ang isang Mikang.

HAH? Si Yeye nandito?! Anong ginagawa niya dito?!

"Anong ginagawa mo dito, Yeye?" Tanong ko sa kanya ng lapitan ko siya sa kusina
"Hindi na muna ako magpa-practice hanggat hindi ka bumabalik tutal isang linggo ka lang naman magpapahinga eh kayang kaya nating habulin yun. Huwag ka na pala mag- alala dahil nagpaalam na ako kela Coach."

Grabe, dininig na ba ng diyos ang mga hiling ko? Kung oo maraming salamat po 🙏🏻 Amen!

"Hindi mo naman kailangang um-absent sa practice ng dahil sakin."
"Huwag ka nga maarte diyan, Galang. Ako na nga itong nagmamalasakit eh."
"Hehehe. Sabi ko nga eh."

Rule no. 1 - huwag makikipag argue kay Yeye dahil matatalo ka lang 💪🏻

"Anong gusto mong kainin ngayong lunch?" Tanong ni Yeye habang nag aayos ng mga pinamili niya siguro sa Super Market

"Ikaw nalang ang bahala hindi naman ako choosy basta ikaw ang nagluto."

Tinignan naman niya ako na para akong tinubuan ng dalawang ulo. Hahaha!

Sa mga gustong magtanong kung okay na ba kami ni Yeye ko eh oo ang sagot ko! After nang halos tatlong araw ko sa ospital eh siya ang halos nagbantay sakin doon kaya naman nagkalakas ako ng loob na magpaalam sa kanya ulit manligaw.

*Flashback*

"Dali na kasi, Ara! Isubo mo na itong apples!" Sigaw ni Yeye
"Nooo! Ayaw ko ng apples, Yeye!" Maktol ko
"Anong ayaw ka diyan? Ito ang dapat mong kainin ngayon kaya sige na isubo mo na!"
"Nooooo! Ayaw!"

Tumigil siya sa paghawak ng tinidor bago tumingin sakin ng nakakaloko 😯

"Hindi mo ito kakainin kahit na sabihin kong ............."

Napa taas naman ang kilay ko sa kanya 😳

"Kahit na ano?" Tanong ko naman

"Kahit na payagan na ulit kitang ligawan ako?"
"Ahh yun lang naman pala eh HAH?! ANO? SERYOSO KA BA DIYAN YEYE?!"
"Huwag ka sumigaw diyan hindi ako bingi!"
"Oooppps, sorry sorry. Pero seryoso ka nga?"
"Oo nga sabi eh pinapayagan na kitang ligawan ako ulit."
"Ayos! Yun naman pala eh! Amin na nga yang mga appleas kakain ko na sayang eh."

*End of Flashback*

And that my folks how started my mission ligawan si Yeye 😏

"Hoy! Victonara Salas Galang! Kung saan saan nanaman lumilipad ang isip mo!"

Aray ko po 😩 ang eardrums ko nabasag yata!

"Huwag ka naman sumigaw diyan, Yeye. Ang sakit sa tenga ng sigaw mo eh."

Nanlambot naman ang ekspresyon ng mukha nito bago lumapit sakin at tinignan ang tenga ko.

"Naku, sorry ahh. Ikaw naman kasi eh kanina pa kita tinatawag ayaw mong sumagot tapos para ka pang engot kanina kasi naka ngiti ka pa kaya sinigawan na kita para magising ka effective naman eh."