HİSSET

71 33 0
                                    


Dalgalara karşı kürek çekiyor gibiyim. Şiddetli bir fırtına, üstelik sağanak yağış... Kayığım güçsüz. Direnebilir mi senin bilinmezliklerinle dolu okyanuslarda, savrulmaya? Senin belirsizliklerinle ışığımı kaybetmeden, ulaşabilecek miyim sana? Fırtınaların dinip, yerini güneşli günlere bırakır mı? Bilinmezliklerin umut yelkenlerine dönüşebilir mi? 

Ne olur bir mucize olsun ve sen iyi olmadığımı hisset! Canımın yandığını, arafta kaldığımı, bilinmezliklerinle boğuştuğumu, her yeni güne senin umudunla başladığımı hisset. Umutlarımı seninle büyüttüğümü fark et. Her gece dualarımda olduğunu duy. Bir kızdan bahsettiğind, kalp acımı hisset. Sessizce ağladığımı, susarak haykırdığımı duy. Ne olur... Seninleyken sensizliğe katlanamayacağımı gör. 

"HİÇBİR ŞEY İSTEMİYORUM ALLAH'IM, BEŞ DAKİKA SADECE BEŞ DAKİKA GÖREYİM ONU... SARILMASIN, KONUŞMASIN, ÖYLECE DURSUN KARŞIMDA; BİR KEZ OLSUN YANIMDA SOLUĞUNU HİSSEDEYİM. O DAKİKADAN SONRA, ÖLÜME BİLE RAZIYIM!"

Her duam, sana dair kurduğum her cümle; mesafelere karşı haykırışlarımdı. Sen huzur doluydun ve benim o huzurun her zerresine ihtiyacım vardı...


              Nefes aldığımı hissettiren adama sonsuz teşekkürler...

YARIM KALANLARIN HİKAYELERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin