Kopamadığım Bağımsın√

18.BÖLÜM

~FURKAN~

Deliricem ya!!! Bunların hepsi benim suçum... Ben zarar verdim ona, ben bayılttım ben üzdüm ALLAH KAHRETSİN!!! (diye bağırdım Su ve Kıvanç beni her defasında sakinleştirmeye çalışıyordu ama başaramıyordu. Su:
-Enişte tamam sakin ol Ceylan İyi olucak tamam mı... Furkan:
-(bağırarak) Siz hiçbirşey bilmiyorsunuz bunların hepsi benim suçum benim yüzümden ben... Ben yaptım... (Cama vuruyordum ellerimi saçlarıma sonra yüzüme geçirip kendimi yere bırakıyordum. Kıvanç:
-Gerçekten ne oldu çok merak ediyorum (deyince ben hemen ona döndüm artık gözyaşlarımı serbest bırakmıştım.) Furkan:
-Çok, çok saçma birşey için kavga ettik... Bir, bir süre ayrı kalalım dedim... Ah işte benim salak kafam (dedim ve cama yumruk attım. Cama birşey olmamıştı ama bana olmuştu elim kemiğime geldiği için oradan kanlar akmaya başladı. Su:
-Enişte elin kanıyor (yanıma geldi elimi tam tutacakken ben geri çektim) Furkan:
-İstemiyorum... Ben, ben tek Ceylanım'ı istiyorum başka birşey istemiyorum... Biliyormusun benim çok canım yanıyor ama elim kanadığı için değil Ceylan'ı her saniye ağladığını görüp birdaha görememe korkusu olduğu için Su:
- E-enişte b-burnun... Furkan:
-Ne olmuş burnuma? Su:
-Burnun kanıyor Furkan:
-Ben diyorum burada kalbim kan ağlıyor sen diyorsun burnun kanadı. Burnum felan umrumda bile değil!!! Yeterki Ceylan iyi olsun... Eyer Ceylan olmazsa bende olmam...

İçeriden Doktorun çıkması hepimizin oraya bakmasını sağladı. Furkan:
-Ceylan nasıl Doktor Bey?!? Doktor:
-Odama gelirseniz anlatacağım ama sadece 1 kişi Su:
-Furkan girsin Furkan:
-Ta-ta-tamam (dedim ve doktorla birlikte o odaya girdik. Doktor masasına oturup sanki "Üzgünüm ama Ceylan Hanım birkaç gün sonra hayata gözlerini yumucak..." Diyecekmiş gibi bir hisse kapıldım. Kalbim çok kötü oldu bunu düşününce... Sanki, sanki biri kalbime vurdu gibi oldu.

Doktor:
-Oturun (dedi bende oturdum) aslında bu nasıl söylenir gerçekten bilmiyorum Furkan:
-Yoksa ölücek mi??? Ha-hayır buna izin veremem (dedim gözerim dönmeye başladı kendimi iyi hissetmiyordum...) Doktor:
-Hayır... Onunla bir alakası yok ama... Furkan:
-Ama ne??? Doktor:
-Ceylan hanım... Furkan:
-Evet!!! Furkan:
-Asdım hastası... Furkan:
-Ne??? Bu, bu nasıl olur Doktor Bey!!! (Ayağa kalktım ve Doktor'un yakasından tutuyordum.) Doktor:
-Lütfen sakin olurmusunuz. (Doktor bi bok yapamıyordu. Yapamaz tabi... Sen Ceylan'ı nasıl asdım yaparsın lan!!!... Odaya bodoslama dalan Kıvanç oldu.) Kıvanç:
-Ne oluyor lan gene!?! (Dedi ve Doktor la bizi ayırdı.) Bi 2 dakika yalnız bıraktık Doktor'u öldürüyordun. Furkan:
-Ceylan asdım mış. Kıvanç:
-Asdım mı!?! Furkan:
-EVET!!! Kıvanç:
-Doktorun ne suçu var!!! Bunların hepsi senin suçun... (Deyince benim jeton düşmüştü. Evet onu ben üzmüştüm ve eğer Ceylan ölürse hep benim yüzümden olucaktı.

***

Kendime gelemiyordum camdan öylece Ceylan'a bakıyordum ama bir yandan da bakmak istemiyordum çünkü benim gibi öküz bir adamı çekmek zorunda değil diye düşünüyordum. En, en iyisi buralardan gitmek... Evet evet gitmek, çünkü eğer ben olmazsam Ceylan'ın hayatı daha aydınlık olur ve daha mutlu yaşar. Benden daha iyilerine laik...

Belki ben olmazsam başka birisiyle mutlu olur, beni unutur bu kötü herşeyi unutunca asdım hastalığı geçer gider... Ben gidersem buralardan belki hastalığı gider. Ben gidersem en fazla 2-3 gün felan ağlar işte sonra unutur beni ama ben unutmam onu kalbimi götüremem buralardan nefes alamam ölürüm...

Ama eğer gitmezsem Ceylan'ı öldüreceğim... Tamam tamam gidiyordum buralardan ama son bir kez o güzel kokusunu içime çekmek istiyorum. (Doktor'un odasına girdim ve izin verene kadar yalvardım az önceki yaptıklarımdan dolayı özür diledim. O da sağolsun izin verdi ve içeri sadece 5 dakikalığına girdim. O-onu kocaman makineye bağlı görünce nefesi olmak istedim, özür dilemek istedim ama gözleri sımsıkı kapalıydı göremiyordum o Ceylan gözlerini... Gülmüyordu eskisi gibi sanki, sapsarı olmuştu benim portakal çiçeğim ama ona ben yapmıştım... ALLAH BENİM BELAMI VERSİN İŞTE, gitmezsen açarım o gözlerimi derse gitmem kalırım yine onunla, ellerini tutarım sımsıkı hiç bırakmam doya doya koklarım, evleniriz sana harika bir düğün yapardım o beyazlar içinde görürdüm... İkimizde söz verirdik birbirimizi üzmemeye... Bir sürü çocuklarımız olurdu ne güzel, biri sana biri bana benzerdi, o güzel elleriyle parmağımızı tutarlardı... (Yanına yaklaştım ve elinden öptüm saçlarını okşadım.) Evimin kadını olurdun, Kraliçem olurdun şatolarda yaşatırdım seni, ha tabi bende Kralın olurdum... Seni her şeyden korurdum sana ihanet etmez süprizler yapardım (gözyaşlarımı sildim) tatlı tatlı kavgalar yapardık. sen bana trip yapardın bende sana beni affetmen için sürprizler yapardım sende affederdin, birlikte yemek yapardık birbirimize un savaşı yapardık ben sana sarılırdım "seni seviyorum Aşkım" derdim sende "bende seni seviyorum aşkım... Biz hiç ayrılmayalım olur mu?" Derdin çocuklarımızın ağlama sesleri gelirdi ikimiz bakardık tabi ben her yeri un etmişim sende bana kızıyorsun evde süpürge ile kovalıyorsun (Ceylan gülümsemişti ne yani beni duyuyor muydu bu kız...) yaşlanırdık çocuklarımız büyürdü torunlarımız olurdu birsürü... Düşünüyorum da yaşlıyken bile güzelsin hayalimde yine seviyorum seni tabi sende beni... Bu günleri yaşamayı çok isterdim ama senin yanında olmam haram sana, ya seni yanlışlıkla üzersem öldürürsem!!! o zaman bil ki bende aşkımdan ölürüm ahirette senin yüzüne bakamam... Hoşçakal sevgilim hoşçakal Ceylan gözlüm... Umarım benden daha iyilerini bulursun... (Akan burnum da gözyaşlarımı da sildikten sonra tam gidecekken ceylanın da gözlerinden yaşlar aktığını gördüm ve arkama bile bakamadan Kıvanç ve Su'dan kaçtım...

***

Uçağa binmiştim ve Ceylan'ın olduğu odaya (hastaneye) kamera taktırdığım için onu izliyordum... Dünyanın öbür ucuna gitsem bile onu görmeden yapamam o beni görmeyecek ama ben onu göreceğim, o beni unutacak ama ben onu unutmayacağım, o beni sevmeyecek ama ben onu seveceğim... (Herkese görünmeden bizim evin her köşesine Ceylan'ın evinin her bir köşesine ve olduğu o odaya kamera taktırdım sadece... Az taktırdığımı biliyorum da off keşke tuvalete de taktırsaydım... Tövbe tövbe gerçekten bunu mu düşünüyorum... Ulan Ceylan'ı birdaha göremeyeceksin kendine gel senin bunu düşünmen gerekirken neyi düşünüyorsun sen en iyisi Ceylan'ı izle ve sus... Kraliçem çok güzel... (Manyak Karı):
-Beyefendi telefonunuzu kapatın uçak kalkmak üzere... Furkan:
-(Telefonumla mı kalkıcaksınız!!! Hayır efendim bu telefonu kapatmayacağım.) PEKİ...

Arkadaşlar hepinizden özür dilerim söz vermiştim ama yb atamadım çünkü bölüm silinmiş...

Şuan bende bu bölüme şaşkınım (değilim)

Umarım beğenmişsinizdir 😘

CeyFur Aşkı bitiyor mu?!?

Ağlayan var mı???

Gençler bu hikayeyi mutlu sonla bitiremem belki :(

Belki Ceylan başka birine aşık olur

INSTAGRAM~ilayda.officiall

😛HEPİNİZİ SEVİYORUM BRO😛