Kopamadığım Bağımsın√

25.BÖLÜM

like atan herkese sonsuz teşekkürler 😘😘😘

Okumadan önceee… Hani işte biliyorsunuz… Like beya likeee

Atarsanız çok sevinirim.

Bekledim,

Bekliyorum,

Siz okumayın buraları zaten hemen like atmadım g*t ettim diye sevinin zaten…

Hissettim evet hissettim. Bazılarının da beni g*t ettiğini hissettim gözümden kaçmadı…

~İyi Okumalar~

Furkan yavaşça gözlerini açıp üstündeki kıza yani bana doğru baktı ve gözlerini kocaman açtı…

Bana öyle bir şok içerisinde bakıyordu ki ben hayatım boyunca birinin bana böyle baktığını görmemiştim.

Oturur pozisyonda kalktı ve beni ittirdi. Bana bakmıyordu, bu da benim canımı fazlasıyla acıtıyordu.

"Senin burada ne işin var?"

Dedi sadece…

Ama o nasıl böyle birşey söyleyebilir?

1 yıl geçmiş tam 1 yıl!!!

Sanki hatalı benmişim gibi bana bu soruyu sormuştu.

Yoksa beni unutmuşmuydu.

Gözlerimde yaşlar süzülüp gitti. Elimdeki fısfısı tekrar sıktım ama sıkarken arkasına dönünce elimdeki fısfısı gördü ve yanıma doğru yaklaştı.
"Bu ne!?!"

Dedi ben ona bakmıyordum bile… Sinirliydim ona şuan, hemde onu öldürecek kadar...

"Neden gittin?"

Dedim ona sinirli bakarak…

"İlk önce ben sana sordum cevap ver!!! Bu elindeki şey de ne!??"

"Bilmiyormuşsun gibi konuşuyorsun!!! Sen gittin basıp gittin senin yüzünden işte!!!"

Dedim sinirle bakarak…

Kafasını başka yöne çevirdi ve benim o güzel yüzü göremememi sağladı.

"Üzgünüm… Senin bana aşık olmanı hiçbir zaman istemedim."

Bu sefer daha bir sinirli baktım ona…

"Ne!?!"

Sesim fısıltı ve hayal kırıklılığı gibi çıkmıştı. Ne diyordu bu???

"Biz birbirimize Aşık olmasaydık bunların hiçbiri olmazdı."

Sinirle ayağa kalktım.

"Furkan sen ne dediğinin farkında mısın!?! Sen gidiyorsun ve ben suçlu oluyorum!!!"