Noluyo lan sabahın köründe!!! Yok artık Anne… Niye aradı ki?
Hala konuşuyorum birde…
"Efendim Anne"
"Oğlum yetiş kardeşin kaza yaptı çabuk İstanbul'a gel!!!"
"Ne!!! Kardeşime neoldu? Hem ne İstanbul'u… Benim işlerim var gelemem Anne üzgünüm… "
"Kardeşin yoğum bakımda sen ne biçim bir çocuksun!!! İyi gelme istemiyorum"
"Tamam Anne özür dilerim iyi geliyorum… Anne… Alo??? Alo!?!"
Ah be Ana… Sen bilmiyorsun ki işin aslını. Eğer gidersem birdaha dönemem eğer gidersem Ceylan'ı öldürebilirim… Of… Lan benim kardeşime hangi … çocuğu çarptı lan hangi … koduğum çarptı… ulan…
BİTTİNİZHEPİNİZ LAN!!!
~CEYLAN~
İmdaat!!! Bu kadın beni dövücek!!!
"Anane ben birşey yapmadım… Yemin ediyorum gerçekten o adamla konuşmadım!!!"
"Uyy birde yalan söyliyi… Sen benu salak mu sandun!!!"
"Olur mu öyle şey Ananecim… Hem beni kovalama lütfen!!!"
"Evlu adamlarla fingurdeş bende buna göz ardu edeyuuum… Gel çiz buraya kaçma da!!! Nasul olsa yorulacaksun"
"Ananecim 1. Ben bi geziyim dedim yayla'da ama birde baktım birde ne göreyim adam bana doğru geliyo…"
"Uyy terbiyesuz yalancu… Dur demesem daha anlatacaksun."
"Ananecim vallahi bak sen o işi yanlış anladın."
"Bak hala yalan söyliyi… Gel buraya zilli!!!
Öylece kaçarken Mehmet Ali'yi gördüm ve arkasına saklandım… Mehmet Ali korktu çünkü Ananem'in elinde Balta vardı. Benide kendinden ittirmeye çalışıyordu ama başaramıyordu. (Üstünü cart diye yırttım yanlışlıkla…)
