My Life Is A Movie (MG & JB)

21

POV Pip

Zo zit ik nu bij Levy achterop. Ik weet niet waar we naartoe gaan. Ahh ik vind dit zo leuk! 'Wat lust je niet?' Weet hij überhaupt wel waar we naartoe gaan. 'Ik lust alles. Ik ben een makkelijke eter.' Ik ga tegen zijn rug aanliggen. Ligt best lekker. Na een poosje staan we voor een Italiaan. 'Lekkah!' Gil ik even enthousiast. 'Nee we gaan naar de overkant.' Daar zit een vet duur restaurant. 'Jammer.' Ja je hoort het goed. Ik ga liever pizza eten dan veel te duur eten. 'Nee grapje, we gaan wel hier eten.' Zozo is meneer Levy ook al een grappenmaker.

We zitten tegenover elkaar. Vet awkward. Maakt niet uit. Ik begin maar te praten. 'Hoi, ik ben Pip. Zeventien jaartjes oud. Gek op muziek en dansen. Ik houd verder ontzettend veel van mijn broer en zijn liefde voor mij. Ik heb een lange tijd in een weeshuis gezeten. Daar heb ik een beste vriend, Evan. Helaas heb ik geen contact meer met hem. Het weeshuis is verhuist en Evans telefoon heeft iets. Maar weten wat doe ik niet. Het is eigenlijk alleen een vermoeden.' Ik val even stil. Wat is nog meer interssant om te vertellen. Om nu over mijn liefde voor Troye Sivan en Shawn Mendes te beginnen is een beetje lullig. 'Van wie ben je fan?' Okay nu is het anders. Hij wil het zelf weten. 'Shawn Mendes en Troye Sivan.' Schaam ik me? Misschien wel. Over je idool hebben is nou niet wat je doet op een date.

'Had je nog niet gezien waar ik fan van ben? Je hebt mijn playlist toch gezien.' Hij slaat zijn ogen neer. 'Daar heb ik niet naar gekeken. Ik scrolde alleen maar wat.' Ik haal mijn schouders op. 'Verder vind ik veel leuk. Mijn afspeellijst is heel gevarieerd is artiesten. Maar ik en wel een playlist met alleen Shawn Mendes.' Nu is het mijn beurt om mijn ogen even neer te slaan. 'Geeft niets, heb ik ook. Ik wilde alleen niet dat jij heet wist.' Cute. Hij houdt ook van Shawn. 'Iedereen moet zijn stem fantastisch vinden.' Ik knik. Daar heeft hij een punt. 

'Vertel mij nu eens wat over jou?' Levy schraapt zijn keel. 'Ik ben Levy, zeventien jaar maar bijna achttien. Ik hou van tekenen en muziek luisteren. Verder vind ik het leuk om te kijken hoe mensen dansen. Heb een lichte haat aan huiswerk en woon al mijn hele leven in het huis waar ik nu woon. Verder weet ik even niks.' 'Heeft u uw keuze kunnen maken?' Jeetje hartverzakking. Staat er ineens een serveerster naast je. 'Ja, doe maar caprese.' Vertel ik haar maar even. 'Voor mij een funghi graag.' Mooi hij lust in ieder geval champignons. Dat is heel belangrijk bij een jongen.

'Wie zijn je vrienden?' Vraagt Levy. 'Nu Steven en Manu.' 'Geen vriendinnen?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ze vinden me niet interessant. Beter. Ik heb nooit echt een vriendin gehad. Alleen maar vrienden.' 'Kun je dan wel over meisjesdingen praten?' Ik knik heftig. 'Één van mijn vrienden was gay, en ik geef toe. Hij kan mooier nagels lakken dan ik.' Hij knikt begrijpelijk.

'Ik wil wel even zeggen dat, dat.' Begint hij hakkelend. 'Ik heb nog nooit een echte relatie gehad.' Die is nieuw. Dus hij is net zo onervaren als ik. Behalve in bed. Daar ben ik totaal een puppy. Maakt het uit. 'Ik ook niet dus eh.. ja dus wat? Heb jij een idee?' 'Nee eigenlijk niet.'

'Je wilt me een keer zien dansen heh?' Vraag ik in één meer random. 'Ja, eigenlijk wel.' Hij bloost weer. 'Morgen gaan we een halfuur eerder dansen. Manu en ik. Om even de dans door te spreken. Ik heb hem namelijk niet gefilmd. Dus.' 'Mag dat?' Vraagt hij met grote ogen. 'Tuurlijk.' 'Super veel bedankjes.' Ik grinnik. Duidelijk een enthousiast iemand. 'Daar komen de pizza's.' Knik ik. Hij trekt een soort van onderkin. Ik doe hetzelfde. Boeit het me wat? Nee nog steeds niet veel.

'Dit is zo lekker.' Zeg ik terwijl ik een stuk in mijn mond stop. Hoor je trouwens netjes te eten op een date? Ik eet gewoon met mijn handen. Als hij mijn vriendje zou worden zou ik ook zo eten. 'Klopt.' Ook hij eet met zijn handen. Misschien omdat ik het doe.

Na het eten staan we buiten. 'Doei, tot morgen.' 'Doei.' Zegt ook hij. Ineens slaat hij zichzelf voor zijn hoofd. 'Ik moet je nog thuisbrengen.' Ik grinnik wat schaapachtig. O ja, dat is waar ook. 'Ik pak mijn fiets even. Heb jij even tijd om jezelf te volgen op insta.' Okay. Ik word hier gewoon gedwongen. Stiekem vind ik het wel leuk. Gewoon mijn 40e volger ofzo. Ik accepteer hem meteen even.

We staan voor mijn huis. Waar het allemaal begon. Nee ik lieg. Alles is op school begonnen. 'Nog een keer doen?' Vraag ik. Een date is niet meteen verkering. Even tussendoor een eye-opener voor mensen die dat wel denken. 'Zeker weten.' Even een intens geluk momentje van binnen. 'Tot morgen.' Zegt Levy en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Joejoetjes.' Lekker, weer eens het moment verpest. Hij fietst weg. Ik blijf nog even staan voor het romantische effect. Na een paar minuten (maximaal 50 seconden) ga ik naar binnen.

'Jus, mag ik je gitaar?' Gil ik door het hele huis heen. 'Tuurlijk, pak maar.' Ik ren eventjes naar de studio. Daar heb ik hem namelijk achtergelaten. Ik heb inspiratie voor een nieuw liedje. Ik zit weer wat te tokkelen op de gitaar. Opeens heb ik het deuntje van There's nothing holdin' me back van Shawn Mendes. Ik speel het liedje en zing keihard mee. #MendesArmy. Even later speel ik een ander liedje. Verrassend heh? Ik speel Life of the Party. Ook een supermooi nummer. Ineens borrelt er een idee in me op. Ik ga dit nu maken.

Even later zit ik in Martijns studio. De tekst had ik snel klaar. Het is een liedje over dat je mooi bent. Precies, gewoon zoals je nu bent. Dit nummer vind ik wel mooier met een piano. Dus ik neem het op. Ondertussen is het al twaalf uur 's nachts. Ik ga gewoon door. Als het zes uur is, is mijn liedje klaar.

Het is op een piano maar wel meer naar de dj-achtige kant. Ik ben erg tevreden met het resultaat. Ik laat het straks wel aan Justin horen. Ik moet om vier uur bij de dansschool zijn dus ik kan nog acht uur slapen. Tevreden duik in mijn bed in en val in slaap.

Ik word wakker. Drie uur. Perfect. Ik ga mijn bed uit en loop naar de keuken. 'Hoi.' Zeg ik met een fantastische ochtendstem. 'Ik dacht al dat je laat naar bed ging.' Krijg ik terug. 'Wil je weer luisteren?' Hij knikt. 'Tuurlijk Pip.' Hij loopt al naar de studio. Ik ga hem achterna. Even later klinkt mijn muziek door de speakers. 'Ook op deze heb ik niets aan te merken.' 'Echt?' Vraag ik. 'Er moet toch wel iets zijn?' Hij schud. 'Nee, je hebt een fantastisch gevoel voor muziek.' Ik bloos. Complimenten zijn altijd leuk.

Even later zit ik te brunchen maar dan later. Logisch toch? Ik ga bijna dansen. Eerst met Manu en dan met de groep. Ik pak mijn spullen en vertrek naar de dansschool. Levy komt ook kijken.

Ik sta in de dansschool. Ik had me thuis al omgekleed. Ik ben in de zaal even aan het opwarmen als Manu binnenkomt. 'Hoi.' Ik zwaai even. Een paar seconden later doet hij mee met mijn warming-up. Na een poosje komt Levy binnen. 'Hoi.' Zegt hij. 'Hoi.' Roepen wij in koor. 'Ga zitten en kijk.' Zeg ik. Even later staan we onze dans te doen. Ik doe hem eerst even voor. Manu knikt goedkeurend. 'Erg goede choreo hebben we gemaakt.' Ik grinnik. Even later zit de choreo er voor dit deel in en gaat onze les beginnen.

'Doei Levy. Tot maandag.' Ik zwaai eventjes. 'Tot maandag.' Ook hij zwaait even.