Hogwarts'ta Bir Melez - Harry Potter ve Percy Jackson Birleşiyor! #Wattsy2017

24. Bölüm

Harry

ZİYAFET BAŞLASIN!"
Herkes yemeklerine gömülmüştü. Hogwarts'ta olmak beni mükemmel hissettiriyordu. Üstelik bu çok özlediğim yerde 1 yılı bile doğru düzgün geçirememiştik. Voldemort sağolsun, her yılımıza olmayan burnunu sokup durmuştu. Sonra masada tek biri dikkatimi çekti. Percy.
"Niye sen de yemiyorsun Perce?"
"Niye yiyeyim?"
"Bu ne anlama gelmeli?" Annabeth yemeğinden başını kaldırdı:
"Mavi yiyecek istiyor." Sonra geri gömüldü.
"Mavi yiyecek mi?"
"Evet! Bu masada hiç mavi bir şey yok! Mavi yoksa ben de yokum." Trip atıyordu resmen masaya. Hermione atıldı;
"Peki tamam bekle."
Asasını çıkarıp kaldırdı:
"DusMavus!" Evet ben uydurdum sjsjsj.
Percy'nin önündeki tüm yemekler maviye döndü. Percy sesli bir şekilde bağırdı:
"WAOW!" Tüm salon Percy'e döndü. Salona sevinçle el sallayıp yemeğine döndü. Daha doğrusu dönmedi. Başladı. Hampur hampur. Bu sırada Angelina, Percy'e döndü:
"Mavi yemek seviyorsun demek. Ben de." Percy'nin tabağından bir mavi kek alıp ağzına tıkıştırdı, bu sırada özellikle yapıldığı belli olan bir şekilde kolu onunkine sürttü.

Annabeth

Bu kabul edilebilir bir durum değildi! Percy'nin mavi kekini almıştı. Percy böyle bir durumda sinirden küplere binerdi. Bir patlama anının yaşanmasını bekledim.
"Oha, al." Percy başka bir kek uzatmıştı! Sinirle bakması gerekirken bakışları hayranlık doluydu. Hem o kız, kolunu Percy'e sürtüşünün görülmediğimi mi zannediyordu?! Hemen olaya müdahale ettim:
"kendi işine bakar mısın?"
Kız bana içten bir şekilde gülümsedi.
"Kendi işimdeyim zaten." Sonra bakışlarını tekrar Percy'e çevirdi ve elini tutmak üzere elini kaldırdı. Ayağa fırladım:
"Ben seni var ya——"
Hermione ve Ron tuttu beni. Kız tekrar konuştu:
"Hem senin Ravenclaw masasında olman gerekmiyor bu? Buraya gelmemen gerekiyor."
Hışımla cevap verdim:
"Ha gelirim, ha giderim sanane!"
"Eh benden söylemesi."
"Görücez seni..."
~
Yemek bittiğinde ve herkes dağılmaya başladığında Angelina denilen kıza koşar adım ilerledim ve kolunu tuttum:
"Konuşacağız!"
Omuz silkti sadece. Beni bu kadar ciddiye alıyordu ha! Onu bir ciddiye alırım ki...
Kalabalıktan yararlanarak kızı köşeye çektiğim gibi onu duvara karşı tuttum.
"Eğer erkek arkadaşıma sarkmaya devam edersen seni bir güzel sarkıtırım, olmayan feleğin şaşar, çarkıfelek."
"Sende de var mı ki?" Sinirle Athena kızı olduğumu haykırmak istedim fakat Athena edasıyla kendimi dizginledim.
"Emin ol, sandığından çok daha fazla var. Her neyse, anladın sen beni. Ayağını denk al."
Ve Ravenclaw tarafına geçerek kızın görüş alanından çıktım.