Chapter 12

29 19 2
                                    

“oh hey Matty whats up” may feeling akong may something si Matty ngayon. The way he looks and the way he
said my name out loud. Hinablot niya agad ang bag ko pati notebook. Nakatingin siya kay Jonah ng matalim.

“wag mong dedeskartehan ang bestfriend ko Jonah.” I curled my brows again. He is serious? Ano na naman ang iniisip
ng mokong na ito? Jonah is just being friendly to me. “dude, baka ikaw takot ka lang mawalan ng babae kapag sinagot
niya ako.” Woah… ano naman ang iniisip nila.

“tama na nga yan, wag na kayong mag girian sa harap ko. Si Jonah ang bago kong study buddy ngayon Matty”

“eto” tinuro niya si Jonah “Ang taong to? Kalian k aba matututo May… ang sabi ko sayo wag ka masyadong kumpyansa
sa sarili mo. Hindi ka pa nga nakakarecover sa bali bali mong katawan. Sasamasama ka na naman sa kanya”

“I had no choice! Siya ang inofer sa akin ni sir na tutor. So I had too Matty and besides napaka busy mo naman sa Math
contest mo Matty. Kaya wag ka ng mag inarte dahil tinulungan na niya ako”

“so that’s it? I’ll quit in this freaking contest…”

Nanlaki ang mata ko kay Matty
“Matty whats wrong with you? Hindi mo pweding iwanan ang contest nayan”

Tumalikod agad si Matty sa kanya. Halatang may iniiwasan siya. Jonah grabs her hand. And he whispered to her “you
better know whats the fact” hindi ko lang talaga maintindihan ang sinabi niya sa mga sandaling iyon. but it still goes
back to my head.

******

Matty walked fast and when he got to the parking lot he opened a new branded car. Na patigil ako sa bigla. He had an
Audi right in front of my face! Tinapon niya sa loob ang bag ko. Halatang galit siya. Hindi ako pumasok sa kotse. Bigla
siyang nairita.

“get in May. don’t make me wait”

“whats wrong with you MAtty youre acting strange today. Hindi ko na kilala ang bestfriend ko. And this car? Where
did you get it? And why are you flaring your anger with me?”

“if you don’t get in now. Ill call your dad.”

“FINE call my dad im not afraid of you anymore, youre not my real brother. Stop acting like one!”

“May” I took my notebook and bag. “May stop, Im so sorry”

“Ano bang problema mo kay Jonah? Look he is just trying to help. Pwedi bang kontrolin mo rin ang sarili mo kahit
konti lang. Mabait naman siya just try naman na maki connect sa kanya.”

I looked directly to his face. He seems so bothered.

“im afraid to lose you…” huminga ako ng malalim at napaisip ako sa susunod kong sasabihin. “look youre not gonna
lose me Matty. As long as im still your friend im going to stay with you.” I hold out his hands. And i made sure that his
anger is settled down. “and what’s up with this car?”

“its from dad, I borrowed it since youre always late going home”
He took my bag again. I can’t be angry with him for so long. It’s like when I’m with him, my anger settles down. “and
Matty you have to join that contest. Hindi mo pweding unahin ang pagtuturo mo sa akin kaya ko na rin ang sarili ko.
And besides Jonah is a trustworthy person now. I can handle him.”

He took the front seat and turned the engine. We didn’t talk on the road. It seems like theres something wrong. I
don’t know why but I felt something awkward about Matty today. He is still on his worn out jeans and white shirt.

Pakaka alam ko parang galling siya sa bahay at sinundo niya lang ako. Suddenly Jonah pops out from my head again.
Inisip ko ano bang ibig sabihin ng mga sinabi niya sa akin. Whats the fact? Should I ask Matty? Tumingin ako sa
kanya. Tapos napatingin din si Matty sa akin. OOpss nagulat ako at binaling ko ang mga mata ko sa labas.

“what is May? sabihin mo na bago mo pa makalimutan…”

Bigla akong nanlamig. Sasabihin ko ba or hindi?
Seconds to minutes…
I took a deep breath

“Matty?” napalingon siya sa akin. And he said what not taking it seriously. Binalewala ko nalang hindi naman kasi
importante. “uuhhm never mind” na curious siya bigla. Kaya naman pinull-over niya ang kanyang sasakyan. Kaya
naman na distract na ako.

“is it something important?”
Seryoso siya sa sinasabi niya. “ah” kinakabahan ako “uhm” “Ano bayan kasi baka gabihin na tayo ng uwi”

“do-d-d- do you like me?” kinakabahan ako, parang kumakabog ang dibdib ko. “of course I do”

Seryoso? “you like- me as other way around?” he started the engine again.“what’s the other way around?”

“a-ar-are yyou attracted to me? Do love me?” he paused… and the silence takes over in the entire car. Honestly
im expecting it’s a BIG NO. sana it’s a no.

ayokong masira ang friendship namin But what if sinabi niyang Yes… oh
god, I don’t want to hear anything wag siyang masasalita…. Please “I” shocks Matty “no STOOOOP” tinakpan ko ang bibig niya. “don’t you dare say Anything” nanlaki ang mata ko seryoso ako. “no- I don’t want your answer, let’s just
pretend that I didn’t ask anything.” Tinuro ko nalang ang Manibela at sinabihan siyang mag drive na.

Woah that was intense. Bakit ako lang ang naiinitan ditto. Naka aircon naman ang sasakyan. It feels like I want to
get off in this car right now. Ang bobo ko talaga bakit ko ba nasabi yun! This is so frustrating. Ano ba kasi ang naisip
ko at sinabi ko yun. Feeling ko hindi ko na gustong magsalita. Pagnagpatuloy pa ito ewan ko lang kung anon a ang
mgayayari sa aming dalawa.
Hindi na ako kumibo hangang sa bahay. Kinuha ko nalang ang gamit ko at pumasok sa loob. May gusto pa sanang
sabihin si Matty sa akin. But too late, mabilis akong maglakad. Whatever it is just save it for tomorrow. Hindi pa ako
nakaka getover sa embarrassing moment na iyon. Ano ba kasi iniexpect ko sa sabihin niya, bakit pa ba kasi ako na
curious sa kanya….

****

That’s it for today thank you guys for reading my story, ill update more bukas pag may time ako so far eto nalang
munang week kasi busy pa kasi si tita ninyo heheheh don’t forget to vote…

Crush on you (slowly Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon