Militan bir ev arkadaşım vardı eskiden
Ben duygusal bir aşıkken
Bilmediğim cümlelerden bahsederdi emperyalizm, kapitalizm, devrimden
Ben daha sevecek birini bulamamışken
*
İkimizinde ortak rengiydi kırmızı
Onun için devrim kırmızısı
Benim için aşkın ihaneti
*
Ben ıssız ara sokaklarda tek başıma yürürdüm
O meydanlarda kalabalıkla
Sevgililer benim içimi dağıtmışken
Onun sağlam jop yaraları olurdu
*
Soğuk bir kalpte yatmanın
Demir parmaklıklar arkasında yatmaktan
Daha iyi olduğunu Ondan öğrendim
*
İkimizde hiç kazanamamıştık hayatta
Ben her sevgili sonrası ölüyordum
Alışmıştı ölüme yaralarım
O daha alışamadan bir kere öldü.
Hiç aşık olmadı ama öldü.
O yalnız öldü, ben yapayalnız kaldım.
*
Benim için siyaset aşka ihanetti
Onun için düşünme en büyük aşktı
Özgürlük ölünce kazanılan bir şeydi
O özgür oldu
Ben yalnız bağımlı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIĞIN KARANLIK YÜZÜ #Wattsy2014
Poésieİnsan herşeyden mutlu olabilmeli. Yalnızlıktan, aldatılmaktan,terkedilmekten hatta hayatın gerçeği ölümden bile...........Yaşayacaksan herşeyin tam olmalı. Deli gibi aşık olmalısın önce. Nasıl olsa hayat tek kişilik değil.Sevmeyi, çılgınca aşık olma...
