YAZLIK

BELA

Selam millet iyi okumalar demek istedim sadece :)

Efecan'ın Gözünden:

Betül'e bugün biraz sert cıkmıstım ama onu bu beladan uzak tutmalıydım. Havuzdan çıkıp Betül'e baktım. Bana bakmıyordu. Onun bakışlarını takip edip nereye baktığını anlamaya çalıştım. Lanet olsun ben onu beladan uzak tutmaya çalışırken o belayla göz gözeydi. Bu bakışmayı olabildiğince kısa kesmeliydim.

Betül'ün Gözünden:

Gözlerimi kırpmaya korkuyordum.Sanki kırpsam bu güzel gözler kaybolacakmış gibi hissediyordum. Efecan arkamdan "Hadi Betül çık artık havuzdan." diye bağırınca ona baktım. Önüme dönüp gene  o mavi gözleri aradım ama tam da tahmin ettiğim gibi o gözler artık bana bakmıyordu. Yavaşca yüzerek havuzdan ciktim ve Efecan'ın yanına gidip havluma sarıldım. Eve gitme vakti gelmişti. Efecan beni aksam sitenin bahçesindeki anfi tiyatroda izlenecek olan filme davet etmisti. Kabul etmiştim. Tatilimi dolu dolu geçirmek istiyordum.

Evev çıkıp duş aldım. Üzerime pembe ip askılı elbisemi giydim. Ayça'dan pembe hasır topuk ayakkabılarını istedim. Ayça makyaj çantası ile yanıma gelip beni sandalyeye oturttu. Kalktığında aynada baktığım kişi ben olamazdım. Ayça'ya bir kaç teşekkür mırıldanıp evden cıktım.

Tiyatroya yürüyüp Efecan'a bakındım ama yoktu. Oturup beklemeye karar verdim. 10 dakika bekledikten sonra "Bekliyorum gelmiyor musun ? Film başlayacak..." diye mesaj attım. Cevap bekledim ama yoktu.

Efecan'ın Gözünden:

Betül ile sözleşip ayrıldıktan sonra eve gelip bir duş aldım. Dusdan çıkıp idama geldiğimde belanın kokusu burnuma kadar gelmişti. Telefonuma bakıyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı."Yeni kız arkadaşın seni bekliyormuş" dedi. Yüzüme sinsice bir gülümseme yerleştirip "Güzel kız " dedim. Telefonu elinde sallayarak bana yaklaştı. Kulağıma eğilip "Evet güzel kız " dedi. Ben daha ne olduğunu anlamadan beni yatağa ittirip sakin adımlarla kapıya gitti. Bası ile selam verip kapıyı kilitledi. Ne yapmaya çalışıyordu? Lanet olsun! Bunu yapacağını farketmeliydim. Kapıyı kıramayacağımı biliyordum. Çünkü özel olarak yaptırmıstık. Ne yapacağımı bilemeyerek yatağa oturdum. Laptopumu aradım ama dün gece salona götürdüğümü hatırlayarak içimden küfür ettim. Ne yapacagimi tam olarak bilemiyordum. Bakışlarım pencereye kaydı. Pencereye yaklaşıp etrafa bakmaya başladım. Anfi tiyatro görünüyordu ama hava karadigi için insanları secemiyordum gerçi hava kararmamış olsa bile ne yapcaktım 20. kattan mi bağıracaktım. Apartman kapısından onun dışarı çıktığını gördüm. Simdi ne yapacaktım?

Betül'ün gözünden:

Film başlamıştı ve Efecan Bey hala ortalıkta yoktu. Buz Devrini sevdiğim için izlemeye başladım. Telefonumun titremesi ile gelen mesaja baktım Efecandandı. " Ben gelmeyeceğim. Sana iyi eğlenceler ...Arayıp da rahatsız etme . Bu satırları okuyunca sinirlerim tepeme cıktı. Hem beni davet ediyor hem de rahatsız etmemesi söylüyordu. "Dengesiz herif " diye mırıldandım. Arkamdan birinin bu sözüm üzerine güldüğünü duyunca başımı çevirip baktım. Yine o masmavi gözler ile karsılştım...

Olaylar yavaş yavaş başlıyor...