YAZLIK

YENİ TARZLA İLK GÜN

BETÜLÜN GÖZÜNDEN:

-Ufff ayrilin artik Koray görse yanlış anlar sizin vıcık vıcık sevginizi!

Sesim çok soğuk ve sert çıkmıştı.Ayça ve Erdem yavaşça birbirlerinden ayrıldılar. Erdem bir kolunu Ayçanın omzuna bir kolunu benim omzuma attı. Ölümcül bakışlarımı hiçe sayarak Anıllara döndü. Anıl kimsenin konuşmasına izin vermeden cebinden br ses bombası çıkartıp Ayçaya fırlattı. Ayça havada yakalayıp ses bombasını açtı.

Ben hala mal mal bakarken Anılın arkasındaki kız müzik başlar başlamaz dansa başladı. İnanmıyorum bu benim dansım. DHOOM MACHALE!!!!

Umursamaz tavrımı takınmak istesem de başaramıyorum. Şaşkınlık tüm vücudumu ele geçirmişti. Yüzümde hafif bir gülümseme oluştu. Anıl ve diğer çocuk da dansa dahil oldu. MANYAK LAN BUNLAR!!!!!!

Dans bitince Anıl koşarak yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı. Ne yapacağımı bilemeden öylece kaldım. Kendimce yeni kurallarım vardı artık benim. Eski Betül olamazdım. Aynı hayal kırıklığını bir daha yaşayamam. Her ne kadar sahte olsa da... Artık yeni bir ben var. Yeni ben, yeni kurallar, yeni duvarlar...

"Hadi ama Betül! Bu sen değilsin. En azından bana böyle davranma kardeşim"

KURALLARIN CANI CEHENNEME!!! Anıl bunları söyledikten sonra ben de kollarımı ona doladım. Anılı seviyordum. Heleki bana kardesim deyişini daha çok sevmiştim.

Kulağına "Teşekkürler" diye fısıldadım. "Önemli değil prenses" ve kendini geri çekti.

Ayça "Hadi bakalım yukarı çıkıp dondurma yiyelim." dedi. Herkes onaylarcasına başını salladı. Erdem arabadan bavulumu getirdi.

Evet yeni bavul. Eski kıyafetlerim yeni Betüle göre değil di mi?

Hep birlikte oturma odamıza geçtik. Tekli koltuğa iyice yayıldım. Hala yeni Betülü oynayıp oynamamakta karasızdım.

Erdem omzuma bir yumruk atıp "Hadi lan! Sen evin kızısın, git dondurma getirmesinde Ayçaya yardım et!" diye emretti. Lan oğlum git işine bakışlarımı göndersem de bana Dediğimi yap bakışlarını atınca mecburen yayıldığım koltuktan kalktım.

Dondurmaları hazırlayıp tepsiye koyduk. Ayça tepsiyi taşırken ben de çikolata sosunu alıp peşinden içeri geçtimç. Herkes dondurmasına gömülünce gözüm iki yabancıya takıldı. Onlar kimdi hakkaten lan?

"Siz kimsiniz?" sesim eskisi kadar soğuk çıkmasada içten olduğu da söylenemezdi. Erkek olan ağzındaki dondurmayla birşeyler geveledi ama anlayacak kapasiteye sahip olmadığımız için kız tercüme etti. "Ben Burla ve bu oluşumda ikizim Buğra. Bu apartmanda 8. katta oturuyoruz."

"Tanıştığıma memnun oldum" gibisinden birşeyler mırıldandım.

Anıl ortamı yumuşatıp beni eski halime döndürmek için hemen atıldı. "Eee yeni dans grubumuzu nasıl buldun?" Ne yani yeni dans grubumu kurmuştu? Hem de benden habersiz. Lan ben yokken ne boklar yedi bu çocuk. Bensiz grup kurmuştu. Lan bi dakka ; grubumuz derken... Bizim? "Ben de mi varım?" diye sordum salakça. "Tabi ki! Sensiz olmaz."

Yüzümde oluşan içten gülümseme herkesi mutlu etmişe benziyordu.

*************************************

Anıllar gidince ben odama geçip yeni eşyalarımı yerleştirdim. Erdem ve Ayça içeride sohbet ediyordu. Ben de içeri geçince Erdem bana döndü ve "Betül biliyorum ki beni çok özleyeceksin o yüzden bir kaç arkadaşım buraya yakın bi yere taşınıyoz kızzz!!!"

"Lan gevşek gevşek konuşma"

"Neyse bir şeye ihtiyacın olursa arasın asi kız" dedi ve çıktı gitti.