sana ihtiyacım var ♧ jjk

1. Hayaller Ülkesi

.
.
.
.
.
.
.

Peşine düştükçe gerçekleşir düşlediklerin

***

Tarih, 19 Ağustos 2017

On sekizinci yaş günümden dört gün sonra

Nefesimi tutmuş, içimden dualar sayıklayarak bekliyorum, tıpkı diğer onlarca öğrenci gibi. Bu sınava ikinci girişimdi, ilkini kaybetmiştim. Bu kadar gerilme sebebim kaybetme korkusuydu belki de.

Başından beri oynadığım parmaklarım artık uyuşmaya başlamıştı

Koca konferans salonunda müdürün yükseltmek için zorladığı soluk sesi birkez daha yankılandı

"2017 yılı misafir öğrenci sınavının ikinci kazananı..."

Ellerimi birleştirmiş sabırsızca yerimde sallanırken,gözlerimde bir ıslaklık hissettim. Gerilmiştim. Gözlerimin dolma sebebi buydu.

Büşra'nın dürtmesiyle ona döndüm. Bana güven verircesine bakıyordu. İlk kazanan oydu, geçen senede kazanmıştı, fakat benim için gitmemiş, on sekizime basmamı ve sınavı kazanmamı beklemişti. Bunu düşünmemle gözlerim daha bir doldu, kimse görmesin diye başımı yere eğdim.

Bu sene üniversiteye geçmiş olmama rağmen on sekizime daha yeni girmiştim. İlkokula erken başlamamdan kaynaklanıyordu.

Bu sınavı kazanmayı uzun bir süredir istiyordum. Çünkü kazananlar, istedikleri ülkede seçilmiş bazı üniversitelerde bir yıllık eğitim hakkı kazanıyordu. Bir nevi değişim öğrenciliği gibi birşeydi. Tek, farkı üniversiteye o ülkede başlamamız olacaktı sanırım. Seçmeyi düşündüğüm yere gelirsek,

Ah, lise hayatım boyunca Güney Kore'de okumayı düşlemiştim

İnsanlar ergenlik olarak mı bakıyordu bilmiyordum.. Ama buradaydım, onsekiz yaşındaydım ve gözlerimin dolmasına yetecek kadar çok istiyordum bunu

"...Sahra Güngör." Salonda Sahra için kopan alkışları duyamadım bir an. Tırnaklarımı yemeye başlamıştım ki müdürümüz devam etti..

Sadece benim okulumdan bile onlarca kişi katılmıştı, ve bu kazanma şansımı gerçekten azalıyordu

"Üçüncü kazananımız..." dualarım iç sesimin duvarlarını aşıp fısıltılara dönüştüğünde gözlerimi sıkıca yumdum, Allah'ım lütfen...

"...Metehan Kartal."

Işık hızıyla düşen omuzlarıma karşın uzun süredir sabreden gözyaşlarımdan biri ayakkabımın ucuna düştü.

Nefesimin çıkardığı gürültüyle birlikte burnumu çektim. Hayır ya..

Büşra eliyle destek olmak istercesine sırtımı sıvazladı.
Sadece ikimizin umursadığı gözyaşlarım şiddetlenmek için yer arıyordu ki müdür'ün tekrar konuştuğunu gördüm

"2017 yılı değişim öğrenciliği sınavının dördüncü ve son kazananı..." dayanamayıp hıçkırıklarımı serbest bıraktığımda adımı duydum

"Ezgi, kızım" ışık hızıyla kafamı kaldırdım ve müdürle göz göze geldim. Güven verircesine baktıktan sonra devam etti

"Ezgi Sarel!"

Heyecan, aşırı sevinç ve şaşkınlık gibi hisleri aynı anda yaşayarak küçük bir duygu patlaması yaşadım, gözlerimden süzülen yaşların arasında Büşra hızla beni kucağına çekip sarıldı.

Mutluluk gözyaşlarımın bir kısmını Büşra'nın bluzuna döktükten sonra kalkıp elimle yüzümü, gözümü sildim.
Büşra bana gururla baktı