BTS De Bir Kız( Final'e son 1-2 bölüm)

"Anladım ah saçım gitti"

Merhaba oylar biraz çoğalırsa yb gelecek hadi biraz daha gayret edin

Derin'den

D:"Her seferinde böyle diyorsun sorna ne oluyor dayak yiyen yine sensin Serkan! yemin ederim bir daha benimle uğraşırsan Saçını çekmekle kalmam Bana şu elinle suyu döktün ya işte o elini kırarım ANLADIN MI!!"

S:"Anladım ah saçım gitti"

D:"Umarım dersini almışsındır Abiciğim" diyip içeriden mutfağa girdim dolaptan kahve yi alıp bardağa boşaltım sorna da sıcak suyu içine aktardım masaya oturup kahvemi yudumlamaya başladım bu sırada herkez masada yerini almıştı yarın geri koreye gidiyorduk ve ben ailemi özliyecektim

D:"Anne yarın son günümüz akşam eğlenmeye gideli mi"

A:"Olur bitanem gideriz değilmi hayatım?"

B:"Olur canım hadi bakalım yemeğinize dönün"

D:'Elerimi çırptım ama ben ayrılamam ki neyse yemeğimizi yedik annem çocuklara benim çocukluk fotoğraflarımızı gösteriyordu diğerini açtığında Benim bir buçuk yaşımdaki fotoğrafımı açmıştı yanımda Serkan vardı o zaman üç yaşındaydı ve ben onun saçını çekiyordum annem gil de bu fotoğrafı anı olarak çekmişlerdi benim saçlara zafım vardı çekmezsem ölürdüm her har halde Hazal oturduğu yerden kalkıp bir yere gitmişti ama nere bir kaç dakika sorna

Hazal elinde bir kutu'ile geldi bir kasesi radio'ya taktı her kez pür dikkat televizyona dikkat çekildi tek ben vardım bu video da ve benim bebekliğim o zaman öz babam annem bana banyo yaptırken Video'ya almışlardı beni yatağa bıraktıklarında havlumu açık geri kapatıyordum kapı zili çaldığında gidip kapıyı açtım Burcu ve Exo üyeleri gelmişti sırayla içeri girdiler bende yanlarına gittim ama ben yerde oturmak zorunda kaldım çünkü yer yok çocuklar durdurduğu

Video'yu geri açtılar Annem beni giydiriyordu o zaman iki yaşındaydım galiba kaset'te yazıyo bu Video bittiğinde başkasını açmışlardı sıra sıra gidiyorduk en son bir Video'kalmıştı bu sefer de Ben ve burcu vadı asönsrde kalmıştık İçindeki kamera çekmişti ailem de hatıra olsun diye almışlardı Burcu bir yandan beni sakinleştiriyordu ama o zaman asansörün bir ipi kopmuştu bizi son anda üvey babam ve görevliler kurtarmıştı ne bilebilirdik ki o zaman okumamız da yoktu asansörün bozuk olduğunu bile bilmiyorduk

O zaman benim kapalı alan korkum başlamıştı bir yerde kitli kaldığmda nefesin daralır sıcak basar dı gözlerim kapanır idi ve her şey üstüme üstüme gelir ve birşeyler hissederdim arkamda Burcu'ise kapalı alan değilde yükseklik korkusu başlamıştı ne o yüksekten çıkıp iniyor ne de ben karanlık ve kapalı alanlara giriyorum kafamı sallayıp bu düşüncelerden kurtuldum babama sarılmış ağlıyorduk ikimizde bunu o programda soylemedim söyleseydim bizden Nedret eden A.R.M.Y ler korkumuzu öğrenip bize veya bizi kapalı alanlara sokacaktı veya yüksek bir yer koyacaktı o yüzden de söylemedik

S:"O günden sorna Derin'in  kapalı alan korkusu başladı."

A:"Burcu'nun da Yükseklik korkusu"

D:"Ve hep bir yerde kapalı kaldığımda sanki bana biri dokunur ve kaybolurdu benimde böyle bir korkum var"

B:"Haha o günü hatırlıyorum on altı  yaşında iken  lise'ye gidiyorduk kızlar beni ve Derin'i karanlık bir yere kapatmışlardı be Derin hep bana biri dokunuyor diye 

Söylenirdi o karanlık yere az da olsa ışık vuruyordu akşam olduğunda ise Derin'in nefesi daralmaya başlamıştı ama ailemiz okula gelip bizi kurtardı Derin de hastaneye kaldırıldı Sinem teyze bunu size kim yaptı diyince okulda bizle uğraşan kızlar dedik hatta adını bile verdik Sinem teyze ve annem o kızdan şikayetci oldular gerisini ben bilmiyom"

D:"Ben biliyom sorna da  hakim bey amca yasak koydu kıza bizimle uğraşmıyacaktı uğraşırsa uzaklaştırılacak veya....Iıı hah başka okula nakil edilecekti galiba yanılmıyorsam öyle idi"

JK:"Artık ben varım korkma ben her daim yanındayım" dedim ve anlından öptüm