Ailesini 15 yaşında kaybetmiş, kendi ayakları üstünde kardeşiyle bir yaşam içinde sürükleniyorlardı.
Taaki karşısına belalısı çıkmaden önce.
Artık hayatı kararmışmıydı, aydınlanmışmıydı bilmiyordu. Artık pes etmiş, kendini belalısının kollarına...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir
Tam uyuyacakken odanın banyosundan bir ses doldu odaya. Korkuyla yataktan kalkıp banyoya doğru koştum. Kapıyı açtığımda Deniz yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Denizi uyandırmaya çalışsam da bir türlü uyanmadı. Hemen ambulansı arayıp bir ekip yollamalarını istedim. Denizin üzerine hemen bornozunu geçirdim. 10 dakikadır banyoda ambulans bekliyorduk. Durmadan Deniz'in nabzını kontrol ediyor, ağzına ayna tutup nefesine bakıyordum. Onu kaybetmek beni kahreder. İçli içli düşünürken zil çaldı. Banyodan çıkıp hemen aşağı indim. Kapıyı açar açmaz ekip içeri girdi. Hızlı adımlarla banyoyu gösterdim. İçeriye önce bayan doktor girdi. Ve içerden bir ses...
"Kanaması var! Sedyeyi getir Yusuf!"
Her yerim terlemişti adeta. Alnımdan korku terleri atıyordum vücudumun dışına. İlk yardımı evde yapıp hemen hastaneye doğru yola çıktılar. Bende kendi arabama atlayıp ambulansı takip ettim. Yolda giderken Öykü'yü aradım ve haber verdim. Selenle beraber gelecekler.
Bende bizim çocuklardan Dorukla Erim'e haber verdim. Sağolsun yanımda oldular. Hastaneye geldiğimizde Denizi sedyeyle aşağı indirdiler ambulanstan. Bende hemen arabayı park edip Denize doğru yaklaştım. Sedyede giderken Denizin elini tutup saçını okşadım.
"Deniz nolur bırakma beni! Aç gözlerini! Nolursun bırakma!"
Sözüm bitmeden ellerimiz birbirinden ayrıldı. Denizi yoğun bakıma aldılar. Bende tek başıma beklemeye başladım. Yavaş yavaş gözlerimden yaşlar süzülürken Öyküyle Selen gelmişti. Hızlıca göz yaşlarımı silip ayağa kalktım.
"Noldu Demir anlatsana! Noldu!"
"Öykü sakin ol. Uyuyacaktık. Deniz duş almak istedi bende olmaz hasta olursun falan dedim ama beni dinlemedi. Duştan çıkarken sanırım ayağı kayıp düşmüş. Kanaması varmış. Çok korkuyorum Öykü. Çocuğumuza bir şey olur diye, Denizi kaybederim diye çok korkuyorum..."
Gözlerim dolu dolu olurken Selen bana destek olmaya çalıştı.
"Demir bak üzülme. Deniz çok güçlü bi kız. Seni ve bebeğinizi bırakıcağını sanmıyorum. Kendine gel..."
