Kayıp Renk

6.BÖLÜM

Hoparlörün bozukluk yapsında öteme!

Yahu be adam, sen işsiz misinde böyle saçma salak şey icat etmişsin.

Birde telefonumdaki olsada daha kolay durdururum. Aynı zamanda günahtır kaç TL'lik telefona beddua edilmez.

Hayatı işsiz olduğu için işsiz işsiz takılıp işsiz bir şey icat etmesi ne kadarda işsiz bir şey.

Kendi kafamda kurduğum cümle ile suratımı buruşturum. Bende ayrı bir işsizim zaten. Okuyupta çalışmayan bir işsiz ama. Kendi kendime mal mal sırıtırken odama birisi dalıp "Besteğğ hayatımın kadınığ!" diye bağırınca korkudan yerimden sıçradım.

"Mira ?"

"Ne var?."

"Niye geldin eve lan? Hadi onu geçtim Muzu elinden alıpta çıldırmış bir orangutan gibi girmeseydin keşke odama!"

İlk şaşkınca gözlerini üzerimde gezdirdi. Bende bundan dolayı yerimde rahatsızca kıpırdandım. Sonradan kendine gelip konuşmak için araladığında onun yerine annemin sesi çıkmıştı.

"Kızlar ikinizede yemek hazırladım, hadi aşağıya ininde soğutmadan yiğin."

"Peki anne."

"Peki Kıymet teyze."

Annem gittiğinde Mira tekrar bana döndü.

"Ee? Ne diyordun sen ?"

"Kalkta okula gidelim diyecektim. Özledim okulu."

Alay edermişçesine güldüm. "aylar geçsede özlemeyen sen. 1 gün olduda mı özledi. Hah! Güldürme beni."

"Üf be tamam. Okulda dedikodu olabilir ve bende merak ediyor olabilirim. Merak etmek benimde hakkım.!"

"Tamam lan abartma sende 'mutlu olmak benimde hakkım kelimesini geldin döndün dolaştırdın takla attırdın sağa gittin sola gittin Merak etmek benimde hakkıma çevirdin." Ona anlamsız bakışlar attım.

"İşte şimdi abartan sensin eğer ben senin dediğin gibi detaylı ben ders çalışsaydım şimdiye profesör olmuştum."

"Ha yani salağım diyorsun. " diyip kahkaha attığımda

Mira omzuma yumruk attı. Sinirli bakışlarımı ona yolladım. Mira bakışlarımı görünce bana yavru köpek bakışları attı. Elimi kaldırdım Mira korku ile gözlerini kapatınca gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım ve ellerimle Mira'nın saçlarını birbirine kattım.

"İnşallah ayağında çorap varken ıslak tuvalet terliğine basarsın aptal! Bu saçları ben nasıl dücelticem ya." dediğinde sonuna doğru sesi daha ağlamaklı çıkmıştı. "Üf benle hazırlanırsın işte.".........

Sınıfa girdiğimde Çağan'ın yanına oturdum. Kafasını sıraya gömmüş yatıyordu ve benimdr geldiğimi fark etmemişti bende şapkasını aldım ve ters çevirip kafama taktım. Kafasını kaldırıp bana baktı ve tekrar kafasını gömdü. Bu hareketine göz devirirken yanımda birisinin 'öhöm öhöm' demesiyle ona baktım. Barlastı.

"Çağan? Benden başkalarınada mı şapkanı veriyorsun ?. Yazıklar olsun sana." dedi ağlamaklı bir sesle.

"Oğlum sadece bir kere taktın hemen sahiplendin. Hem ben vermedim o aldı."

"Taktığımda sayıyorsun öyle mi ?"

"Hee işim gücüm yok hatta ben işsizim kaç tane yaptığını sayacağım."

Çağan işsizim diyince aklıma sabah o kurduğum cümleler geldi. Mira hızla yanıma geldi. "Ne kaçırdım?" konuşmak için ona baktım. "Tatlım, bunların yanındayken herhangi bir şey kaçırmıyorsun. Çünkü; işsizler."

"İyi kanka kalkta gezelim."
'Peki' diyerek ayağa kalktım. Bizimkilere el salladım ve Mira'nın peşinden gittim.

Peki o boş koridordaki çocuk kimdi ? Koridor neden boştu ? Koridor bilerek mi boştu? Koridorun boşluğunu o çocuk mu ayarlamıştı?

Dangalak mısın sen ? Çocuk sana neler demişti sen şuan koridorun boşluğu ile ilgili düşünüyorsun.
Sence umurumda mı ?

Hayır mı ?
Evet.

Evet mi ?
Hayır,kes şunu.

Peki.
Hadi git sen. Hem dememişmiydin ben yalvarsanda gelmeyecektin. Şimdi ne değişti?

Dayanamadım.
İyi hadi beybisi bay bay

Ayıp ediyorsun kanka
Hıhı ondan. Bay bay.

"Kanka?" Mira'nın konuşması ile Kendime geldim. "Efendim aşkım." Mira bana gözlerini dikip "oha" diyince ona 'ne var' derecesinden baktım. "Sen bana aşkım dedin. Senin aklından ne geçiyordu ?