Ben kim miyim? Ben Gökyüzüyüm. Uçsuz bucaksız berrak olan yer değilim. Aksine sonu olan kusurlu bir kızım.
İki yıl önce geçirdiği trafik kazası sonucu tekerlekli sandalyeye mahkûm olan bir kızın yaşama sevinci olabilir mi sizce ? Belki olur belki o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sızlanarak gözlerimi açtım. Sonunda vücudumda acı çeken fizikselliğe rastlıyordum. Elimi boynuma götürerek ovuşturdum. Aydınlık bir odadaydım bu da demek oluyordu ki sabah olmuştu. Bayılmıştım ve bu saate kadar nasıl uyumuştum. Bulut,Melih'i dövdükten sonra bayağı bir korkmuş ve zaten kusurlu olan bünyem ile kaldıramamıştım. Kendi odama nasıl geldiğim soru işaretleri uyandırıyordu ve ben odada yalnızdım. 'Anne' diye seslenerek başımı önüme eğdim. Eğer beni Bulut eve taşımışsa bir müddet ne annemin ne de babamın suratına bakabilirdim. Özellikle babamın...
Kapı yavaşça açıldığında hafif kafamı kaldırdım ve karşımdaki kişiyle dudaklarımı araladım. Bulut... Nasıl olur da evime girerdi.
"Senin ne işin var burada." dedim en soğuk sesimle.
"Yapma, bayıldığın için seni evine getirdim. Korktuğun için de doktor minimum dozda sakinleştirici verdi. Dün gittim ama bugün yine geldim. Seni merak ettiğim için." Dudaklarımı büzerek burun deliklerimi hafif açtım ve konuşmayan kız tavrı vermeye çalıştım. Yanıma gelerek öne doğru gelen dudaklarımı sıktı ve tekrar geriye doğru bastırdı. Şaşırarak suratına baktığımda hiçbir şey demeden sigarasını çıkardı. Havalı bir şekilde dudaklarına yerleştirerek çakmağı elime uzattı.
Çakmağı tutan elimi havaya kaldıramadan sigarayı da elime verdi. Dudaklarını hafif aralayarak sigarayı işaret etti. Derin bir nefes alarak sigarayı iki dudağının arasına yerleştirdim. Sigarayı koyarken işaret parmağım dudağına sürtmüştü. Hafif kasıldı ama sonra tekrar eski haline geri döndü. Çakmağı da uzatıp sigarasının ahenkli dumanının yayılmasına izin verdim. Odamda sigara içiyordu. Yani kapalı alanda. Bu ciğerlerimize fazlasıyla zarar verirdi . Zaten Bulut'un ciğerleri eminim iflas etmiştir.
" Neden bunu yaptığımı bilmiyorum." diye konuştum. Bir kaşı üste doğru kavisli şekilde kalktı.
"Çünkü ben istedim. " Gözlerimi devirdim. Demek ki Bulut çok egolu biriydi. Hala düşünüyordum ve birden konuşmaya başladım. "Lütfen,bana neden bunu yaptırdın?" Sesim biraz yüksek çıkmıştı.
"Çünkü senin elinden içmek istedim Gökyüzü anlıyor musun. Senin dumanında boğulmak istedim." dedi ve beni orada şok olmuş bir halde bırakıp,gitti. Çok güzel sözleri,belirsiz bir kalbi,zeki bir aklı ve kusursuz bir fiziği vardı. Peki ya ben? Sapma sapan cümlelerim, aptal bir kalbim,deli gibi bir aklım ve kusurlu bir fiziğim vardı.
İki dakika sonra annem içeriye geldiğinde sıkı sıkı sarılarak kalbinin sesini dinledim. Acaba benimki de böyle atıyor muydu? Bu denli canlı,sesli.
Annem beni banyo yaptırdıktan sonra siyah kalın çorap ,kahverengi etek ve siyah bir kazak giydirmişti. Beni bedensel rahatlığa kavuşturmuştum ve üstüne de parfümümü sıkmıştı. Ruhumdaki günahlar kalmış ve üstüne bir şey yapmamıştım.
