My First [MAJOR EDITING]

Prologue

This story is dedicated to my baliw best friend S00NY00N. 💕

- Currently revising and editing pa lamang po ito. Kaya expect grammatical errors, typos, kajeje-an, hindi maayos na mga pagkaka-type. That’s all, enjoy reading! ❤

______ • 🌸 • ______

I.

EVERYTIME you hear the words;

Past is past,

Ten letters, three syllables, three collocation, ngunit milyon-milyong tao ang mga naniniwala.

Isa rin ba kayo sa mga naniniwala roon? Sa sumasang-ayon roon? Sa tingin niyo, tama nga ba ang ibig iparating ng mga katagang ‘yon?

It wasn’t just a word nor a qoute. I think, it’s more likely, an euphemism? An idiom? A linguistic form, monosyllable, morpheme, speech form, polysyllable, collocation, locution, phrase, archaism, coinage, colloquialism, loanword, modernism, neologism, vernacularism?

Well, guess what. Past is not just a past.

Past? Try to research the word’s definition on google, merriam webster, wikipedia, dictionary, thesaurus.

Past is having existed in a time before the present : from, done, or used in an, earlier time—, used to refer to a time that has gone by recently—, used to say what someone or something was in the past.

Past is where you made the memories that you’re recalling whenever you’re sad, mad, happy, feeling down, or more.

Past? Memories? Ito ang mga pinakangimportante sa isang tao.

Dahil ang past ay mahalaga, napakahalaga. Past? Dito tayo natuto na maging mas better na tao, dito natin naranasan ang mga pangyayare na mas nakapagpatatag lalo sa atin. At past? Past lang naman ang nagde-define at naglalaman ng mga memories na nangyari sa atin, masasaya man o malulungkot. And memories? Memories are so important to say that it’s JUST memories na pwede mo na lamang basta-basta kalimutan.

Ang memories ang bumubuo at kumukumpleto para unti-unti mong matuklasan ang sarili mong kahinaan at kahusayan o kalakasan dahil sa mga obstacles na nadaanan mo sa buhay mo.

Happy memories din ang naalala natin sa t‘wing nalulungkot at nangungulila tayo.

But what if. Paano kung ang memories ng isang tao ay biglang maglaho na parang isang bula? Parang isang SD card na ni-reformat, nag-corrupt hanggang sa ma-delete at mawala na nang tuluyan ang lahat.

Naranasan niyo na bang mawala ang pinakangimportanteng tao sa‘yo? Worst, dahil ikaw at ang nakaraan niyo mismo ay nawala rin sa kanya.

Naranasan niyo na bang makalimutan ka ng taong pinakamahalaga sa‘yo? Lahat ng mga ala-alang ginawa niyong magkasama sa isang iglap ay nabura na lahat. Lahat ng masasaya‘t malulungkot na mga ala-ala niyo ginawa nang magkasama ay nawala sa kanya sa isang iglap lamang, naglaho.

Lahat ‘yon, lahat ‘yan, naranasan ko na. Masakit, napakasakit. ‘Yung tipong kapag nagkita ulit kayo at kinausap mo siya, hindi ka na niya kilala, hindi ka niya matandaan, burado ka na sa kanya.

Karma nga yata ‘yon, karma sa pagiging selfish ko.

She was my childhood best friend, my other half, my best buddy, my secret keeper, my comfort zone, my happiness, my first love and I’ll make sure of it that she’ll be my last love too.