32. Bölüm

2.5K 103 35
                                    

Arkadaşlar bu gerçekten çok özel bir bölüm oldu. Okurken en sevdiğiniz şarkıyı açın kimse olmasın yanınızda şimdi okuyun bakalım

***

        -Mert-
Dayanamayıp aşkımı itiraf etmiştim ama sonucunun bu olacagını tahmin etmemiştim kucagımda yatan Ada'ya baktım hafifçe yanakalarını ıslatıp

" Ada? " dedim tam yarım saattir baygındı arabaya getirmiştim " bünyenin bu kadar zayıf oldugunu bilmiyordum " hafifçe gülümseyerek Ada'nın yanaklarına hafif bir öpücük koydum Ada yavaş yavaş Kendine gelmeye başladıgındıa

" Nerdeyim ben "

" Arabadasın güzelim. İyi misin? "

" Ben daha yeni rüya mı gördüm Mert "

" Ne konuda "

" Sen aşk itirafımı yaptın " gülümseme mi zorla durdurup

" Ben mi? " diye sordum

" Rüya gördüm dimi "

" Evet " dedigimde yüzü fena bozulmuştu " Demek isterdim ama yüregine daha fazla indirmekten korkuyorum " derin bir nefes alıp " Ve sana tekrar soruyorum karıcıgım beni affedermisin??? " Ada dogrulup yanıma oturdu

" Bilmedim ki şimdi " dedi yüzüne heycanla bakarken bana döndü " Ne kadar istiyorsun " bir an para teklif ettigini düşünsem de çaktırmadım

" Hiç olmadıgım kadar "

" Kısa bir süren var "

" Anlamadım "

" Kendini bana affettir diyorum Karataş "

      - Ada-

Onuncu kez bıkmadan sordum " Nereye gidiyoruz Mert! "

" Off Ada offf iki dakika ya iki dakika sormadan dur "

" İyi be tamam!! " önüme döndüm daha sonra çenemi tutamayıp " Bari nasıl bir yer oldugunu söyle " Mert gözünü devir di ama susmadım " Uzak mı? Peki ya orda ne aypıcaz? Nereye gidicez?... "

***

Uyandıgım da migdemden sesler geliyor du acıktım sanırım sallanmak aynı zamanda migde mi de bulandırtıyordu bu sefer ki gümbür gümbür geliyor du baksana nasıl bir ruh haline sokuyor beni daha yeni idrak etmeye başladıgımda Mert'in kucagındaydım gözlerimi etrafta gezdirdim burası orasıydı

" Ama burası... "

" Uynadın mı karıcıgım? Günadın ve evet burası orası bebeğimizı ilk ögrendigim yer " biraz hüzünlensem de ileri de gördügüm erik agacıyla gülümsedim

" Mert şu erik agacını hatırlıyor musun " Mert o günkü yüz ifadesini takıp

" Nasıl unuta bilirim ne kadar zor anlar yaşamıştım " dediginde güldüm içeri girdigimizde Mert beni koltuga bırakıp mutfaga geçti hemen kalkıp arkasından gittim

" Sizi mutfakta görmeye pek alışık degiliz Mert bey "

" Aslında ben yemek yapmasam daha iyi olur ya sonumuz hastanede bitsin istemiyorum "

" Olmaz ben senin elinden yemek istiyorum "

" Tamam karıcıgım sen yemegi yap ben sana elimle yedirim "

" Hahaha kıvırtma "

" Dansöz degilim ki kıvırtıyım "

" Ama olabilirsin güzel kıvrıtıyorsun "

Mevta- Bebegimin Babası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin