“Hello! Someone's listening to me?”
Kanina pa umiinit ang ulo ni Freida dahil wala sa mga empleyado niya ang nakikinig sa kaniya. She's the owner of the well-knowned 'Pink Chocolates' shoppe. Hindi lang karaniwang chocolates ang makikita roon. There is something unique. Iba't ibang kulay ng chocolate but still it taste like a pure chocolate. Kung saan man nanggagaling ang kakaibang dating ng tsokolate roon ay tanging si Freida lamang ang nakakaalam niyon dahil ito mismo ang gumawa ng recipe ng bawat chocolates na ginagawa sa lahat ng branches ng Pink Chocolates.
“Kasi naman Miss Freida, akalain ba naman naming makukuhang model ng Pink Chocolate si Renji Pascual. Kakaiba talagang manager si Miss Cheska.” ang tinutukoy nito'y ang nakatalagang branch manager ng main shoppe nila.
And one more thing, ang tinutukoy nitong Renji Pascual ay ang no other than but his old enemy since high school. She heard more about him. Isa ito sa mga taong hinding-hindi niya makakalimutan because he's the one who makes his childhood horrible. Yeah, he's always bullying her. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay hindi ito nagsasawang buwisitin siya at sirain ang araw niya. Tandang-tanda pa niya ang araw na ipinahiya siya nito sa harap ng buong campus. That's her graduation ceremony and he suddenly kissed her then ran away. Kinuha nito ang iniingat-ingatan niyang first kiss.
“Miss Freida?”
Nawala sa pag-iisip si Freida nang marinig ang boses ng empleyado niya. “Baka nakakalimutan ninyo, hindi ko pa napipirmahan ang papeles kung saan pumapayag ako na maging model siya ng shoppe ko.” pagtataray niya.
Likas na sa kaniya ang pagiging mataray minsan ngunit isa rin naman siyang dakilang boss dahil sa ugali niyang pagiging mabait at maawain. Ayaw niyang tratuhin siya ng mga empleyado niya na animo'y napakataas na tao. She just want to enjoy her life. Hindi niya pinangarap na maging Miss Minchin. Gayunpaman, naroroon pa rin ang respeto ng mga empleyado niya sa kaniya. She can maintain that without hurting their feelings and without telling them any harsh words.
“Miss Freida naman. Alam niyo naman kung gaano namin gustong makita ng personal si Renji Pascual. He is so damn handsome!” kinikilig na sabi ng isa niyang empleyado na si Charmaine
“Tigilan ninyo ko. Enough! As what i'm saying, magkakaroon tayo ng chocolates fare para sa mga bata. I just want them to enjoy their chilhood kahit isang araw lang. We will give them free chocolates.” nakangiting saad niya.
Noon pa man ay malapit na siya sa mga bata. Wala kasi siyang naging kapatid kahit isa kaya sabik siya sa mga bata. Isa pa, kasiyahan na rin niya ang makita ang mga ngiti ng bawat bata lalo na iyong mga ulilang lubos na.
“Is there any requirement Miss Freida?” tanong ni Jenny, ang secretary niya.
“None. All childrens are allowed. There's no exception. This whole week will be very busy, since this is our main branch, gusto kong kayo ang mamahala ng gagawin nating chocolate fare at dito mismo iyon gaganapin on last week of July. Understand?”
“Yes Ma'am.”
“Okay, go back to work.
“How about Renji Pascual Ma'am? Ihahatid ko na ba sa office ninyo ang contract para mapirmahan niyo at mai-set na ang schedule niya?” tanong ni Jenny nang makalabas ang lahat ng empleyado roon sa conference room.
Huminga siya ng malalim. “Pag-iisipan ko.” nakangiting saad niya saka ito tinalukuran. “I'm going somewhere. Ikaw muna ang bahala rito.” paalala niya saka tuluyang lumabas ng pinto.
Renji Pascual. How come siya pa ang napiling model ng branch manager niya? Sa dinami-daming model? Napakaliit talaga ng mundo. I know he's popular but i'm not into him. Kahit pa siya na ang pinaka-sikat na model sa buong mundo, he stilll the Renji Pascual from her past.
