10 Days Of Fairytale 💕

Chapter 5. Are we that close?

"Ok lang kaya sya?"
"Gagi baka napuyat lang kaya nahimatey?"
"Puyat? Baka kamo na starstruck kay Psyche."
"Baliw! Eh antagal na nila magkasama mai-starstruck pa sya?"

Bulungan ng kung sinong mga nilalang ang tuluyang gumising saken.

"Uy gising na ang bruha!"

Kinusot ko ang mga mata ko.

"Ahm.." Magsasalita sana ako ng may sumabat.

"Ano bang nangyari sayo day?" Tanong ng isang babaeng parang ka-edad ko. Ng tingnan ko sa I.D nya, Sharil ang nakalagay na pangalan.

"A-ahm, nahilo lang ako bigla kanina pero ok na naman ako ngayon." Pilit ang ngiting sagot ko.

Tumango lang sya.

"Hmm. Ang mabuti pa, puntahan mo na si Psyche, sya kase yung bumuhat sayo kanina, puntahan mo na sya para magawa mo na yung mga dapat mong gawin." Mahabang sabi ni Sharil at umalis na kasama ang iba pa.

Napabalikwas ako ng bangon.

"Binuhat ako ni Psyche?!"
Tumango si Sharil.

So totoo yung sinabi ni Mr. Time Keeper?! Na nasa loob nga ako ng kahilingan ko?!

"May sampung araw ka lang para maranasan ito."

Bigla-biglang nag flashback saken ang mga sinabi nya.

Sampung araw..

Sampung araw ko lang makakasama si Psyche?

Ibig bang sabihin ay hindi ako nananaginip lang at totoo na to lahat?? 😨😨

Whaaaaah! Eottoke?!
Pero... Ano ba talaga ang ganap ko sa buhay ni Psyche? 😨

Bago makaalis si Sharil ay lakas loob na nagtanong ako.

"A-ano ba ang trabaho ko dito ate?"

Tumingin sya saken na para bang yun na ang pinaka walang kwentang tanong na narinig nya.

Huhuhu. Kakahiya 😭 Kasalanan ko ba kung di ako na-orient?! 😭

Pumitik sya sa harap ko.

"Ok ka na ba talaga? 😂" Natatawang tanong nya saken.

Nakangiwing tumango ako.

"Ikaw lang naman ang dakila at napaka- swerteng Personal Assistant or mas kilala sa tawag na P.A --- ni Psyche."

Huwaaaat?! 😨😨

****

A/N: (Hi guyseu! Jeongmal Gamsahamnida sa mga nagbabasa po nito. Leave a comment po kung nagustuhan nyo! PS. Thanks Maxy for plugging my story on facebook☺)

****
Dahan-dahan akong pumasok sa isang kwarto na halata namang dressing room na may nakalagay na pangalan ni Psyche sa pinto. Dun kase ang tinuro ni Sharil na puntahan ko daw.

"Beks pasali naman nito sa dadalhin mo."
"Okay, paki- retouch ng make-up ni Psyche."
"Hala bilisan nyo!"
"Double time!"

Nabawasan ng konti ang kabang nararamdaman ko ng makitang sobrang busy sa loob.

Inhale. Exhale.

Siguro naman hindi nila ko mapapansin diba? Huhuhu. Nakakahiyaaa! 😨😨

"You're Psyche's P.A right?"
Nakangiwing napalingon ako sa babaeng nagsalita mula sa likod ko.

Paglingon ko ay tatlong babae ang nakatayo sa likuran ko.
Base sa itsura at pustura nila ay mga models sila.

"A-ah. Y-yes. Baket?" Kinakabahan na may halong kilig na tanong ko.
Bakit ba kahit P.A lang ako ni Psyche ay kinikilig pa rin ako? 😮

Ngumiti ng matamis ang isang babae at lumapit saken.

She pouted.
"Ahm. Can we ask you a favor? Kase our P.A's not here. Ahm. Can we ask you to buy us some drinks outside?" Sabi nya na may puppy eyes pang kasama. Tumango rin ang dalawa nya pang kasama.

Huhuhu bat ba anggaganda nila? At bakit feeling ko ang plastik nila saken? 😭 huhuhu.
"Lagi mo naman kaming binibilhan ng drinks everytime we ask you." Girl #2.

Napamaang ako sa sinabi nya.
Ano daw? LAGI?! Huhuhu sino ba kase ang nakasama nilang "AKO" ?! Huhuhu

Dahil mukhang mababait naman sila kaya tumango nalang ako.

"Yey! Here oh. Please hurry lang 'coz we don't have much time." Maarteng sabi ng ni girl#3.

Aysh! Demanding? 😰

Lagot ako lalo nito kay Psyche huhuhu.
Asan kaya sya? Gusto ko na syang makita! Kung bakit ba naman kase ako pa nakita ng mga to. Wengya. Mga hadlang sa kaligayan ko! -_-

Akmang aabutin ko na ang pera ng biglang may humigit ng kamay ko dahilan para mapaharap ako sa taong humawak saken, o mas tamang sabihing humila ng pagalit sa kamay ko.

"She's not your maid or something for you to ask whatever you want her to do. I'm the only one who can do that." Seryoso at may diin na sabi ng lalakeng nagpahinto ng paghinga ko at hinila na ko palayo sa tatlong babaeng halatang nainis.

Tulalang nagpahila lang ako sakanya. Sa sobrang gulat, kaba, kilig at tarantang nararamdaman ko ay pakiramdam ko hindi na ko makahinga! May sakit na ba ko sa puso? Bakit ganto ang nararamdaman ko? Bakit pakiramdam ko anumang sandali ay sasabog na ko sa sobrang kaba? 😭😭😭

Natauhan ako ng padabog na pinaupo nya ko sa isang couch.

"What are you doing?! Are you dumb or what?!" Mahina pero madiing tanong nya saken.

I bit my lower lip ng mapansin kong may ilang nakatingin samin.
Napayuko ako.

Bakit ba sya galit na galit?
Wala naman akong ginagawang masama ah. Diba dapat masaya ang unang pagkikita namin? Huhuhu. Totoo ba yung chismis na masungit sya??
Whaaaah! Pano na?! Huhuhu.
Parusa ba to O blessing saken?! :'(

Dahan-dahan akong nag angat ng tingin ng mapansin kong nakatayo lang sya sa harap ko.

I stare back at him.

"Psyche.." Mahinang usal ko ng magtama ang mga mata namin.

*dugdug*
*dugdug

Eto nanaman ang traydor kong puso! 😭😭

Nakatingin lang sya saken. Ang kaninang galit nyang mga mata ay napalitan na ng gentleness na lalong nagpalakas ng tibok ng puso ko.

Ni minsan hindi ko naisip na matititigan ko sya ng ganito..

At bakit pakiramdam ko, kahit magalit sya saken ng ilang beses ay mas gugustuhin kong dito nalang sa tabi nya at wag nang bumalik sa dati?

"I'm sorry." Mahinang sabi nya at umupo na sa isang upuang nasa harap ng salamin. Isang babae naman ang lumapit sa kanya at inayos ang buhok nya.

Tumitig ako sa kanya.

Bakit kinikilig pa rin ako kahit alam kong nagalit ka kanina? Huhuhu. Normal pa ba ko? Bakit isang "sorry" mo lang, yung kaninang mga pag aalalang naramdaman ko ay nabura agad?
Ganito ba dapat ang maramdaman ko?

****
A/N: Sorry kung ngayon lang sila nagka-moment. 😂 Ito na po ang simula ng love story nila. So, bear with me please. ☺✌