TAEHYUNG P.O.V.
Επιτέλους τέλος το καλοκαίρι! Αύριο ξεκινάει η νέα σχολική χρόνια, αν και είναι η τελευταία για μένα... Ειμαι πλέον 19 ...
Ανυπομονώ να έρθει το πρωί για να ξαναβάλω επιτέλους την πολυαγαπημένη μου στολή την οποία έχω ετοιμάσει απο την προηγούμενη εβδομάδα. Τοσο πολύ ανυπομονώ!!! Πιο πολυ όμως ανυπομονώ για την ώρα που θα ξανά έχω στα χέρια μου το απουσιολόγιο! Δεν εχεί υπάρξει ούτε μια χρονιά που δεν το εχω αναλάβει εγώ. Βλέπετε, δεν είναι και χαμηλοί οι βαθμοί μου. Πάντα πρώτος!
Πρέπει να συνεννοηθώ με τον Jimin και τον Namjoon να με περιμένουν εξω απο την μεγάλη καγκελόπορτα του σχολείου, συνήθως με ξεχνάνε, πράγμα που μου την δίνει στα νεύρα...
Τώρα που το θυμήθηκα ας τους στείλω στην ομαδική...
Εγω :
Βλάκες τι κάνετε?
Καταστροφέας :
Ο το alien 😂. Καλά τρελέ εδω προσπαθώ να
καταλάβω τι στην ευχή θές ΕΣΥ τέτοια ωρα ξύπνιος
ενώ αύριο αρχίζει το σχολείο...
Εγω:
Περίμενα να μη το θυμάσαι όσο πας
και με εκπλήσεις 😂 .
Και σιγά την ωρα άνθρωπε μου ουτε καν 12 δεν είναι.
Καταστροφέας :
Θα σου πω εγω εσένα αύριο που σε εκπλήσω
κιόλας...
Κοντος :
Καλα βλάκες αυτά να τα πείτε αύριο . Tae τι έγινε?
Εγώ :
Δεν εγινε κάτι . Δεν μπορω να ρωτήσω
τους φίλους μου τι κάνουν?
Κοντός :
Tae ...
Καταστροφέας:
Μλκ τελείωνε... 😑
Εγω:
Πωω κλ απλά αύριο μη φύγετε για μεσα
χωρίς εμένα. Περιμένετε με έξω...
Κοντός :
Πλέον και τα αυτονόητα ζητάει.
Καταστροφέας :
Ναι ρε να πάμε να το κοιτάξει αυτό ..
Μπορεί να μη το προλάβουμε!
Εγω:
-_-
Θυμίστε μου γιατί κάνω ακόμα παρέα
μαζί σας...
Κοντός :
Pabo... Επειδή ίσως είμαστε οι μόνοι
που σε αντέχουν ? 😂
Καταστροφέας :
Καλά θα είμαστε εκεί
Εγω:
Να είστε όμως...
√ sent 00:02
Δεν περιμένω για απάντηση...
Σπάνια να μου απαντούν όσες φορές και να τους πω το ίδιο...
Λέω να σηκωθώ από την καρέκλα του γραφείου μου ,που εδώ και ώρα έχω βουλιάξει, και να πάω να κάνω μια βουτιά στο υπέροχο κρεβάτι μου. Θέλω να πάω κεφάτος, ορεξάτος και γεμάτος ενέργεια την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιας, μιας και λένε οτι η αρχή κρίνει την συνέχεια, αλλα πρίν απο αυτό λέω να βγώ λίγο στο μπαλκόνι να κοιτάξω τα αστέρια που τόσο πολύ μου αρέσουν .
...
Παρατηρώ εδω και ωρα τα αστέρια. Βλεπω ενα πεφταστέρι. Είμαι μεγαλος πλέον γι'αυτά αλλά δεν χάνω τίποτα να κανω μια ευχή!
' εύχομαι αυτη η χρονια να μου μείνει αξέχαστη ' ευχήθηκα σιωπηλά κλείνοντας τα ματια μου και ενώνοντας τα χερια μου σαν μικρο παιδί...
Ομως τότε δεν είχα καταλάβει ακόμα τι ενοουσαν οι άλλοι όταν έλεγαν " Πρόσεχε τι εύχεσαι "
YOU ARE READING
Εκείνο το κορίτσι... |Taehyung
FanfictionΠόσο περίπλοκο μπορεί το παρελθόν να είναι ? Πόσο χειρότερο μπορεί το μέλλον να γίνει ? Όταν όλα φαίνονται φυσιολογικά.... Όταν νομίζεις ότι μπορείς να ζήσεις... Τότε συνήθως είναι που το παρελθόν σου χτυπάει την πόρτα, τότε ακριβώς που νόμιζες ότι...
