Μια αλλαγμένη ζωή

Σοφία-Ορέστης

Μετα απο τρείς ωρες χτύπησε το ξυπνητήρι.
Σηκώθηκα και ετρεξα στο μπάνιο θα πλυθω..βγηκα και ξεκινησα να ντύνομαι μολις ντύθηκα χτένισα τα μαλλιά μου και κατέβηκα για πρωινό εφαγαα στα γρήγορα ενα τοστ και ενημέρωσα τον Ιάσονα οτι έφευγα. Εκείνος οπως πάντα μου ειπε να προσέχω και να μην κανω κατι που θα μετανιώσω μετα...
Χτυπάει κουδούνι και τρέχω στην πόρτα ανοίγω και ειναι ο Ορέστης.
-Ορεστης"Καλημέρα Σοφία μου"λεει και παει να με φιλήσει.
-Εγω"Καλημέρα Ορέστη"του λεω και τον φιλάω και εγω"
-Ορέστης"Παμε?"
-Εγω"Παμε"
Ανεβηκε στην μηχανή και ανεβηκα και εγω απο πισω μαζι του...Τον αγκαλιασα και ξεκινήσαμε...μετα απο 2ωρες φτάσαμε.
-Ορέστης"Σοφία φτάσαμε"
-Εγω"Ωραιαα..Οφείλω να ομολογήσω οτι δεν έτρεχες και προσεχες
-Ορέστης"Εσενα πρόσεχα"λεει του χαμογελάω και προχωράω μπροστά.
Έρχεται απο πίσω μου και με αγκαλιάζει και περπατάμε σιωπηλά...διακόπτει πρώτος την σιωπή και με ρωτάει
-Ορέστης"Τι θα κάνουμε πρώτα?"
-Εγω"Δεν ξερω..εχουμε και όλοι την μερα Μπροστά μας"Του λεω και κοιτάω το ρολόι μου και η ωρα ήταν ηδη 10:10
-Ορέστης"Παμε να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα στην παραλία μετα θα παμε να φαμε και μετα βλέπουμε συμφωνείς?"μου λέει και του απανταω
-Εγω"Πολυ ωραιαα ιδέα"του λεω και συνεχίζουμε να προχωραμε...κατα την διάρκεια της βόλτας συζητήσαμε διάφορα μαθαμε διάφορα ο ενας για τον αλλον...εμαθα οτι ο Ορέστης ζει με την μητέρα του και την μικρή του αδερφή γιατί ο πατερας του πέθανε στον δρόμο για την γέννα της μητέρας του..και από τι κατάλαβα είναι ενα θεμα που τον πονάει πολυυ.
Τέλως πάντων λεγαμε διάφορα ώσπου αποφασισισαμε να ξαπλώσουμε για λιγο μιας και φεραμε πετσέτες να ξαπλώσουμε στην παραλία αλλα οχι για μπάνιο. Ήταν ακομα Σεπτέμβρης μηνας..
Εδω και μια ωρα ξαπλωναμε και σπάω ξανα την σιωπή.
-Ορέστη"Ελααα"
-Εγω"Η ωρα είναι 12 και Εγώ πεινασα"τον βλέπω να σηκώνεται και να έρχεται στο μέρος μου
-Εγω"Ελαα σηκω"μου λέει και μου δίνει το χέρι του"
Σηκώθηκα μαζέψαμε τις πετσέτες και πηγαμε προς τα μαγαζιά να βρούμε ενα καλο να κάτσουμε να φαμε
Ώσπου βρηκαμε ενα κοντά στην Θάλασσα και κάτσαμε να φαμε
Παραγγείλαμε ποικιλίες αναψυκτικά και ξεκινήσαμε να τρώμε και παράλληλα συζητούσαμε.
-Εγω"Ορέστη αύριο ειναι Δευτέρα"
-Ορέστης"Το ξερωω"
-Εγω"Ξέρεις ότι εχουμε σχολειο?"
-Ορέστης"Και αυτο το ξερω"μου ειπε και συνεχίσε να τρώει
-Εγω"Δεν πρέπει να αργήσουμε το βράδυ"
-Ορέστης"Σου υπόσχομαι ότι στις 12 θα εισαι στο κρεβάτι σου και θα κοιμάσαιιι"
-Εγω"Ωραια"Ειπα και συνέχισα να τρώω
Κάτσαμε ενα 3ωρο στο μαγαζί και η ωρα ηταν 3 ειπαμε να φεύγουμε σιγα σιγα.
Πληρώσαμε η μαλλον πλήρωσε ο Ορέστης γτ εμένα δεν με άφηνε να πληρώσω οσοο και να προωθούσα....
Ειπαμε εφόσον δεν είχαμε τι να κάνουμε να παμε να δουμε λιγο τις γειτονιές του Λουτρακίου.
Κατα την διάρκεια της βόλτας είδαμε ενα κινητό παγωτατζιδικο
Κατευθυνθήκαμε Προς τα εκεί και την ωρα που λεει ο παγωτατζης τι γεύση Θέλουμε λεμε και οι δυο ταυτόχρονα σοκολάτα επιτόπου κοιταζόμαστε και χαμογελάμε..
-Παγωτατζης"Πωπω τι γλυκο ζευγαράκι που είστε"
-Εγω"Οχι οχι δεν καταλάβατε καλα είμαστε απλα φίλοι.
-Παγωτατζης"Ωωω κριμα Γιατί ταράζεται πσρα πολυυ"
Δεν ειπαμε τίποτα αλλο τον πληρώσαμε και φύγαμε. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και φαγαμε το παγωτό μας την σιωπή την σπαει ξανα ο Ορέστης
-Ορέστης"Δεν το περίμενα πάντως"
-Εγω"Ποιο"
-Ορέστης"Να έχουμε τοσα πολλα κοινά Εμείς οι δυο"
-Εγω"Ούτε εγω το περίμενα"ο Ορέστης γέλασε και δεν είπαμε τίποτα αλλο..συνεχίσαμε να παρατηρούμε τα διάφορα αξιοθέατα με θαυμασμό.
Η ωρα πέρασε γρήγορα και πηγε 6 πηγαμε ξανα στην παραλία και ξάπλωσαμε κοιτώντας την γαλήνια και ήρεμη γαλάζια θάλασσα. Ηταν τόσο ωραία. Σήμερα ο Ορέστης μου έδειξε εναν αλλον εαυτό. Και το περίεργο το κινητο του δρν χτύπησε καθόλου. Ενω εμεναα οοουυυ καθε μιση ωρα έπαιρνε τηλ ο Ιάσονας ώσπου του ειπα να σταματήσει Γιατί θα το έκλεινα και  αμέσως σταμάτησε δεν άντεξα και ρώτησα τον Ορέστη για το κινητό του.
-Εγω"Ορέστη να κανω μια Ερώτηση? "
-Ορέστης"Βέβαια οσες θες"
-Εγω"Πως και δεν χτύπησε το κινητό σου"
-Ορέστης"Το έκλεισα βρε για να μην μας ενοχλούν"
-Εγω"Ααα κατάλαβα"
-Ορέστης"Σκέφτομαι να αλλαξω αριθμό...της βαρέθηκα ολες και αυτες συνεχίζουν να με πρήζουν. Ψάχνω την μια που θα με κάνει να την αγάπησω πραγματικά.
-Εγω"Αα μάλιστα και την βρίσκεις?"
-Ορέστης"Νομίζω ότι ειμαι σε καλο δρόμο."
-Εγω"Ωραια ωραια"Χαρηκα Γιατί είναι καλο παιδί ο Ορέστης απλα δεν το δείχνει.
-Ορέστης"Να ρωτήσω εγω κατι?"
-Εγω"Αμε ρωταα"
-Ορέστης"Γιατί ο αδερφός σου σε απομακρύνει απο εμενα?"
-Εγω"Φοβάται να μην με πληγώσειςς"
-Ορέστης"Καλύτερα να αυτοκτονήσω παραα να σε πληγωσω"Μόλις το ειπε αυτο του χαμογέλασα και αισθάνθηκα μια σιγουριά ότι δεν θα μου προσκαλέσει πονο αυτος ο άνθρωπος.
Οι ωρες περνούσαν και σκοτείνιασε. Σιγα σιγα σηκώθηκαμε και πηγαμε προς την μηχανή
Ανεβήκαμε και ξεκινήσαμε για Αθήνα.
Οταν έφτασα στο σπίτι μου κατέβηκε Ορέστης και με βοήθησε να κατέβω.
-Εγω"Σε εύχρηστω για αυτήν την πανέμορφη βολτα Ορέστη λεω και τον φιλάω στο μαγουλο.
"Ορέστης"Εγω σε Ευχαριστώ για την εξαιρετική παρεα που μου έκανες Σοφία μου"
-Εγω"Αντε θα τα πούμε αύριο."
-Ορέστης"θα τα πούμε"ειπε και μπηκα στο σπίτι.
Με το που με βλέπει ο Ιάσονας ξεκιναει η ανάκριση. Του τα ειπα ολα και δεν πιστεύε στα αυτια του συνέχεια με ρώταγε αν ημουν με τον γνωστό Ορέστη.
Κι ομως έτσι ηταν τα πράγματα.
Η ωρα ήταν 11 τον καληνύχτισα του έδωσα ενα φιλι και ανέβηκα πανω.
Εκανα ενα μπάνιο ζεστό Γιατί αρχίσαν και τα κρύα. Έφτιαξα την τσάντα μου για αύριο και έπεσα για ύπνο.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σύντομα θα ανεβουν αλλα 2 κεφάλαια με την βόλτα του Άρη και της Ανθής και τους Ιάσονα και της Μελίνας.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο αυτο και θα τα πούμε σύντομα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Υ.Γ
Οι βόλτες των αλλων παιδιων θα ειναι της ιδιας μερας απλα σε διαφορετικά κεφάλαια.