Μια αλλαγμένη ζωή

Επόμενη μέρα

ΜΕΡΙΑ ΆΡΗ
Ξυπνάω και το πρώτο πράγμα που μου έρχεται να κανω είναι να πάω να δω τη κάνει η Ανθή.Δεν ξέρω το έχω πάθει αλλα νομίζω ότι νιώθω κάτι Για αυτήν.Το Καλό είναι ότι δεν είμαι αγόρι που πληγώνει τις γυναίκες.Σηκώνομαι αθόρυβα και πάω να βγω από την πόρτα και κάνω λίγο θόρυβο κοιτάω τα αγόρια αν ξύπνησαν αλλά πάλι καλά δεν κατάλαβα τίποτα ,πηγαίνω αθόρυβο στο δωμάτιο της Σοφιας.Κοιτάω από την κλειδαρότρυπα αν είναι μέσα η Ανθή και βλέπω την Σοφία να κοιμάται μόνη της ,κοιτάω στο μπάνιο αλλά δεν είναι κανείς.Κατεβαίνω στη κουζίνα και την βλέπω να φτιάχνει πρωινό.Την πλησιάζω δεν με έχει καταλάβει ακόμα.Και της λέω "Καλημέρα το φτιάχνει εκεί που μυρίζει τόσο ωραία"
-Ανθή"Αχχχ με τρόμαξες "λέει και πιάνει το στήθος της
-Εγώ"Αχ συγγνώμη"
-Ανθή"Δεν πειράζει θες να δοκιμάσεις"
-Άρης"Δεν θες να πάω να φωνάξω τους άλλους να φάμε μαζί;"
-Ανθή"θες να τους φωνάξεις"
-Άρης"Εεεεε όχι καλύτερα"
-Ανθή" ωραία έλα κάτσε"μου λέει και κάθομαι απέναντι της και ξεκινάμε να τρώμε μόνο που εγώ δεν τρώω αλλά κάθομαι και την κοιτάω που τρώει σαν πουλάκι.
-Ανθή"Γιατί δεν τρως ;μήπως να σου φτιάξω τίποτα άλλο έτσι και αλλιός είμαι εξοικειωμένη με την κουζίνα της Σοφίας"μου λέει εγώ της λέω"όχι καλέ είναι φανταστικά αλλά κάτι σκεφτόμουνα και αφερεθηκα"
-Ανθή"ωραία χαίρομαι"και μου χαμογελάει αχχ αυτό το χαμόγελο.Πετάγεται η Σοφία από πάνω
-Σοφία"Οπ τι κάνετε εσείς εδώ μόνη σας "μας λέει και γελάει πονηρά
-Ανθή"Εεεε τίποτα απλά τρώγαμε και δεν θέλαμε να σας ξυπνήσουμε"με προλαβαίνει η Ανθή.
-Σοφία"Όχι που θα κάνατε τίποτα άλλο"
-Εγώ -Ανθή "Σαν το να κάναμες"λέμε ταυτόχρονα
-Σοφία"Τίποτα τίποτα,πάω να φωνάξω τα παιδιά"
-Εγώ-Ανθή"εντάξει"

ΜΕΡΙΑ ΣΟΦΙΑΣ
Μπαίνω στο δωμάτιο του αδελφού μου και τον ξυπνάω εντωμεταξύ βλέπω και τον Ορέστη που κοιμάται και έχει ένα σώμα.Αχχ "Σοφία σοβαρέψου"λέω από μέσα μου
-Εγώ" Ιάσονα ξυπνά η ώρα πήγε 12,έχει φτιάξει και πρωινό η Ανθή"
-Ιάσονας"τώρα πάω ξυπνά αυτό το ζώο"
-Εγώ"ποιο ζώο;😦"
-Ιάσονας"βλέπεις κανέναν άλλον στο δωμάτιο εκτός από τον Ορέστη"
-Εγώ"Αααα αυτό το ζωοοο"
-Ιάσονας"Ναι αυτό.Άντε πάω στο μπάνιο"
-Εγώ"Ωχ τώρα πως τον ξυπνάω;...Ορέστη"
-Ορέστη"Μμμμμμ"
-Εγώ"Σήκω να φάμε πρωινό είναι έτοιμο "
-Ορέστης"Δεν Θέλωωω"
-Εγώ"Σηκωωωω"του λέω και νομίζω ότι παραφωναξα και πετάχτηκε όρθιος και τώρα οι κοιλιακοί του φαίνονται ξεκάθαρα και εγώ Είμαι εκεί και λιώνω."Σοφία σοβαρέψου" ξανα λέω στον εαυτό μου.Αυτό που μιλάω μόνη μου δεν είναι καθόλου καλό.Εντωμεταξύ ο Ορέστης πήγε στο μπάνιο Εγώ κατέβηκα στην κουζίνα και μετά κατέβηκε και αυτός από πίσω μου .Κάτσαμε όλοι στο τραπέζι και αρχίσαμε να τρώμε.
-Εγώ"Ιάσονα η μαμά ποτέ σου είπε ότι θα έρθουν από το χωριό;"
-Ιάσονας"λογικά αύριο "
-Εγώ"ωραία"
-Ιάσονας"άντε να φεύγετε σιγά σιγά."
-Εγώ"Γιατί καλέ διώχνεις τα παιδιά ;"
-Ιάσονας"Μου έστειλε μήνυμα η Μελίνα να Πάμε για καφέ"
-Εγώ"Εντάξει πήγαινε πρέπει να διώξεις τα παιδιά"
-Άρης"Ναι ρε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα έχουμε παρέα εμείς "λέει και κοιτάει την Ανθή και χαμογελάνε ταυτόχρονα
-Ιάσονας"Σίγουραα"
-Ορέστης"Ναι ρε έχουμε παρέα"του λέει και κοιτάει εμένα.Τον κοιτάω με ένα βλέμμα και τρόμαξε μάλλον γιατί άλλαξε βλέμμα και κοίταξε τον Άρη.Έφυγε ο Ιάσονας ,και μείναμε οι τέσσερις μας.
-Εγώ"Τι θα κάνουμε τώρα;"
-Ανθή"Δεν πάμε για καφέ μιας και βαριόμαστε;"
-Ορέστης"Αχ Ναι και το βράδυ να βγούμε"
-Εγώ"Πάμε αλλά για το βράδυ Δεν ξέρω"
-Ορέστης"έλα ρε Σοφία θα περάσουμε τέλεια"
-Εγώ"καλά εντάξει"
-Άρης"ωραία.Αλλά να μην πάμε εκεί που θα είναι ο Ιάσονας με την Μελίνα.Να μην τους την χαλάσουμε"
-Εγώ"Ναι συμφωνεί,γιατί μετά Εγώ θα τον ακούω"
-Ορέστη"Ας τολμήσει να σου φωνάξει"
-Εγώ"Γιατί το λες αυτό..."κάτι δεν μας τα λέει καλά ο ορεστακος
-Ορέστη"Είναι υπερβολική η αντίδραση του"
-Ανθή"Να πάμε στην καινούργια που άνοιξε;"
-Εγώ"Συμφωνείτε;"
-Άρης-Ορέστης"Ναι αμέ"
-Εγώ"Εμείς πάμε να ετοιμαστούμε και εσείς περιμένετε εδώ,σε 15 είμαστε έτοιμες.."ανεβαίνουμε πάνω και ετοιμαζόμαστε
Σοφία👇👇👇

Ανθή👇👇👇

Κατεβήκαμε και τα αγόρια μας κοιτάνε περίεργα
-Ορέστης-Άρης "Ετοιμες;"
-Εγώ-Ανθή"Ναιι!
Ξεκινήσαμε προς την καφετέρεια και στον δρόμο κάναμε μαλακιές όπως πάντα.Φτάσαμε,παραγγείλαμε και μου φέρνει το δικό μου το καφέ ο σερβιτόρος οφείλει να ομολογήσω ήταν μανάρι.Και μου δίνει και ένα χαρτάκι με έναν αριθμό.Τον κοιτάω και μου κλείνει το κάτι.
-Ορέστης"Το σου έδωσε αυτός ο αλληταμπουρας ;"
-Εγώ"Όχι και αλλητάμπουρας ολόκληρο παιδί..."
-Ορέστης"Τεσπα.Το προσπέρναω.Η συζήτηση μας συνεχίστηκε και λογικά θα κάτσουμε αρκετά εδώ..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~