رامى بمرح:
"المفاجأهً هى ...اتحيلوا عليا شويه "
فيروز بغيظ و توعد:
"رامى اقسم بالله لو مقولتش هقولهم كنت بتعمل ايه و انت صغير "
رامى بخضه و سرعه :
"لا خلاص هقول "
ضحكوا جميعا و قال رامى بابتسامه:
"حجزت لينا كلنا فى شرم الشيخ لمده أسبوع "
الشباب بصوت واحد:
"هييييييه"
فيروز بابتسامه:
"هقول لفرح تيجي معانا "
نازلى بمرح:
"ده مين الأمور الى صاحب الفكره "
رامى بضحك:
"عيب يا بنت...بابا طارق صاحب الفكره "
زين بشكر و ضحك:
"مش عارف أقولك ايه والله يا عمو انت انقذتنى من الشغل "
عبد الرحمن بغضب مصطنع:
"بتقول حاجه يا زين "
زين مسرعا و ضاحكا:
"أبدا انا بقول ان الشغل كتير و مينفعش نروح"
و ضحكوا جميعا ثم قالت فيروز بتساول:
"امتى بقا هنسافر "
هاله بمزاح:
"و انا امتى هفرح بيكم"
أتسعت أعين فيروز و قالت:
"يي انا افتكرت حاجه بس مش عارفه ايه هى "
نازلى و هى تسعل :
"كح كح كح ...حرام عليكي يا ماما "
منى بضحك:
"خودى الميه يا حبيبتى "
فيروز بمرح :
"كده اهى الَّبت هتروح مننا اهى "
و نظرت لمالك و أحمرات وجنتها لانه كان ينظر اليها بهيمان ..
نازلى بضحك:
"اه قلبي.... متغيروش الموضوع امتى هنسافر "
رامى بضحك:
"بكره الفجر انشالله "
هاله بصوت عالى:
"يا سيده ...يا ام محمود "
(سيده و ام محمود :الشغالين)
هاله و هى تنهض :
"هقوم أشوفهم و اجى "
فيروز تنهض و تذهب و تجلس بجانب والدها
فيروز بتمثيل:
"الا قولى يا حج انت مش ناوى تتجوز وحده تفرفشك كده"
طارق بضحك:
"كان نفسي بس العمر "
نازلى فهمت ما تفعله اختها و نهضت و جلست بجانبهم و قالت بعتاب مصطنع: "متقولش كده بس بس ده انت لِسَّه شب قمور اهه"
فيروز بمرح:
"ها ايه رائيك يا عريس ادورلك على عروسه"
طارق بمزاح:
"شوفي ياختى "
نازلى مسرعه:
"طيب إيدك بقا على الفيزا "
اخرج الفيزا و هو يعلم لماذا هن يفعلون ذالك
فقالت فيروز (بصوت عالى):
"ده انا هشوفلك عروسه كده صروخ"
رامى بضحك:
"يخربيييتك"
جأت هاله على صوتها و تقول بتساول :
"مين الى عايز عروسه "
نازلى مسرعه:
" با
فيروز مقاطعه بخبث:
"رامى ياماما ...رامى عايز عروسه "
رامى بغيظ و هو ينهض :
"يا بنت ال.."
هاله بفرحه:
"بجد يا رامى "
فيروز بضحك و هي تخرج لرامى لسانها:
"اه اه رامى عايز عروسه "
هاله بغيظ:
"انتى يا حيوانه انتى و هى انا سمعكو من المطبخ عايزين تجيبوا لابوكوا عروسه "
ضحك الجميع و انتهي اليوم بسعاده و ضحك .. و فيروز أخبرت فرح وافقت على الذهاب معهم..
......
و فى اليوم التالى استيقظ الجميع و جهز نفسه للسفر و فى الليل ركبوا جميعا الباص الذى أستأجره رامى و كان مالك بجانب فيروز و نازلى بجانب زين و طارق بجانب هاله و عبدالرحمن بجانب منىً و رامى بجانب فرح..
و كان مالك و فيروز طيلة الطريق يمزحون و يضحكون ..فقال
رامى بقلق من فعلهم:
"اه نسيت أقول حاجه ان احنا الى هنضف الشليهات"
الشباب بصدمه:
"نعم "
رامى بضحك:
"ايووووه"
و قاطعهم صوت رنين هاتف مالك..فأجاب
مالك بعتاب:
"اهلًا بالناس الندله الى مبتسألش"
احمد بضحك:
"مالك.... والله وحشتنى مسألتش انت علّيا ليه ؟"
مالك بتساول :
"ايه الصوت ده ...مش سمعك"
احمد بهدوء:
"أبدا يا سيدى أصل انا فى شرم مع اختى و امى "
مالك بضحك:
"ياراجل ...طب على فكره انا جي شرم "
احمد بدهشه:
"بجد ...يي أقفل هشوف الين عايزه ايه "
مالك بضحك:
"ماشي "
و بعد مرور ساعات وصلوا الى شرم الشيخ نزلوا من الباص فأردف
رامى و هو يضرب يده الإثنين ببعض:
"يلا بينا نقسم الشليهات....عمو طارق و طنط هاله و البنات كلهم مع بعض .. الباقى فى الشاليه التانيه "
الجميع بهدوء:
"تمام"
فيروز بغيظ:
"منك لله يا رامى الكلب"
ضربها رامى و قال ببرود:
"بسيماما "
.....
دلف كل منهم الى الشاليه الخاص به و ابتدوا فى التنظيف ..
.....
فى شاليه طارق نادت هاله بصوت شبه عالى :
"يا نازلى يا نازلى"
نازلى و هى تاتى من أحد الغرف:
"نعم يا ماما "
هاله بهدوء:
"روحى هاتى الملمع من عند منى "
نازلى برجاء:
"روزا حبيبتى روحى انتى "
فيروز بخجل:
"ما بلاش ونبي"
فيروز كانت ترتدى بنطال قدم مرفوعة و قدم ليست مرفوعة و شعرها ليس مرتب
نازلى بضحك:
"يلا انجزى "
فيروز بقلق:
"ييي هردهالك "
ذهبت فيروز و هى خائفه لانها لا تريد ان يراها مالك او زين بهاذا الشكل وقفت أمام الباب متردده و حسمت أمرها و دقت الجرس و فتح الباب نظرت الى من فتح و انفجرت فى الضحك مما رأت لانها رأت..
____
انتهت الحلقه☄
