Lovers (voltooid)

Hoofdstuk 53

Bianca
Samen met Kate loop ik door de school, ja niet echt iets wat je zou verwachten he?
We hebben besloten om onze ruzie te staken en gewoon verder te gaan met het leven.

'Waar zijn je volgelingen eigenlijk?' Vraag ik speels aan Kate.
'Weet ik veel, ik ben blij dat ik even van ze af ben, ze zijn zó vervelend.' Zegt ze en we beginnen te lachen.

'Maar vertel nog eens over die auto?' Vraag ik.
We hebben heel wat bij zitten praten over de afgelopen 4 jaar, en haar verhalen zijn eerlijk gezegd hilarisch.
Ze verteld heel uitgebreid over de auto van haar ex-vriendje die ze kapot geslagen heeft.
We beginnen weer te lachen, het is een verhaal die nooit verveelt.

'Dus vandaag heb je weer ballet?' Vraagt ze.
'Ja inderdaad, ik heb nu Frans, jij?'.
'Ik heb natuurkunde, zie ik je straks?' Vraagt ze, ik knik.
We nemen afscheid en ik loop alvast richting het lokaal.

Onderweg kom ik Jason tegen.
Ik voel de vlinders ophopen in mijn buik als ik terug denk aan vorige week.
Oké, gewoon een gesprek met hem starten, hoe moeilijk kan het zijn!
Ik zucht diep en loop naar hem toe.

'Hey.' Zeg ik met een glimlach.
Hij draait zich om en glimlacht terug. 'Hey, hoe is het?' Vraagt hij.
Ik ben opgelucht dat we gewoon normaal kunnen praten.
'Wel goed, en met jou?' Vraag ik.
'Het gaat wel, ik ehm heb nogal vaak gedacht aan wat we gedaan hebben.' Mompelt hij en zijn wangen kleuren een beetje roze.
Hij is echt een schatje.

'Ja ik ook, ik was bang dat we niet meer normaal konden praten tegen elkaar.' Zeg ik.
'Luister, Bibi ik vind je leuk.' Zegt hij.
Het voelt alsof er een explosie ontstaat in mijn buik, Jason vind mij leuk! Hij voelt hetzelfde!

'Ik jou ook! Ik jou ook.' Roep ik en geef hem direct een knuffel die hij slapjes beantwoord.
'Bibi je begrijpt het niet.' Zegt hij.
'Jawel! Ik begrijp het wel! Ik zal alles uitleggen aan Tyler, ik doe het wel, en dan kunnen we samen zijn, en over mijn moeder hoef ik toch niette stressen en-'
'Je kán het niet uitmaken met Tyler!' Roept Jason geschrokken.

Langzaam laat ik hem los.
'Waarom niet?' Vraag ik voorzichtig.
'Omdat ik niet goed voor je ben.' Mompelt hij vertwijfeld.
'Jason, daar hoef je je geen zorgen over te houden, ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik hou van je, ik weet het! We zijn jong! Maar dat is bullshit, want ik weet wat ik voel.' Roep ik.
'Bibi dat is het probleem, ik hou ook van jou, vanaf het moment dat ik jou tegen de kluisjes aandrukte wist ik al dat jij het was! Maar dat is de hele reden waarom we niet samen kunnen zijn, en Tyler is veel beter voor je, het spijt me echt.' Zegt hij en met die woorden loopt hij het klaslokaal binnen want de bel is inmiddels gegaan.