Hoofdstuk 27

1.5K 70 2
                                    

Bianca
De volgende dag is het toch echt tijd om naar huis te gaan, gelukkig zijn mijn kleren, of nou ja, de kleren van Nina die Michelle meegenomen heeft, niet vies geworden en kan ik het nog een keer aan.
Tyler en ik hebben nummers gewisseld zodat we contact kunnen houden, ook buiten school.
Ik heb ook nummers gewisseld met de meisjes en de jongens ook.
Jason heeft besloten om later een groep aan te maken.

Nina en Michelle zitten Jason keer op keer te bedanken voor het verblijf en Jason wuift het weg.
'Het was leuk.' Zegt hij.

Ik geef Tyler een knuffel.
'We zien elkaar dus morgen.' Zeg ik.
'Inderdaad.' Zegt hij.
'Je doet universiteit toch?' Vraag ik dan.
Hij knikt.

'Maar goed, de gebouwen zijn toch bij elkaar dus we komen elkaar wel tegen.'
Ik knik en loop naar Michelle en Nina.
Nina heeft de auto al opgestart.

'Ga je weg zonder gedag te zeggen?' Vraagt Jason met een grijns.
Ik zucht heel diep.
'Doeiiii Jason, het was SUPER leuk om bij jou te logeren.'
Jason knikt goedkeurend.
'Dát is beter.' Zegt hij.
Ik rol met mijn ogen en loop naar Nina toe.

Michelle zit achterin en ik ga naast Nina zitten.
Ze toetert nog even en dan rijden we weg.

'Dit was echt een leuk weekend.' Zegt Nina dan.
'Voor 2 dagen géén zeikende ouders, geen net gedrag, gewoon Lol.'
Michelle knikt.
'We hadden eigenlijk niet naar dat feest moeten gaan, dat was heel onverantwoordelijk van ons.' Michelle.
'Schat, laat me niet beginnen over jouw gedrag met Brandon.' Zegt Nina en ze neemt een bocht.
Michelle begint nerveus aan haar perfecte paardenstaart te pulken.

'Brandon heeft gevraagd of eens een keertje af zouden kunnen spreken.' Zegt ze zachtjes.
'Niet waar!' Roept Nina.
'Jawel, en ik heb ja gezegd.' Verteld Michelle, trots door de reactie van Nina.

Ik glimlach naar Michelle en staar dan uit het raam.

Mijn gedachten gaan naar Tyler, Tyler was zo anders, zo verschillend van Jason.
En toch waren ze broers, maar goed, als je familie van iemand bent hoef je niet perse iets met die te maken te hebben.

Michelle verteld over hoe schattig het was toen Brandon een beetje nerveus deed.
Nina verteld over hoe blij ze is dat ze maandag weer naar de manege gaat.
'Ik wilde vroeger ook altijd paardrijden.' Zegt Michelle dromerig.
'Waarom koos je dan voor hockey? Er is niks leuks aan die sport.' Zegt Nina.
'Ten eerste is dat jouw mening, en ten tweede is hockey een geweldige sport, ik heb geen spijt van mijn keuze.'
'Wat vind onze zwaan daarvan?' Vraagt Nina dan.

Ik staar nog steeds uit het raam.

'Bianca!' Roept Nina.
Ik kijk gelijk op en merk nu pas dat ze mij aanspreken.
'Waar was je met je gedachten?' Vraagt Nina.
'Nergens, gewoon onzin, maar wat is er?'
'Hockey of paardrijden.' Vraagt Michelle en Nina knikt.
'Meisjes dit is een discussie die jullie elke week houden, en ik blijf hetzelfde zeggen, het zijn beide geweldige sporten.' Zeg ik verveeld.
Blijkbaar zijn ze tevreden met mijn antwoord, het gesprek gaat nu over "die ene leuke film met die ene knappe jongen".

Wanneer we thuis zijn parkeert Nina bij haar thuis en Michelle en ik lopen naar onze huizen toe nadat we gedag hebben gezegd.
Aangezien we in dezelfde straat wonen is kunnen we gewoon lopen.

Mijn moeder staat buiten.

Ze heeft een rok tot haar knieën, haar haar los en make-up op.
Ik loop naar haar toe en ze kijkt me geschrokken aan.
'Bianca! Je kijkt op een slet ga je gauw omkleden!' Zegt ze nadat ze mijn kleren (Nina's kleren) gezien heeft.
'Ja moeder.' Mompel ik en ik wil net weglopen, maar dan bedenk ik me iets.
'Moeder waarom bent u zo gekl-' verder kom ik niet.
Een lange man met blond haar, rond de veertig, en een knap gezicht komt aanlopen.
Hij draagt een lange broek en een wit t-shirt waardoor je zijn spieren kan zien.
Ik wist niet dat mannen in de veertig er zulke hadden.

De man glimlacht breed naar mijn moeder en ik zie perfecte witte tanden tevoorschijn komen.
Bij zijn linkerwang is een kuiltje te zien en mijn moeder glimlacht breed terug.
Dat is dus de reden waarom ik niet zo snel terug hoefde te komen.
De moeders van Nina en Michelle komen aangesneld met koekjes en een taart.
Daarom hoefde Michelle en Nina niet snel naar huis toe.
Ik vraag me af wat hun mannen er wel niet van vinden.

Ik loop naar boven om me om te kleden.
Ik trek een roze rok tot mijn knieën en een witte blouse.
Ik loop naar de badkamer toe om me nog even op te frissen, en een heel klein beetje make-up op te doen.
Mijn haar doe ik in een strakke paardenstaart, maar lang niet zo perfect als die van Michelle.

Ik loop terug naar mijn kamer en slaak een kreet wanneer ik zie wie er op mijn bed zit.

'Heb je me gemist?'

Lovers (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu