Hoofdstuk 59

1.1K 60 4
                                    

Bianca
'Bianca ik weet het oké? Ik wéét dat je boos bent dat ik zo vaak met Dave was, maar alsjeblieft, vergeef het, verlaat me nou niet.' Roept mijn moeder huilend.
'Ik heb niks meer met jou te maken, ik kan jou niet eens meer een moeder noemen.' Zeg ik kil.
Kate blaast een grote roze bubbel van haar kauwgum terwijl ze een van de laatste dozen mee neemt van mijn kamer.

'Hoe durf je bij je vader in te trekken!' Roept mijn moeder dan kwaad.
'Oh, volgens mij heb je al genoeg aan Dave, je zult niet eens merken dat ik weg ben.' Zeg ik emotieloos.

Wacht, waarschijnlijk willen jullie weten wat er nou precies gebeurd is?
Nou de dag dat ik wist dat Jason niks om mij gaf en alles om een weddenschap ging zijn we inderdaad helemaal dronken geworden.
Josh en Max waren er opeens ook bij, geen idee hoe die er terecht zijn gekomen.
De rest van de dagen heb ik alleen maar kunnen huilen, de enige wie ik had was Kate, zij was de hele tijd bij mij, maar wilde niet blijven slapen omdat ze nog steeds boos was op onze moeder.
De dagen erna was ik vaak bij Kate thuis, en dat betekende dat ik vader ook onder ogen moest komen, maar we hebben het goed gemaakt, ik begrijp eigenlijk niet hoe ik ooit aan mijn moeders kant kon staan.
Ik bleef vaak bij mijn vader slapen die nu gewoon papa noem.
Gek genoeg merkte mijn moeder dat ik weg was, en toen vroeg ik me af bij wie ik nou echt wilde zijn?
Mijn moeder die alleen maar Dave is en me anders alleen kan commanderen, of mijn vader die mij kan accepteren hoe ik ben en gewoon vrij is.
Nou ja, ik denk dat het al duidelijk is.
Kerst heb ik niet met mijn moeder gevierd, maar met mijn vader en Kate, ik heb die opvoering voor ballet gedaan en ben daarna van ballet afgegaan. Het is een saaie sport, niks voor mij! Ik denk dat ik klaar ben om mezelf te veranderen, ik wil niet meer dat saaie meisje zijn, nee ik wilde net zoals Kate zijn, vrij, doen wat ik wil, en heel veel Lol maken.

Het is de maand juli, we zijn allemaal afgestudeerd, Kate en ik hebben zelfs samen een speech gehouden, iets wat ik nooit verwacht had, volgend jaar betekent universiteit.

Jason en Tyler heb ik allebei genegeerd, op school probeerde ze nog aandacht bij me te zoeken, maar ze begrepen al dat het zinloos was.
Jason heeft mij meerdere keren geappt om mij bullshit te vertellen over hoeveel hij niet van mij houdt, en dat die weddenschap een domme fout was.
Uiteindelijk heb ik hem geblokkeerd, ik ga het hem niet vergeven, maar 1 ding heb ik wel geleerd.
En dat is dat liefde niet bestaat, misschien tussen familieleden, maar liefde als in een relatie? Nee, ik ben er klaar mee.

Lovers (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu