BLACKPINK \\ JENLISA

5.2

Üç gündür ağlamaktan helak olan kardeşine kahvaltı tepsisini götürdü ablası.

Yatakta cenin pozisyonunu almış,ağlıyordu.

Yanına yaklaştığında uykuda olduğunu anlamış ve tepsiyi yanındaki masaya koymuştu.

Uyurken bile ağlamaya devam eden kardeşi onu da üzüyordu.

"O nasıl?"Üç gündür Lisa için evden ayrılmayan Bambam'e döndü ablası.

"İyi değil."

Bambam odaya girip Lisa'nın yanına ilerledi,önüne eğildi ve saçını okşadı.

Küçükken noona olan Lisa'yken,artık Bambam bir oppaydı.

"Anne Monaban'la konuştun mu hiç noona?"

Ablası kafasını sağa sola salladı.Annesiyle ne zaman konuyu açsa sert bir şekilde kapatıyordu çenesini.

"Lisa için en iyisini istiyor ama.."Ablasının sözünü tamamladı Bambam.

"...en iyisi kesinlikle bu değil."

"Evet."

"B-blackpink..."

İkilinin gözleri anında mırıldanmakta olan Lisa'ya dönmüştü.

İkiside yaklaştı duymak için.

"..kurtar beni.."

"..sizi istiyorum.."

-

Tam karşısındaydılar,Jennie Rose Jisoo..

"SİZİ ÖZLEDİM!" Lisa hem ağlıyor hem de koşuyordu,onlara doğru.Ama yaklaştığını hissetmiyordu.

"Jennie!"Suratı milim oynamayan Jennie'ye seslendi Lisa,neden mutlu değildi?Onu istemiyor muydu?

"Rose!"En yakın arkadaşı Lisa seslenir seslenmez sırtını dönmüştü Lisa'ya.

"Jisoo unni!"Jisoo tek gülümseyendi Lisa'ya,tebessümdü daha doğrusu.

Tebessümü solarken Rose ardına döndü.

Üçüde artık çok düz bakıyordu.

"HEY SİZ FAHİ*ELER!"Annesi belirmişti aniden.

Annesi elindeki ölü yılanı* Jennie'nin boynuna doladı.Hiç bir tepki vermeyen Jennie'nin aksine Lisa haykırıyordu.Ama onlara ulaşmasını engelleyen bir kelepçe varolmuştu aniden.

Jennie yerle buluşup yok olurken Rose öylece Lisa'ya baktı. "Bizi bıraktın."

Jisoo Lisa'nın annesinin bağırışıyla göğe yükselirken Rose bulutlara karışarak kayboldu.

Annesi gülümseyerek döndü Lisa'ya.

"Onlar artık yok."

"H-hayır."

-

"..s-sizi i-isti-tiyorum.."Ağlaması şiddetlenmişti Lisa'nın.

Bambam yavaşça dürtmeye başladı Lisa'yı.Onu uyandıracaktı,kurtaracaktı kabustan.

"Size fazla kalmayacaksınız dememiş miydim ben!"Bayan Monaban'ın sesiyle Bambam yerinden sıçrayıp arkasını dönerken ablası öylece olduğu yerden annesine bakıyordu,boş bakıyordu.

"O iyi değil."Bambam'in konuşmasıyla Bayan Monaban duygusuzca konuştu.

"Evet değil ama olacak."