Beste vrienden?

Hoofdstuk 9

We zijn een jaar verder. Rein en ik hebben het veries van ons kindje al wat kunnen verwerken. We hadden nog zeker een kinderwens. Ik ben nu opnieuw zwanger. Dit keer voelde ik me ook beter dan bij de vorige zwangerschap. Rein was bezig met de kinderkamer te schilderen. ik mocht niet helpen want ten eerste is het veel te zwaar werk en ten tweede die geuren zijn schadelijk voor zwangere vrouwen. Ik ben ondertussen 8 maanden zwanger. We wisten het geslacht al, het zou een meisje worden. Ik maak lekkere koekjes en thee voor iedereen. 'Schatje, kom je naar beneden?' roep ik van onder de trap naar boven toe. Ik hoor Rein naar beneden lopen. Ik druk een kusje op zijn lippen en zet de schotel met koekjes op tafel. Ik breng de thee ook en ga op de bank zitten. De volgende dag is de kinderkamer al helemaal geschilderd en verlucht. Nu kon ik het eindelijk zien. Ik loop naar boven en kijk er met verwonderende oogjes naar. Ik voel tranen komen, ik werd snel emotioneel door die hormonen. 'Babe, dit is gewoon perfect' zeg ik en knuffel hem. Ik hurk bij de grote doos neer, hier zat het bedje in 'Gaan we die in elkaar steken?' vraag ik hyper aan Rein. Rein knikt en grinnikt. Ik open de doos en haal alle onderdelen uit de doos. Ik spuit even wat deodorant, ik zweette weer heel erg. Als je zwanger bent ik de zomer is het zeker zo lastig. Ik neem de handleiding er bij en probeer wat dingen in elkaar te steken. Na een halve dag prullen staat het bedje eindelijk in elkaar. Ik leg wat knuffeltjes in het bedje en grijns 'Alleen het kindje ontbreekt nu nog' zeg ik lief. Ik loop naar de badkamer en laat het bad vollopen. Ik kleed me uit en ga er in liggen. Hier werd ik, en ons dochtertje echt rustig van. Na een hafuurtje droog ik me af en trek mijn pyjama aan. Ik waggel de trap af en ga in Rein zijn armen liggen. Ik kruip goed tegen hem aan en sluit mijn ogen. Ik val al snel in slaap.