Uyandığımda televizyon açık hava da hafif aydınlıktı saate baktığımda 04.00'ı gösteriyordu yurdun balkonuna çıktım. Hava bu saatte harikaydı sanırım o şarkı da *4 o'clock* da neden bu saat dediğini anladım dünya karanlık gibi ama hala bir ışık var.. insanlar uyuyor sessiz, sakin ve huzur verici..
Kalkıp banyoya yöneldim elimi yüzümü yıkayıp tekrar balkona çıktım bu sefer bir kâse mısır gevreği ile kahvaltımı burada yapacaktım bir kaç gün sonra ilk kez insan gibi..bu o kadar huzur verdi ki bana... yanlış anlaşılmasın melez olmayı sevdim ama..ne bileyim insanken yani insan olduğumu zannederken de mutluydum.. kafamı dağıtan bu düşünceleri bir kenara bırakıp hazırlanmaya koyuldum yine spor tarzı bir şey giyineceğim için saçlarımı at kuyruğu yaptım. *fazla uğraşmaya gerek yok sonuçta**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafetlerimi de giydikten sonra eğitim alanına gittim. Kookei ve tae yoktu. Bende oturup onları beklemeye başladım... Ve birden gözlerim kapandı ve bir yer gördüm jungkook tae ve namjoon oradaydı. Namjoon adamları ile tae ve kookei'yi yakalamışlardı bir bodrum katına benziyordu. Ah!! Hatırladım okulun en alt kısmındaydı jungkook okulu gezdirirken tesadüfen görmüştüm orayı taehyung içinden benim adımı sayıklıyordu jungkook'da öyle bu bir yardım çağrısı olabilir miydi? Neden olamasın??
Ve birden gözlerim açıldı. Ah! Başım.. dur bir dakika bodrum!
Koşar adımlarla oraya gittim. Tam da düşündüğüm gibi ordalardı.. olamaz.. ağzı yüzü..jungkook..tae.. bunu o pisliğe ödeticem! BUNU O PİSLİĞE ÖDETİCEMM!! (Yazar namjoon'a pislik dediği için çarpıldı, evet..)
Diye koşarak ona büyüyü uyguladım. *ingiroklis pukontes* bu büyü herkesi donduracak.
Hah! Bu kadar kolaymış demek! Hayır asla onu öldürmeden buradan çıkmayacağım! O kadar sinirliydim ki gözlerim mor rengini almıştı.
Şuan herkes donuk bir şekilde kimse büyüyü bozamaz diye biliyorum. Yani öldürmek için şimdilik hain planlar kurabilirim ya daa boşverin gitsin doğaçlama devam!
Hemen jungkook ve taehyung'u çözdüm ve o adamları bir de namjoon'u bir büyüyle bağladım böylece kurtulamazlardı. Sonra *nikkoni* diye bağırdım ve herkes eski halinde..
Tabii kookei ve tae beni gördüğünde çok sevinmişlerdi. Hemen elimi namjoon'a tutup tek elimi havaya kaldırıp bir şey sıkıyormuş gibi sıktım tabi bu sıkılan sadece elime dolan bir parça hava değil acıyla bağıran namjoon'un çıglıklarıyıdı.
Em;Hah! Burada bitmeyecek!
Jk: yeter! Emmly !
Tae elimi kavrayıp sıkıca namjoon'un üzerinden çekti. Çünkü kendimi kaybettigimi gözlerimden anlayabiliyordu.
Tae: yeter gülüm sakinleş.. diye fısıldadı kulağıma..
ah kendime geliyorum şükürler olsun ki.. gerçekten çok tuhaf ve kötü bir duygu bu kendini kaybetmek. Sinirlenmekten, deli gibi sinirlenmekten daha kötü çok ileri bir şey.
Bi anda tae'nin kucağında bayıldım ve tae ve kookei'nin bana seslenmesini duydum.
Fâzla ekşinlı bi bölüm ha? ^-^ umarım beğenirsiniz🌹
Yeni bölümü belki yarın atarım ama atamazsam ( 13.07.2017) 🌹👼 hadi tatlışlarım öpüldünüz💫
