Chapter 9.
Deyna POV
“okay class, today is Thursday and at the same time later is your Prom. *blah blah blah*” ms. Sandoval
Ang daldal nung teacher na yan. Nakakainis.
Oh well. I’m not that excited kasi for tonight eh, but they’re all excited. I’m talking about the girls. Even Leslie is excited. Sa boys naman kasi parang wala lang din.
“prom pa. ang init init ng isusuot ko aish” reklamo ni Jiro
“ako nga din eh.” Juno.
Makakapal face nila. May teacher sa harap tapos ganon mag-usap, magkaibang side pa naman sila.
Lumabas na si ma’am at ngayon ay walang teacher! Wala na kaming next teacher. This day daw ay bonding time ng buong klase lalo na ung hindi close. Pero samin? Sobrang close na nga sa room eh. Kaaway ng isa kaaway ng lahat.
“BEEEEEESSS!” sigaw ni leslie. Sa harap nakaupo.
“OH?”
“ung gown ba nasa inyo na?”
“yeah.”
“punta ko sainyo ah!”
“uyy sama kami! Want namin makita gowns niyo!” Jia
“di pwede! Magagalit si TJ” Leslie
“bakit?? Kina TJ ba nakalagay gown niyo?” jia”
“ah?” napakamot ng ulo si les “oo eh.”
“so.. does it mean na iisang bahay lang si Jade at TJ????” jia
“no. nakilagay lang kami ng gamit dun”
“ah! How about” humarap sakin sila jia “your house!”
“amin?”
“YES!” sabay-sabay silang lahat. Buong room.
Pano toh? Eh iisang bahay lng kami ni Jairus baka malaman nila. Di naman pwede dun sa bahay ni tita. Kinandado na un.
“bawal samin”
“why?”
“sabi ni daddy bawal samin”
“ooooow. Edi… kina TJ!!!”
Si jairus biglang napalingon sakanila
“bawal samin” jairus
“ano bayan. Lagi na lang bawal! Ung grupo niyong mga kings bawal lagi. Tapos tong magbestfriend bawal din.” Jia
“di kaya iisang bahay lang kayong lahat??” Stef
“di kaya iisang kwarto lang kayo ni JADE?!?!?!?” Mark
O///O naaalala ko ung nagkatabi kami sa kama.
“magkaiba kami ng bahay” jairus
“awts. Sayang” stef
Waaaaaaaaaaaah. Ano ba yan! Ba’t ba kasi kelangan banggitin ung kwarto na chorvaness word na un eh.
Umub-ob nanaman tong katabi ko. Wala ng ginawa kundi matulog. Tsk. Wala tuloy akong kausap. Magkakalikot na nga lang ako sa bag ko. Kinuha ko tapos pagbukas ko walang laman. Ang sipag ko naman. Ano ba pwede magawa? Alas dose pa kami pauuwian eh at magnine-thirty palang.
