2-Bir Sebep

34 7 0
                                    

Uraz 'ın Ağzından

Tam 2 sene dile kolay...

O kızı görünce elim ayağım titredi yine yeni yeniden.

Aklımdan bir an olsun çıkmayan bu kız anlaşılan yine kendine zarar vermeye kalkmıştı yani tahminimce.Belki de kazara olmusdur.Ya da ben böyle ummak istiyorumdur.

Derin bir nefes aldım ve aklıma 2 sene önce o kıza dediğim cümleler geldi.

"Benim bulunduğum yerde benim bulunduğum ortamda kendine zarar verirsen veya intihar a kalkışırsan yine kurtarırım.Bu sadece senin için geçerli değil kim olsa aynı şeyi yaparım."

Peki su an neden duruyorum,Neden sözümde durmuyorum,neden...ona yardım etmiyorum?

Bir hışımla hastaneye geri döndüm.

"Ahmet, Ayda nerede? Yani şey, daha yeni gelen yaralı kız."

"Hocam onun çok bir şeyi yoktu sadece kolunda büyük bir yara var oraya dikiş atılıyor 401 nolu odada."

"Sağol"

Adımlarımı  büyüterek yürümeye devam ettim.401 nolu odanın  önüne gelince duraksadım.İcerden gelen sesler karmasikta olsa duyuluyordu.

"Ayda ne zamandan beri kullanıyorsun?"

"Kullanmıyorum."

"Vucundaki izler ve birkaç hastalığın belirtileri beni yaniltmaz."

"Başım döndü diyorum uyuşturucuyla ne ilgisi var?"

"Sonuçlar gelince konuşalım."

Koluma çarpan cerrahın özür dilemesini bile zor duymuştum.
Bir an olsun benimde başım dönmüştü.Cerrah, Ayda nın odasına girdi ve elinde filmler vardı.Icerdeki doktor filmleri incelediğinde derince nefes aldı.

"Tedavi olman gerekiyor."

"Olmayacağım!"

"Olacaksın babanı arayacağım şimdi."

"Hayır"

"Ayda kendine gel bilincin yerinde olmadığı için kendini bir anda arabayla yola atmışsın  sana bir şey olabilirdi."

"Ben kendimdeydim sadece araba hızlı geliyordu."

"Emin ol hızlı olsaydi bu kadar hafif atlatamazdin."

Ayda'nın Ağzından

Ölüm her şeyi sıfırla çarpıyor dediler ölmeyi seçtim.

Peki neden dedikleri şeyin arkasında durmuyorlar ki?

Bana ölmek dahi çok görülüyor!

Başımda dikilen doktora bakmayı kesip gözlerimi yine sımsıkı kapattım.

Sakin ol Ayda,sakin ol.

"Levent Hocam,bir sorun mu var?"

Tanıdık gelen bu sese karşı açtım gözlerimi.

Kalbim bir an da tekrar çarpmaya başladı sanki.

Kumral çocuk...

Hatırlıyorum da tam 2 sene önce hayatımı kurtarmıştı.Ben ona çok kızmıştım ama sonrasında çok pişmanlık duymuştum.Çünkü babama intihar etmeye çalıştığımı onun dediğini sanıyordum oysa ki yanılmıştım.Babama diyen annesiydi.Bu gerçeği öğrendikten sonra özür dilemek için evine gittiğimde evin boş olması beni mutsuz etmişti.Çünkü hevesliydim ve gerçekten ondan özür dilemek istiyordum.Taşınmıştı... ne evini biliyordum artık ne ismini ne de onu.

Geçmişin İzleri ☇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin