7-Canım yanıyor

16 6 0
                                    

'Herkes sevdiğinin kahramanı olmak ister.'

Saçlarımın okşanması uyandırmıştı beni.Uzun zamandır saçımı okşayan biri yoktu.Bunun kim olduğunu öğrenmek için açtım gözlerimi.

Gülümsedim.

Yine bir rüya...

"Abla"

"kuzum"

"Seni seviyorum "

"Bende tatlım."

Güldüm.

Dudağını büzdü.

Bembeyaz giyinmisti.Saclari upuzun Cok güzel görünüyordu.

Çünkü o bir melekdi.

Bir an da bıraktı saçlarımı okşamayı.

"Gitmeliyim Ayda.Kendine iyi bak"

"Abla biraz daha"

"Hep iyi ol tamam mı?"

"Abla gitme.Ablaa!"

Ve uyandım.Yine de aglamistim rüyamda.Gozlerimdeki yaşları sildim.Kotu bir rüya görmediğim için sukrettim.

Saçlarımı okşayışı geldi aklıma.

Gülümsedim.

O sıra da teyzemin beni cagirmasiyla bütün düşüncelerimi bir kenara bırakmak zorunda kaldım.

"Teyzecim kalktın mı? Odana gire-"

"Giremezsin Teyze.10 dakikaya aşağıya iniyorum.

Çok mu kaba olmuştu?

"Peki teyzecim."

Yine de anlayışla karşılamıştı.Yatagimdan kalkıp boy aynamda kendimi süzmeye başladım.Dağınık saçlarım,siyah tişörtüm ve kısa siyah taytımla gerçek bir cadiya benziyordum.Hatta dün yüzüme sürdüğüm bir kaç boya da akmıştı.

Dün o kadar güzel uyumuştum ki makyajımı silmeyi dahi unutmuştum.Uraz ile vakit geçirmek bana öylesine iyi geliyordu ki artık kimseyi umursamıyordum.

Teyzemin doğum günü yarın olduğu için pasta ve süsleri de ayarlamam gerekiyordu.Çıplak ayaklarımla parkeyi yokladım.

"Nerede bu terlikler?"

Gözlerimi devirip parkeyi süzdüm.

"Allah Allah" diyerek mırıldandım.Gece buraya biraktigima emindim.

Giysi dolabimdan kısa kot şortumu ve beyaz tişörtümü aldıktan sonra kırmızı koltuguma oturdum.
Şimdiden çok yorulmuştum.Odamdan gelen tıkırtı sesi duraklamama sebep olmuştu.

O da neydi?

Ve aynı ses bir daha geldiğinde ayağa kalktım.Ses boy aynamın arkasından geliyordu.Yavaşça oraya doğru yurudugumde terliklerimden biri görünür oldu.

"Kim var orada?"

Daha da yaklaştım ve bir anda boy aynamın arkasına kafamı çevirdim.
Gördüğüm manzara gözlerimin kocaman açılmasına sebebiyet vermişti.

"Ponç!!"

Ne kadar bagirdiysam artık beyaz köpüşüm yerinde sıçradı.

Evet terliklerimle oynamayı çok severdi.Ablamın ölümünden sonra onu da teyzemle birlikte Antalya ya göndermiştim.Çünkü ona artık yeterince vakit ayiramiyordum.

Teyzem onu getirdiğini bana neden söylememisti?

Ponç'un  yanına  oturup sevmeye başladım.Onu gerçekten çok ozlemistim.

Geçmişin İzleri ☇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin