5-Yağmur

20 7 0
                                    


OKUYUP VOTE ATMAYI UNUTMAYINN 😊 

Karanlıktan çıkıp aydınlığa geçmek yerine insanları da karanlığa itiyordum.

Biliyorum gerçekler acıtır.Bunu en iyi de ben bilirim.Fakat...

Üzgünüm ki bu gerçeği anlatanın kendim olmasından!

Üzgünüm ki bu cinayeti babam denen herifin islemesinden!

Üzgünüm ki...o adamın benim babam olmasından.

Amacım felsefe yapmak değil aslında sorun hayatımdaki gerceklerin felsefik olmasından.

Karşımda oturan masum insana bakiyordum.Bakislarimi bir an olsun üzerinden ayırmak istemiyordum.
Onun da güçlü olması gerekiyordu.Birbirimizi daha iyi tanıyorduk.Onun da hayatı zindana dönmüştü..belki de dönüktü bunu bilemeyiz.

Hala susuyordu bense artık bir şeyler açıklamasını bekliyordum.

Ona her şeyi anlatmıştım.

Bildiğim her şeyi*

Sıra ondaydı.

Derin bir nefes aldı ve başladı anlatmaya.

"Biz...bu şehirde dahi değildik.Abim buraya okumaya gelmişti.Belki de ablanla okulda tanıştılar bilmiyorum.Baban bizi tanıyordu.Ta başka şehirdeki insanları çok kolay bir şekilde rahatsız ediyordu.Dedigin gibi evimizi yakmayı dahi denedi.Babam soğukkanliydi.Annem ise kindar! Babanı tanımıyorduk.Daha doğrusu Umut ve ben tanimiyormusuz.Garip...Abimin ölüm haberi geldiğinde evdeydim.Odamdaydım,yatagimdaydim.Yine düşünüyordum.Onu düşünüyordum, annemin aksiliklerini düşünüyordum.Ölüm haberi geldi ve apar topar bu şehire geldik.Evet abimi bir adam vurmuştu.Ama ne yediği belli olmayan bir adamdı bu.Abimi neden vurmuştu ki,Derdi neydi, Ya da onu isteyerek mi vurmuştu?
Kafamiz da bir sürü soru vardı.Ortalık yatisti.Sizler koskunuze saklandiniz.Annem ablanı bildiği halde sustu.Eger ablanı bilseydim.Babani bulur emin ol gebertirdim"

"Çok geç kalmış sayılmazsın"

Beklemiyordu.

"Haklısın."

Dudakları bukuldu.

Canı sıkılmıştı hem de çok.

Amacım canını sıkmak değildi.Gerçekleri bilmek istiyordu ve ben de her şeyi açığa vurdum...

Sıra,temiz suda ki kirli bulasiklari yok etmekti.

Bu kirli bulasiklarin lideri de babam denen herifti.

Ilk önce onun temizlenmesi gerekiyordu.

Onun temizliği dünyanın mutluluğu olacaktır...buna emindim.

***********

Evime vardım fakat sanki uzerimde büyük bir yük vardı.Tekrar ağlamak istiyordum.

Uraz intikamını almak istedi...ona yardım etmemi söyledi.Bunu yapacak mıydım?

Ona yardım edersem canından olur muydu? Buna katlanamazdim.

Ona yardım etsem hissettigim duygular daha da güçlenmez miydi?

Koltuğa oturup elim yara olana kadar sıktım.

Benden istediği şey neydi biliyor musunuz?

Babamın inadina onunla sevgili olacaktım.

Sırf intikam için canından olmaya raziydi.

O canından vazgecerse benim canım çoktan vazgecilmis olmaz mıydı?

Geçmişin İzleri ☇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin