KAÇIŞ ( MUTASYON ) #WATTYS2020

Bölüm 1 ''NEREDEYİM BEN?''

  İlk kitabım olduğu için yazım hatalarım varsa affola.  Keyifli okumalar.

Gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı, nerede olduğumu kestiremedim korku dolu dakikalar geçiriyordum. '' Acaba öldüm mü? '' diye düşünmeden edemedim. Ayrıca bacağım çok kötü sızlıyordu. Pislik adam beni yakalamış ve kaçırmıştı.

Bunlar yetmezmiş gibi her yer karanlıktı ve dondurucu bir soğuk vardı.Neredeyse ağlamak üzereydim.Dışarıdan gelen bir ses işittim ve o sese kulak kabarttım.Hemen etrafıma bakınmaya başladım tabi etraf karanlık olduğundan bakabildiğim söylenemez.Bari hareket edeyim dedim ama nafile ayağımda demir zincir  olduğunu fark ettim, debelendim ama çıkması mümkün değildi.

Bir süre sonra kapı açıldı.Işıklarda yanmıştı gözlerim karanlığa o kadar alışmıştı ki vampir gibi gözlerimi ışıktan kaçırdım içeriye giren bir kadındı orta boylu kızıl saçlı doktor önlüğü giymiş bana doğru geliyordu.''Merhaba, ben Doktor Ayla. Senin kafanda çok fazla soru olduğunu biliyorum onları elimden geldikçe yanıtlayacağım tamam mı ? Korkmana gerek yok''  dedi. Ama ona ne derece güvenebilirdim ki ? Hatta güvenmek istediğimden de emin değildim.

Korkudan zar zoruna titreyen sesimle konuşabilmiştim.
- Sa-sana neden güveneyim ki? 

-Bak canım sana yardım etmeye geldim. Korkmana hiç gerek yok seni tedirgin etmek de istemiyorum ama senin yardımına ihtiyacımız var ve anlaşılan seninde bize var, dedi. 

Korkumdan eser kalmamıştı ama onun yerine sinirden kudurmak  üzereydim.Benim onlara ne gibi bir yardımım olurdu ki benim onlara bile ihtiyacım yoktu hem beni onların kaçırdığını göz önünde bulundurursak ayağım bağlı olmasa kadının üstüne bile atlayabilirdim.

- Yardım mı ? Hem beni kaçırıyorsunuz hemde size ihtiyacım olduğunu mu düşünüyorsunuz. Hiç sanmıyorum. Yoksa fidye falan mi isteyeceksiniz?  Sizce bir fidye için bu kadar silahlı adama gerek var mıydı ? Hayır yoksa organlarımı mi alacaksınız? Lütfen bırakın beni gidiyim size bir yararım dokunmaz.

Sorularımın ardı arkası kesilmiyordu bazen kadının konuşmasına bile izin vermiyordum ki sonra kadın bir sus artık der gibi bakınca onun konuşmasını bekledim bir süre, kadın güldü ve konuşmaya başladı.

-Bak seni fidye için ya da organlarını almak için getirmedik hatta senin tabirinle kaçırmadık.Bir grup kişi ve sen devlet tarafından Berlin'e gönderildiniz. Size haber veremezdik çünkü ailelerin bile haberi olmamalı bu gizli bir görev aslında. Şimdi gelelim asıl konuya bana güvenmen gerek tatlım şimdi sana bir ilaç enjekte edeceğim sonra bir asker seni buradan çıkaracak ve askeri alana gideceksiniz diğerleri gibi tamam mı ? Sakın korkma sana hiçbir şey olmayacak.

Başımı tamam der gibi salladım, başka çarem yoktu yurt dışına yollanmıştım belki de yalan atıyordu ama dediğim gibi başka çarem yoktu neler olduğunu anlamamın yolu belki de budur diyerek kendimi haklı çıkarmaya çalışıyordum kadın o arada ilaçla ilgileniyordu yanıma geldi iğneyi vurmuştu sonra bana göz kırpıp gitti.Şimdi ne olacaktı ? Ayrıca bu ilaç ne işe yarıyordu ?Bir grubun daha olduğunu söyledi sadece ben yoktum burada demek ki bir tek beni kaçırmamışlardı. Onlarla konuşup buradan kaçmanın bir yolunu bulmamız gerekecekti hemde hemen ...

DEVAM EDECEK ...

Evettt arkadaşlar bölüm sonu nasıl beğendiniz mi ? Umarım güzel olmuştur Salı gününe güzel bir bölüm sizi bekliyor görüşmek üzere  :*  :) :)