Gözyaşından Kağıda Dökülen Şiirler

Özlüyorum

Özlüyorum.. Her gece yokluğunu koklayıp koyuyorum başımı yastığa. Her gece sana söylenecek iyi geceler biriktiriyorum dudaklarımda. Giden neden geri gelmiyor ? Neden üzülüyor insanlar. Ben kimseyi üzmemek için kimseye acılarımı dahi anlatamazken insanlar neden bu kadar acımasız? Gittiğinden beri herkes bir gün gidecek diye kimseyi sevemiyorum. Kalbimde seni gömdüğüm o toprağın altında gömülü. Kimsem yokmuşcasına yalnız hissediyor, tutacak eller arayıp bulamayınca kendime de küsüyorum. Sesini hatırlayamamak o kadar kötü ki "oğlum" deyişini unutmak daha az acıtıyor artık canımı. Biri yanımda "baba" deyince o kelimeyi garipsiyorum. Hatta kıskanıyorum ama belli edemiyorum. Yüzünü unutmamak için kendimden bile gizli resimlerine bakıyorum ara sıra. Kısacası çok özlüyorum seni baba. Ağzından bir defa daha oğlum kelimesini duymak için herşeyimi verirdim. Ama giden bir daha geri gelmiyor ve hayat özlemler ve keşkeler içinde devam ediyor.