พี่เขาชื่อ....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.นายRyan...
คนบ้าอะไรชื่อไรอัน...
"ใครอ่ะ"ผมใช้คางเกยไหล่เล็กของจีมินไว้ก่อนที่จะชะเง้อมองหน้าจอโทรศัพท์ของจีมิน
"ก็นายไรอันไงครับ"จีมินหันมาหาผมพร้อมขำเล็กน้อย ย๊า... น่ารักเป็นบ้า ไอ้นี้นิไม่อยู่ด้วยแปปเดียวกวนตีนเก่งขึ้นเป็นกองเลย น่าจับฟัดให้จมเตียงจริงๆ(หนูลืมไปแล้วเหรอลูกว่าหนูมีผัวแล้วน่ะ...:ไรท์)
"ใช่ซะที่ไหนกันล่ะ ไรอันนั่นมันสติ๊กเกอร์กาทกนะ บอกฉันมาเลยว่าเขาเป็นใคร"ผมกระชัดกอดแน่นขึ้นพร้อมก้มมองร่างบางที่อยู่ในอ้อมกอด
"กะ... ก็พี่เขาชื่อคิมนัมจุนน่ะครับ"ใบหน้าของจีมินเริ่มขึ้นสีก่อนจะซุกเข้าที่อกของผม
จีมินเป็นคนที่น่ารักนะครับ น่ารักมากๆด้วย หลายครั้งมากที่เขาทำให้ผมหลง หลายๆครั้งที่ชอบทำตัวงุ้งงิ้งใส่ ชอบอ้อน ชอบให้ผมกอด ใครได้จีมินเป็นเมียนี้โชคดีตายเลย:)
มือหนาลูบผมของคนในอ้อมกอดอย่างเบามือด้วยความรักและเอ็นดู เขาอยู่ด้วยกันมานานมาก เป็นเพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่ในตอนที่แทฮยองประสบปัญหา จีมินไม่เคยเกลียด ไม่เคยหนี และรักแทฮยองมากๆ... ในแบบที่ไม่ใช่แค่เพื่อนหรือหัวหน้ากับเลขาแน่ๆ เขาคิดมากกว่านั้น... เขาเคยคิดอยากมีชีวิตที่มีความสุข ได้อยู่กับแทฮยองต่อไปเรื่อยๆ มีแค่เขากับแทฮยอง แต่ก่อนเขาคิดว่ามันเป็นไปได้แน่ๆ ซึ่งต่างกับตอนนี้ที่มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย เพราะแทฮยองได้กลับไปหาแฟนเก่าของเขา จอนจองกุก...
"ผมขอไปทำงานต่อก่อนนะครับ"จีมินเงยหน้ามองผม ผมคลายกอดให้จีมินเป็นอิสระจากกอดของผม ร่างบางเดินออกไปจากห้องไปก่อนที่ผมจะทิ้งตัวนั่งลงเป็นเก้าอี้ตัวโปรดอีกครั้ง
BẠN ĐANG ĐỌC
[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน V.2
Fanfictionภาคต่อของ [BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน เนื่องจากเรื่องที่แล้วเกิดข้อผิดพลาดอะไรไม่รู้เลยอัพไม่ได้ เรามาต่อในนี้เถอะ