[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน V.2

- บทที่9 -

"คิดว่าพี่จะยอมเราด้วยมุกตื้นๆแบบนี้เหรอครับหืม? ใจกล้าดีนิ:)"ร่างสูงยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากพร้อมลูบเบาๆที่ผมของอีกคน
   "หนูเปล่านะ! ก็แค่หนูอยากออกไปข้างนอกกับคนอื่นบ้างก็เท่านั้นเอง"ร่างบางซุกหน้าเข้ากับอกแกร่ง
   "แล้วเราก็จะหนีพี่ไปใช่มั้ยล่ะ!?!"ร่างสูงตะคอกออกมา
"งะ... งื้ออออ แล้วจะให้หนูหนีไปไหนล่ะ หนูรักพี่นะ หนูจะหนีพี่ทำไม"ร่างบางของแทฮยองกระชับกอดจองกุกแน่น
"ได้พี่จะให้เราพิสูจน์"......

ณ คฤหาสน์ตระกูลจอง

รถLamborghini Venenoคันหรูจอดเทียบโรงจอดรถของคฤหาสน์ที่อยู่ไม่ไกลจากตัวคฤหาสน์นักก่อนที่ร่างสูงของจองกุกจะเดินลงจากรถแล้วเดินไปอีกฝั่งเพื่อเปิดประตูให้ตุ๊กตาหน้ารถของเขา
จองกุกจูงมืออีกคนในรถก่อนที่จะพาร่างบางเดินเข้าไปในตัวคฤหาสน์แล้วเรียกแม่นมที่เลี้ยงจองกุกมาตั้งแต่เด็กๆ
"แม่นมนี้แทฮยองว่าที่ลูกสะใภ้ของบ้านตระกูลจอนหลังจากนี้ฝากดูแลเขาด้วยนะครับ"จองกุกแนะนำแทฮยองให้แม่นมพร้อมส่งรอยยิ้มหวานด้วยความสนิทสนม
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณแทฮยอง"แม่นมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะยื่นมือมาขอจับกับแทฮยอง
"เช่นกันนะครับแม่นม แม่นมเรียกว่าแทอย่างเดียวก็ได้นะครับ เรียกคุณแทฮยองแล้วผมรู้สึกแปลกๆ"แทฮยองยิ้มรับพร้อมยื่นมือไปจับมือกับแม่นม
"แหม... ไม่ได้สิคะ เป็นว่าที่ภรรยาของคุณจองกุกก็ต้องเรียกคุณแทฮยองสิคะ เรียกชื่อเล่นอย่างเดียวไม่ได้หรอกค่ะ"แม่นมเอ่ย
"แหะๆ งั้นเหรอครับ"ร่างบางตอบก่อนจะหันไปหาร่างสูงที่อยู่ข้างๆ
"สองคนนี้แหมะสมกันจริงๆนะคะ"แม่นมพูดขึ้นก่อนที่จะมีรอยยิ้มที่มุมปากของร่างสูง
"ผมว่าเราขึ้นห้องกันมั้ยครับ? แทแทเขาคงเหนื่อยแล้ว"จองกุกเอ่ยขึ้นก่อนที่จะเดินนำไปที่ชั้นสอง
แม่นมถือกระเป๋าและถุงต่างๆที่เพิ่งถูกซื้อไปในวันนี้
"ผมช่วยครับ"แทฮยองหยิบถุงที่เหลืออีกมายมายที่วางไว้เพราะรู้แน่ๆว่าแม่นมคงถือไปคนเดียวไม่ไหว รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของคนแก่
แทฮยองวิ่งตามจองกุกไปเพราะรู้แน่ๆว่าแม่นมต้องห้ามให้เขาช่วยถือ
หลังจากที่ถึงชั้นบนทุกอย่างก็ถูกจัดแจงไว้อย่างเรียบร้อย ห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของแทฮยอง
แทฮยองและจองกุกแยกกันอยู่เพราะตามธรรมเนียมประเพณีของตระกูลจอนหากยังไม่แต่งงานมิอาจจะนอนร่วมหอห้องเดียวกัน

   ร่างบางทิ้งตัวลงนอนบนเตียงขนาดคิงไซต์ แทฮยองหลับตาพริ้มพร้อมนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ความทรงจำเก่าๆทั้งก่อนเกิดอุบัติเหตุและหลังจากนั้น เขารู้สึกคุ้นเคยกับที่แห่งนี้ ที่ที่เคยมานอน ที่ที่เคยอยู่ ที่ที่เขาเคยมีความสุข และคือที่ที่หลายๆอย่างรวมอยู่ด้วยกัน....

• คุยกับนักเขียน •
กลับมาแล้ววววววว คิดถึงกันมั้ยยยย สนุกรึเปล่า มาต่อให้ละน้าาาา เม้นติชมกันด้วยยย อาจจะไม่ค่อยได้ต่อน้า ถ้าอยากให้ต่อถี่ๆตอนก็จะสั้นๆหน่อย
อย่าลืม!!!!!
1เม้น = 100กำลังใจ
1ดาว = 1000กำลังใจ