[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน V.2

- บทที่15 -

   ร่าบางลืมตาขึ้นมาจากนิทราเพราะแสงแดดหน่อยยามเช้าที่เล็ดลอดผ่านม่านสีขาวบาง กระทบเข้ากับเปลือกตาของร่างเล็ก

   แทฮยองค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้าๆขนตายาวงอนงดงามดุจดั่งปีกผีเสื้อที่งดงาม กายเลยขยับตัวบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนที่จะมองไปรอบๆแล้วพบว่าคนที่เขารักไม่ได้อยู่บนเตียงซะแล้ว

   ร่างเล็กยันตัวเองลุกมาจากเตียงก่อนจะใส่กางเกงขาสั้นเพราะตอนแรกทั้งเนื้อทั้งตัวเขาเหลือแค่เสื้อเชิ้ตตัวยาวบางเพียงตัวเดียว ขาเล็กพาร่างของตนเดินไปที่ห้องครัว ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงไปบนเก้าอี้ของโต๊ะอาหารตัวยาว

   "วันนี้ทานอะไรดีคะ"แม่นมละสายตาจากหม้ออาหารหันมามองร่างบางพร้อมกับมอบรอยยิ้มที่เป็นมิตรให้

"ขอข้าวต้มปลาก็ได้ครับ"ผมยิ้มตอบกลับด้วยความน่ารัก

"คุณหนูคะ คุณชายฝากจดหมายไว้ให้น่ะค่ะ"โชรงวางจดหมายซองสีขาวสะอาดไว้ข้างๆผมกาอนที่จะยิ้มแล้วเดินจากไป

   มือเล็กหยิบซองจดหมายขึ้นก่อนที่จะค่อยๆแกะเพื่อเปิดอ่านข้อความข้างใน

'ถึง ภรรยาของจองกุก❤️

   แทแทอ่า... พี่อาจจะไม่ได้อยู่กับเราสักพักใหญ่ๆนะ เพราะพ่อพี่เรียกประชุมด่วนที่ต่างประเทศขึ้นมาทันที ไม่งอนนะครับคนดี ดูแลตัวเองดีๆล่ะ มีอะไรก็ไลน์ไม่ก็โทรหาพี่ได้ตลอดนะครับ ทำอะไรไม่ได้ก็ให้แม่นมช่วยนะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆด้วย ดูแลตัวเองดีๆหน่อย อย่าทำให้พี่เป็นห่วงมากนะครับรู้รึเปล่า รักเรานะครับเด็กดื้อ❤️

จาก สามีของแทฮยอง❤️'

   ผมพับจดหมายเก็เข้าที่เดิมก่อนที่จะตักข้าวต้มที่แม่นมเอามาให้เมื่อกี้ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่ัจะโทรหาใครบางคน...

'พัค จีมิน'

   ตอนนี้ผมคงละเลยกับหน้าที่ของตัวเองมามากพอละ ผมควรกลับไปได้แล้ว หุ้นตอนนี้คงตกแบบฮวบฮาบน่าดู