[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน V.2

- บทที่ 19 -

   "ท่านมีอะไรรึเปล่าครับ?"เสียงหวานเอ่ยขึ้นหลังจากที่สบตากับผม

   "เปล่าหรอก"ผมละสายตาของอีกคนก่อนที่จะกระชับกอดที่เอวอีกคนให้ตัวชิดกับผมมากขึ้นกว่าเดิม

   "....."ร่างบางนิ่งไปไม่มีการตอบสนองจีมินก็ยังคงนอนนิ่งอยู่ท่าเดิม คงกลัวผมดุมั้งครับ...

   ภายในห้องไร้เสียงต่างๆ มีเพียงแค่เสียงเครื่องปรับอากาศที่ยังคงดังเบาๆพร้อมกับเสียงหายใจอันแผ่วเบาของผมและจีมิน มันก็ดีเพราะผมจะได้หลับได้อย่างเต็มอิ่มสักทียังมึนหัวไม่หายเลยด้วยซ้ำ

   โครก คราก โครก คราก

   เสียงท้องร้องดังมาจากอีกคนที่อยู่ในอ้อมกอดของผมทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมองอีกคน และเหมือนว่าจีมินจะรู้ตัวว่าผมมองอยู่เลยสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจก่อนที่จะยิ้มแหย่ๆมาให้ผม

   "เอ่อ... คือ... ขอโทษนะครับคุณแทฮยอง เอ่อ..."จีมินเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างและผมก็รู้ทัน จีมินกำลังจะบอกว่า..."ผมหิวข้าวแล้วอ่ะครับ คือ...คุณแทฮยองปล่อยผมไปก่อนก็ได้นะครับเดี๋ยวผมมาเรียกคุณอีกทีก็ได้ หรือว่าถ้าคุณแทฮยองไม่ปล่อยก็ไม่เป็นไรนะครับผมรอได้"แล้วจีมินก็ยิ้มให้ผม เป็นไปตามที่ผมคิดครับ...

   "ไม่ต้องหรอก ลงไปด้วยกัน"ผมตอบด้วยเสียงนิ่งเรียบเพราะหัวเสียนิดหน่อยที่ได้พักไปอีกแค่นิดเดียวเพียงเท่านั้น

   ผมคลายกอดจากจีมินแล้วดันตัวลุกขึ้นจากเตียงทีเดียวก่อนที่จะหันมาอุ้มร่างบางตรงหน้าในท่าเจ้าสาว ทุกคนคงงงสินะครับว่าผมทำแบบนี้ทำไม? เป็นปกติที่ผมจะชอบแกล้งจีมินแบบนี้น่ะครับ จีมินเป็นคนที่เขินง่ายมากๆแค่ผมอุ้มเขาด้วยท่านี้ใบหน้าขาวนั้นก็ขึ้นสีแดงจัดยิ่งกว่าลูกมะเขือซะอีกนะครับ

   "ย๊า... นี่ปล่อยผมลงได้แล้วนะท่านไม่หนักรึยังไงกัน"จีมินยู่ปากขึ้นนิดๆนั่นยิ่งทำให้ดูน่ารัก น่าฟัด น่าจับทำเมียเข้าไปกันใหญ่เลย...