[BTS] มีตัวเป็นเดิมพัน V.2

- บทที่ 22 -

   "จินยังไงล่ะ..."ร่างสูงเอ่ยขึ้น

   "พี่เลิกใส่ร้ายพี่จินได้แล้ว!!!"ร่างบางค้านขึ้น

   "นี่ยังจะเข้าข้างมันอีกเหรอ..."ร่างสูงมองด้วยสายตาที่มองด้วยความสับสน

"ไม่ใช่ว่าเข้าข้าง.. แต่สิ่งที่พี่ทำวันนั้นอ่ะ... คนที่ปลอบผมก็คือพี่จินนะรู้มั้ย???"น้ำใสคลอเบ้าตาของร่างบาง

"แล้วยังไง... มันทำไปก็เพื่อสร้างภาพให้เราเชื่อไง..."ร่างสูงหน้าแดงก่ำด้วยความโมโห

"แล้ววันต่อมาทำไมพี่ไม่มาง้อผม..."น้ำใสไหลลงอาบแก้มเนียน

"พี่ตามตื้อเราแล้ว แต่เราไล่พี่เองไงครับ"ร่างสูงพูดเบาๆก่อนที่จะดึงร่างบางเข้ามาในอ้อมกอด

"....."ร่างบางเงียบไปโดยที่ไม่ปริปากพูดอะไร

ทั้งสองคนอยู่ในท่านี้นานสองนาน รอบตัวเงียบกริบไม่มีเสียงอะไรเลย มีเพียงเสียงสะอื้นร้องไห้ของคนที่อยู่ในอ้อมอกเท่านั้น มือหนาลูบเบาๆที่กลุ่มผมหนาอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะค่อยๆจูบเบาๆที่หน้าผากมน

"ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่ไม่โทษเราหรอก"ร่างสูงตอบด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะอุ้มร่างบางขึ้นด้วยท่าเจ้าสาว

"ฮะ... อึก ละ... แล้วความจริงทั้งหมด.. คือผมถูกหลอกหรอครับ"ใบหน้าหวานเงยขึ้นมองคนรัก ดวงตาใสคลอด้วยน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย

"ไว้เราหยุดร้องพี่จะเล่าให้ฟังทั้งหมดนะครับคนดี"ร่างสูงพูดปลอบโยนพลางพาร่างบางไปนอนบนเตียง

"งื้ออออ ผมหยุดร้องแล้วฮะ"ร่างบางเอ่ยก่อนที่จะปาดน้ำตาที่อยู่บนแก้มแบบลวกๆ

"ไม่จริงน่าเด็กน้อย อยากรู้ขนาดนั้นเลยหรอหืม?"ร่างสูงมองคนรักพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงคำถาม

"...."ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกฝ่าย มีเพียงแค่ร่างบางพยักหน้าเป็นสัญญาณ

"คือแบบนี้นะ... ก็อย่างที่เรารู้ว่าพี่โดนวางยา แล้วคนที่วางแผนทั้งหมดก็คือนายคิมซอกจิน... เราไม่รู้สึกบ้างเลยหรอว่าจินมันพยายามจะทำดีกับเราเพื่อเรียกคะแนน"ร่างสูงอธิบายพลางนอนลงที่ข้างกายของร่างบาง