In Another World

~Κεφάλαιο 4ο~

~Sean's POV~

-Ήλπιζα να μην μου κάνεις αυτήν την ερώτηση... Δεν γίνεται αυτό που μου ζητάς... Ουφφφφ

Έκανε έχοντας μία έκφραση απογοήτευσης στο πρόσωπό του.

-Αφού μπορείς να το κάνεις εσύ γιατί να μην μπορώ κι εγώ; Τον ρώτησα. Μουρμούρισε κάτι σαν «ήλπιζα να μην με ρωτήσεις ούτε αυτό» αλλά δεν ήμουνα σίγουρος κι έτσι το αγνόησα...

-Εγώ είμαι μάγος. Το αίμα μου δεν περιέχει μόνο τα στοιχεία που περιέχει το δικό σου αλλά και άλλα... διαφορετικά... Που κανένας άνθρωπος δεν έχει... Γιατί αν είχε θα μπορούσε να καταστρέψει τον κόσμο...

Μουρμούρισε το τελευταίο.

Είπε με μία στεναχωρημένη έκφραση χαραγμένη στο πρόσωπό του. Φαινόταν λες και ήθελε κι εκείνος να είχα μαγικές δυνάμεις.  Αλλά αφού δεν μπορούσα... Αφού δεν το είχα "μέσα μου"... Τουλάχιστον θα μπορούσα να τον βλέπω... Ήμουν τυχερός που τον ήξερα...

-Δ-δηλαδή εσύ τώρα... Έχεις μαγικές δυνάμεις; Είπα με μάτια που γυάλιζαν από ενθουσιασμό.

-Ναι... Υποθέτω μπορείς να το πεις κι έτσι... Όμως μπορώ να κάνω κι άλλα πράγματα όπως...... Αυτό!

Είπε και άρχισε να με γαργαλάει στην κοιλιά στον λαιμό και παντού. Γαργαλιόμουν πολύ εύκολα οπότε άρχισα να γελάω και να προσπαθώ να ξεφύγω απ'τα δάχτυλά του... Άσκοπα βέβαια γιατί εκείνος είναι πιο δυνατός και πιο μεγάλος από 'μένα.

-Άσε...ασ...άσε με!!! Είπα ανάμεσα στα γέλια μου. Με μία γρήγορη κίνηση νίντζα κατάφερα να ξεφύγω και άρχισα να τρέχω.

-Όποιος φτάσει τελευταίος είναι κλούβιο αυγό!

Φώναξε και άρχισε να τρέχει από πίσω μου. Τελικά εγώ έφτασα πρώτος. Κάθισα στο τραπέζι

-Χα! Είσαι κλούβιο αυγό!

Του είπα βγάζοντας την γλώσσα. Εκείνος έκανε μία λυπημένη φατσούλα. Έκρυψε το πρόσωπό του στα χέρια του και άρχισε να κλαίει!!! Τι να κάνει?

-Συγγνώμη... δεν το εννοούσα!

Είπα σοκαρισμένος απ'την αντίδρασή του.

-Χα! Ψάρι! Μου είπε τρίβοντας τα μαλλιά μου. Εγώ έκανα πως τον βάρεσα κι αυτός άρχισε να τρέχει. Μπορούσα να ακούσω τα γέλια του απ'το διπλανό δωμάτιο.

-Ψάρι είσαι και φαίνεσαι! Άρχισα να τον κυνηγάω σ'όλο το σπίτι.

Μετά από λίγο κουράστηκα. Το πρόσεξε.

-Θες να πας για ύπνο; Με ρώτησε

-Όχι βέβαια... του είπα και το χασμουρητό μου με πρόδωσε...

-Ναι καλά... Πάμε για ύπνο τώρα...

Μου είπε γλυκά και με σήκωσε στην αγκαλιά του. Άρχισαν να βαραίνουν τα βλέφαρά μου και ήξερα ότι σε λίγο θα πέσω φαρδύς πλατύς στο πάτωμα ξεραίνοντας στον ύπνο. Με έβαλε στο κρεβάτι μου και με σκέπασε. Με φίλησε γλυκά στο κεφάλι και μου είπε:

-Καληνύχτα μικρέ...

-Μικρός είσαι και φαίνεσαι... *χασμουρητό* Καληνύχτα.

Είπα κουρασμένα και με πήρε ο ύπνος. Στο μυαλό μου ερχόταν αυτό που μου έδειξε ο Κρίστοφ νωρίτερα...

...

...

....

....

...

...

...

Γεια σαςςςςς

Τι κντε;

παντα καλα...

δν ξρ... σμρ νιωθω πλ κλ

σπρεντ λοβ κιντς

Φιλιά πολλά♥

~Σοφία~