In Another World

~Κεφάλαιο 3ο~

~Sean's POV~

-Αυτό που θα δεις τώρα δεν θα το πεις στην μαμά! Ούτε σε κανέναν!

Έγνεψα καταφατικά. Άρχισα να φοβάμαι. Το όλο σκηνικό με τρόμαζε... Απομονωμένος με έναν τρελοθείο - έτσι όπως τον έλεγε η μαμά - δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει η λέξη αλλά τέλος πάντων...

Γύρισε το χέρι του ώστε η παλάμη να κοιτάει προς τα πάνω. Ένα ρίγος με διαπέρασε και νόμιζα πως θα με χτυπήσει. Αυτό όμως που ξεδιπλωνόταν μπροστά μου εξαφάνισε όλο τον φόβο που ένιωθα και με άφησε με το στόμα ανοιχτό.

Πάνω απ'την παλάμη του Κρίστοφ δημιουργήθηκαν τρείς μικρούλες μπλε αστραφτερές αστραπές. Κανονικά θα μπορούσαν να μου είχαν κάψει τα μάτια... Αλλά δεν το έκαναν! Κουνιόντουσαν σαν να χόρευαν γύρω γύρω απ την παλάμη του. Ξαφνικά οι τρεις αστραπές πολλαπλασιάστηκαν και... σχημάτισαν το πρόσωπό μου εκείνη την στιγμή! Έβλεπα κάθε χαρακτηριστικό μου να αποτυπώνεται σε σκιές του μπλε, τιρκουάζ χρώματα να υπογραμμίζουν τα σημεία του προσώπου μου όπου καλύπτονταν απ'τον ήλιο. Χωρίς να το καταλαβαίνω πλησίαζα όλο και πιο πολύ το χέρι του θείου μου. Παρατηρούσα κάθε λεπτομέρεια λες και ήθελα αυτή η εικόνα να αποτυπωθεί στον μυαλό μου. Το πρόσωπό μου απείχε χιλιοστά απ την παλάμη του θείου μου. Άρχισα να ζεσταίνομαι... Ο Κρίστοφ με κοίταξε τρομαγμένος και ξαφνικά αυτό που έβλεπα έγινε καπνός. Απογοητεύτηκα για μερικά δευτερόλεπτα και τον κοίταξα...

-ΜΗΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΠΟΤΕ! ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΕΙΣ! Μου είπε θυμωμένος. Εγώ τινάχτηκα προς τα πίσω γιατί δεν περίμενα να αντιδράσει έτσι.

-Συγγνώμη... του είπα με κατεβασμένο το κεφάλι... σαν να έκανα έγκλημα. Εκείνος μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε:

-Με τρόμαξες... Δεν πειράζει... Μου είπε με ήρεμη φωνή

Σήκωσα γρήγορα το κεφάλι μου με αποτέλεσμα να πονέσει ο σβέρκος μου και τον ρώτησα με γουρλωμένα μάτια.

-ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤ-; Φώναξα

Εκείνος μου έκλεισε γρήγορα το στόμα πριν προλάβω να τελειώσω.

-Σσσσσσς! Μου ψιθύρισε κοιτάζοντας δεξιά κι αριστερά

-Σόρρυ... Του απάντησα ψιθυριστά χαμογελώντας ένοχα. Θα μου απαντήσεις; Τον ρώτησα ενθουσιασμένος με τα μάτια μου να γυαλίζουν.

-Σκέφτομαι με το μυαλό μου μία εικόνα. Σκέφτομαι προσεκτικά όλες τις λεπτομέρειες. Μετά, στέλνω εντολή απ'το μυαλό μου στην παλάμη μου και από εκεί, έξω απ'το σώμα μου. Κάπως... Έτσι.

Είπε και έκλεισε τα μάτια του. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ξαναείδα τις αστραπές. Εκείνος άνοιξε τα μάτια του και οι αστραπές εξαφανίστηκαν!

-Θα μου μάθεις πώς να το κάνω κι εγώ;

Είπα χαρούμενος σαν να βλέπω ένα χωνάκι παγωτό...

......

...

...

..

..

..

.

Γεια σααααααας

Τι κάνετε;

Χοουπ γιου λαικντ ιτ

Ερώτηση:

Είναι ο Σον μάγος;

Ο Κρίστοφ σγρ...

Α

Σμρ θα ανεβάσω κ άλλο

*Κανείς δν νοιάζεται*

Οκ 

Μπαααααι

Φιλιά

~Σοφία~