Ο Σον είναι ένα δεκαοκτάχρονο αγόρι που ζει μαζί με την μαμά του και έναν οικογενειακό τους φίλο, τον Κρίστοφ μία φυσιολογική ζωή... Περίπου...
Τι θα γίνει όμως όταν βρεθεί σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο απ'τον δικό του; Θα καταφέρει να σώσει...
Α/Ν ναιπ καλα διαβασατε... Αποφασισα να το συνεχισω ετσι οπως ειναι γιατι κι ομως αυτο το βιβλιο κοντευει τα 300 βιουζ!!! Αγαπω και ευχαριστω ολους που με στηριξαν♥♥♥ Είστε οι καλύτεροι!! Θα έχει κι άλλο Α/Ν κάτω☺
~Sean'sPOV~
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα η πύλη άνοιξε και πίσω απ'αυτήν βρισκόντουσαν δύο μικρά ανθρωπάκια... Δηλαδή έτσι μου φάνηκαν... Είχαν μακριά σγουρά μαλλιά και μεγάλο μούσι. Αυτό που ήταν στα δεξιά είχε τζίντζερ χρώμα τρίχας ενώ το αριστερό καστανό. Α ναι... και ήταν μισοί από εμένα στο ύψος. Φορούσαν βαριά μεταλλική πανοπλία και περικεφαλαία. Το ένα κρατούσε ένα τσεκούρι ενώ το άλλο ένα απαυτοπουχρησιμοποιουοινιντζα τέτοιο:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Μας κοιτούσαν και τους τρεις με μισό μάτι. Κάναμε για μερικά λεπτά αϊ κόντακτ και ξαφνικά ο ένας νάνος πετάχτηκε και άρχισε να φωνάζει στον Άνγκους. Ο θείος μου έσκυψε και μου είπε στ'αυτί:
-Αυτοί είναι νάνοι. Η χώρα του Ντόνεγκαλ είναι γνωστή για τους τσιγκούνηδες νάνους της... Και για την περιεκτικότητά της σε μέταλλο... Τώρα μαλώνουν για το αν θα μας αφήσουν να περάσουμε αλλά μην ανησυχείς γιατί ο Άνγκους θα βρει τρόπο...
"Ο Άνγκους τόση ώρα μάλωνε με τους νάνους σε μία άλλη γλώσσα. Τι σκατά; Πόσες γλώσσες υπάρχουν σ'αυτόν τον κόσμο;"
Ούψ
Αυτό το είπα δυνατά έτσι;
Γύρισαν όλοι και με κοίταξαν σαν να είμαι ένας ακέφαλος καβαλάρης πάνω σε έναν γάιδαρο που τρώει κουτόχορτο.
Φέρσου φυσιολογικά φέρσου φυσιολογικά...
"Μουυυυυυυυ" Πάρτα! *μουτζώνεται πεντέξι φορές*
Και μόλις σταμάτησαν να με κοιτάζουν και θυμήθηκαν οτι έχουν δικά τους προβλήματα συνέχιζαν να φωνάζουν ο ένας στον άλλον...
Μετά από λίγο ηρέμησαν... Κάποτε έπρεπε να γίνει κι αυτό...
