In Another World

~Kεφάλαιο 8o~

~Sean's POV~

ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ!! ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ!!!ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ!!!

-Μου έλειψες

Μου ψιθυρίζει στ'αυτί κι ανατριχιάζω.

-Κι εμένα μου 'λειψες μικρή.

Την κουνάω λίγο και την αφήνω.

Και άρχισε το πάρτι....

...

...

...

...

~Όταν τελείωσε το πάρτι κι όλοι εκτός του Κριστόφ έχουν ξεκουμπιστεί .Περίπου απόγευμα~

Ο Κρίστοφ κάθισε μαζί μου για να με βοηθήσει να μαζέψω. Οι τρελοί είχαν βγάλει πράγματα απ'το πατάρι μας και τώρα έπρεπε να τ'ανεβάσουμε επειδή ομπβιουσλι η μαμά μου δεν μπορεί... Όχι μικρή είναι απλά όταν ήταν πιο νέα έπαθε ένα πρόβλημα στην σπονδυλική της στύλη και ο γιατρός της είπε να μην σηκώνει βάρη...

Σηκώνει ταψιά με παστίτσιο αλλά τέσπα...

 Τώρα είμαι στο πατάρι.

-Και πάλι ευχαριστώ για την βοήθεια

-Τίποτα παιδί μου! Δεν σου 'χω δώσει το δώρο σου όμως ακόμα!

-Πραγματικά το μόνο που με νοιάζει είναι που είσαι εδώ

-Όχι δεν κατάλαβες. Το δώρο σου θα το πάρεις! Η μαμά σου είναι εδώ;

-Όχι νομίζω έφυγε...

-Ωραία.

Είπε και έκλεισε τα μάτια του. Μόλις τα άνοιξε με κοίταξε. Αμέσως μετά εξέπνευσε και μία τεράστια αστραπή βγήκε απ'το στόμα του. Τρόμαξα όταν είδα πως η αστραπή έρχεται καταπάνω μου

-Μην φοβάσαι. Με καθησύχασε.

Η αστραπή με άγγιξε στον κρόταφο κι αμέσως μετά πέρασαν στο μυαλό μου όλες οι αναμνήσεις που είχαμε μαζί. Αναμνήσεις που είχαν διαγραφεί απ'το μυαλό μου τελείως επειδή ήμουν πολύ μικρός. Που παίζαμε κυνηγητό. Που κοροϊδεύαμε την μαμά. Που με γαργάλαγε. Που με φύλαγε για καληνύχτα και εκείνη που μου έδειξε εκείνο το μαγικό. Όταν τελείωσε τραντάχτηκα και πρόσεξα ότι τα μάτια μου είχαν γεμίσει δάκρυα.

-Σ'αγαπώ θείε!

-Κι εγώ σ'αγαπώ!

Αγκαλιαστήκαμε.

-Φεύγω λίγο και ξανάρχομαι

-Εντάξει

Είπα και σκούπισα τα απολύτως ανδρικά μου δάκρυα.

Γκούχου γκούχου

Δεν ρωτήσαμε την γνώμη σου...

Γυρνάω και τα μάτια μου εγκλωβίζονται κάπου.

-Τι είναι αυτό

Είναι ο πίνακας. Ο ίδιος που είχα δει όταν ήμουν παιδί. Αυτός που απαγορευόταν να τον δω και ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί. Περίμενε! Κουνιέμαι τόση ώρα;

Ακόμα είχα καρφωμένα τα μάτια μου στον πίνακα μόνο που τώρα περπατούσα προς αυτόν. Ακούμπησα προσεχτικά το χρυσό περίγραμμα. Πήγα να ακουμπήσω την ζωγραφιά και...

.....

.........

............

................

....................

..............................

......................................

Γειααααααα

Τι κάνετε;

Αν σας άρεσε (ναι καλά) πατήστε το αστεράκι

Θα με βοηθήσει πολύ η γνώμη σας οπότε αν θέλετε σχολιάστε...

Φιλιά Πολλά

Σοφακιτ